W tym tygodniu świat obserwował, co prawdopodobnie będzie największym pojedynczym uwolnieniem metanu w historii przemysłu paliw kopalnych. Z osławionych już rurociągów Nord Stream 1 i 2 unosi się nad powierzchnią Morza Bałtyckiego zadziwiająca ilość metanu. To koszmar zanieczyszczenia. Blednie również w porównaniu z ogromną ilością metanu, który stale uwalniają operacje naftowe i gazowe.
W najgorszym przypadku z rurociągów Nord Stream 1 i 2 mogłoby wytrysnąć do 778 mln standardowych metrów sześciennych metanu, według Duńska Agencja Energii. Odpowiada to prawie jednej trzeciej emisji gazów cieplarnianych w Danii w całym roku 2020.
Nord Stream katastrofa „to niezwykle duże jednorazowe wydarzenie”, mówi Andrew Baxter, inżynier chemik, który został dyrektorem ds. transformacji energetycznej w Environmental Defense Fund. „Ale jest to rodzaj symbolu innych ogromnych emisji metanu do atmosfery z przemysłu naftowego i gazowego”.
Katastrofa Nord Stream „jest niezwykle wielkim wydarzeniem jednorazowym”
Choć to wydarzenie jest duże, uciekający gaz z rurociągów Nord Stream stanowi ułamek metanu, który rutynowo ucieka z pól naftowych i gazowych, rurociągów i innej infrastruktury. Wadliwy sprzęt może przeciek przez tygodnie. Firmy również „odprowadzają” gaz – uwalniając go do powietrza – w celu konserwacji studni lub rurociągów lub aby zapobiec wzrostowi ciśnienia w ich sprzęcie do niebezpiecznych poziomów. Przemysł naftowo-gazowy emituje 82,5 mln ton metanu rocznie, za pomocą środka Międzynarodowej Agencji Energii. To odpowiednik najgorszego scenariusza katastrofy Nord Stream, który ma miejsce co dwa dni, mówi Baxter Pogranicze. Sam amerykański przemysł naftowy i gazowy uwalnia metan w tempie katastrofy Nord Stream mniej więcej co dwa i pół tygodnia, dziennikarz ds. klimatu i analityk Ketan Joshi obliczony.
Żeby było jasne, to, co dzieje się z Gazociągami Nord Stream 1 i 2 jest dalekie od zwyczajności. „Wszystkie obecnie dostępne informacje wskazują, że jest to wynik celowych, lekkomyślnych i nieodpowiedzialnych aktów sabotażu” – stwierdziło NATO w komunikat prasowy Wczoraj. Władimir Putin również oskarżony Zachodnie rządy sabotowania rurociągów. Rurociągi, które biegną z Rosji do Niemiec, są fizycznym ucieleśnieniem uzależnienia Europy Zachodniej od gazu, w większości pochodzący z Rosji. Więc zanim pojawiły się obawy przed sabotażem, te rurociągi były już punktem zapalnym dla wysiłki na rzecz przejścia Unii Europejskiej do czystej energii.
Nie jest też normalnym widokiem prawie pół mili powierzchni morza wypełnionej metanem. Duńskie Siły Zbrojne wydany hipnotyzujące wideo i obrazy bulgoczącej katastrofy na Bałtyku w tym tygodniu. I chociaż woda morska może zazwyczaj absorbować większość metanu pochodzi z mniejszych podwodnych wycieków, uniemożliwiając mu unoszenie się w powietrze, tak nie jest w przypadku katastrofy Nord Stream z powodu ogromnych wycieków.
„Morze nie może przyjąć takiej objętości”, mówi Mahmoud Khalifeh, profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie w Stavanger, który badał wycieki gazu z przybrzeżnych studni. Khalifeh spodziewa się, że ponad 90 procent gazu, który ucieka z rurociągów, przedostanie się do atmosfery.
Wskazuje również, że w przeciwieństwie do rozlanego oleju, który zbiera się w wodzie, zazwyczaj niewiele można zrobić, aby oczyścić wyciekający gaz. Po prostu rozprasza się w wodzie i powietrzu. Niebezpieczne jest również dla władz wysyłanie personelu, aby uporał się z bałaganem. Jakość powietrza jest zbyt przerażająca, a wysyłanie pojazdów do sprzątania może wywołać ogromny pożar. Jednak w przypadku Nord Stream Mahmoud uważa, że pożar może złagodzić niektóre zagrożenia. Podpalenie metanu spowodowałoby przekształcenie dymu w dwutlenek węgla, który może być 80 razy słabszy niż metan jako gaz cieplarniany. Może również powstrzymać metan przed dryfowaniem na brzeg i zanieczyszczaniem tamtejszych społeczności. Rozpalanie nadmiaru gazu, zwane spalaniem, jest również strategią stosowaną przez firmy naftowe i gazowe w celu zminimalizowania emisji metanu.
Program Ochrony Środowiska ONZ opublikował wczoraj zdjęcia satelitarne chmury metanu nad przeciekami Nord Stream. Wzrastają wysiłki w celu udokumentowania wycieków metanu z kosmosu jako rosnącej liczby Badania pokazuje, że wiele państw prawdopodobnie zaniżają, ile metanu wycieka z operacji naftowych i gazowych.
„To wyjątkowe, jednorazowe wydarzenie, które przykuwa uwagę wszystkich. Ale przemysł naftowy i gazowy emituje co roku miliony ton metanu, a to w krótkim czasie przyspiesza [global] ocieplenie – mówi Baxter. „Mam nadzieję, że to skoncentruje się na większej liczbie osób, musimy być w stanie regulować [emissions from these] firm i traktuj to niezwykle poważnie.”