Faktyczne moratorium na geoinżynierię słoneczną pozostanie w mocy po burzliwych rozmowach na forum Zgromadzenia Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska, które zakończyły się impasem. Debata toczy się na temat tego, czy pozwolić ludziom wypuszczać w niebo cząsteczki, które odbijałyby światło słoneczne z powrotem w przestrzeń kosmiczną, rzekomo chłodząc planetę.
Jest to taktyka walki ze zmianami klimatycznymi, która budzi gorące kontrowersje. Geoinżynieria nie robi nic, aby zatrzymać to, co faktycznie jest przyczyną problemu: emisję gazów cieplarnianych z paliw kopalnych. Majstrowanie przy budowie naszej planety i jej atmosfery w celu odbicia promieniowania słonecznego może prowadzić do nieprzewidzianych konsekwencji, które naukowcy wciąż próbują zrozumieć. Przecież zmiany klimatyczne, których już doświadczamy – w postaci podnoszącego się poziomu morza, ekstremalnych warunków pogodowych i innych katastrof – można uznać za wynik niezamierzonej geoinżynierii spowodowanej zanieczyszczeniem gazami cieplarnianymi.
Debata toczy się wokół tego, czy pozwolić ludziom wypuszczać w niebo cząsteczki, które odbijałyby światło słoneczne z powrotem w przestrzeń kosmiczną, rzekomo chłodząc planetę.
Ludzkość właśnie tego doświadczyła najcieplejszy rok w historiiprzy gwałtownie rosnących temperaturach w 2023 r., które prawdopodobnie przewyższą temperatury przynajmniej w ostatnim roku 100 000 lat. I pomimo uwięzienia w czymś, co w zasadzie płonie w domu, emisje powodujące ogrzewanie planety wynikające z naszego zużycia energii nadal osiągnęły poziom ok rekordowo wysokie ostatni rok. Mając to na uwadze, zwolennicy badań nad geoinżynierią słoneczną twierdzą, że nadszedł czas, aby rozważyć nawet najdziwniejsze opcje ograniczenia ogrzewania.
Jeden żwawy startup – tak naprawdę tylko kilku facetów środek grzybobójczy do grillowania i wypuszczenie powstałego gazowego dwutlenku siarki na pokładach balonów meteorologicznych — wkurzyło wiele osób kontynuując od 2022 r. eksperymenty z zakresu geoinżynierii słonecznej w Meksyku i USA. Firma zasadniczo stara się naśladować sposób, w jaki erupcje wulkanów mogą chwilowo chłodno planeta wg uwalniając dwutlenek siarkiktóry miesza się z wodą w stratosferze, tworząc mglistą warstwę odblaskowych aerozoli.
Rzeczywiste grupy badawcze zainteresowane potencjałem geoinżynierii słonecznej były znacznie bardziej ostrożne – unikały testów w świecie rzeczywistym, dopóki nie miały lepszego wyczucia, jakie mogą kryć się za nimi pułapki. Na razie nikt tak naprawdę nie wie, co może się stać z projektami geoinżynieryjnymi na dużą skalę. Może to pomóc w ochłodzeniu planety; może również rozerwać ozon nad Antarktydą.
Wszystko to doprowadziło do lawiny prób ustalenia niektórych parametrów projektów geoinżynierii słonecznej. Zeszłoroczne eksperymenty startupu były prawdopodobnie zbyt małe, aby wywrzeć większy wpływ. Jeśli jednak bardziej zdolna grupa lub rząd zdecydowałaby się odrzucić ostrożność i spróbować czegoś podobnego na większą skalę, mogłoby to mieć konsekwencje dla całej planety.
Jest już de facto globalne moratorium w sprawie geoinżynierii na dużą skalę, która została uzgodniona podczas konferencji Narodów Zjednoczonych na temat różnorodności biologicznej w 2010 roku. Ale jest przestarzały, a język jest niejasny. Nie ma zastosowania do eksperymentów na małą skalę i może ograniczać się do wysiłków w zakresie geoinżynierii słonecznej uznawanych za szkodliwe dla różnorodności biologicznej.
Bez bardziej rygorystycznych międzynarodowych przepisów powstrzymujących nielegalne eksperymenty rządy mogłyby bawić się w walenie w kreta ze start-upami, które mogą przenosić swoją działalność z miejsca na miejsce. Meksyk powiedział, że to będzie blokować przyszłe eksperymenty po wystrzeleniu balonu startupu zajmującego się grillowaniem środków grzybobójczych w jego granicach. Samo uruchomienie wypuścił kolejne balony w Kalifornii Bieżącego roku.
Bez międzynarodowych przepisów zabraniających nieuczciwych eksperymentów rządy mogłyby bawić się w walenie w kreta
Panel ekspertów Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) opublikował: raport w 2023 r., stwierdzając, że „wobec wielu niewiadomych i zagrożeń istnieje silna potrzeba ustanowienia międzynarodowego procesu przeglądu naukowego w celu zidentyfikowania scenariuszy, konsekwencji, niepewności i luk w wiedzy”. W czerwcu Unia Europejska wezwała do stworzenia ram międzynarodowych za zarządzanie wysiłkami geoinżynieryjnymi.
Szwajcaria przybyła w tym tygodniu do Zgromadzenia Ogólnego ONZ ds. Środowiska w Nairobi w Kenii, proponując plan powołania panelu ekspertów w celu zbadania „zagrożeń i możliwości” geoinżynierii słonecznej, Wiadomości o klimacie w domu raporty. Jednak według doniesień został zestrzelony przez grupę wyspiarskich krajów Afryki i Pacyfiku, Meksyku i Kolumbii.
Przeciwnicy uznali tę propozycję za zawoalowaną próbę legitymizacji geoinżynierii słonecznej. Niektóre kraje i zwolennicy ochrony środowiska naciskają na ostrzejsze porozumienie, które całkowicie zakazałoby geoinżynierii słonecznej. Ale to również nie doszło do skutku na szczycie w Nairobi w tym tygodniu.
„Technologie modyfikacji promieniowania słonecznego (SRM) są niebezpieczne i nie mają do odegrania żadnej roli w naszej wspólnej przyszłości. Technologie te nie są w stanie uporać się z pierwotnymi przyczynami kryzysu klimatycznego, a zamiast tego umożliwiłyby głównym podmiotom zanieczyszczającym opóźnienie pilnej potrzeby wycofania paliw kopalnych” – stwierdziła Mary Church, starsza działaczka na rzecz geoinżynierii w Centrum Międzynarodowego Prawa Ochrony Środowiska (CIEL). oświadczenie Wczoraj.
Po tym wszystkim faktyczne moratorium na geoinżynierię z 2010 r. jest nadal jedynym międzynarodowym porozumieniem stojącym między nieustraszonymi start-upami a ich planami ratowania – a może i narażenia – świata.