The Legend of Vox Machina sprawił, że jeden z najważniejszych momentów Critical Role był jeszcze lepszy

[Ed. note: This post contains spoilers for episodes 1-8 of season 2 of The Legend of Vox Machina, and episode 60 of season 1 of Critical Role.]

Dom i rodzina zawładnęły światem drugi sezon Legenda Vox Machiny. To żadna niespodzianka — na szczycie sezonuVox Machina jest zmuszona porzucić dom, który uprawiali poza Emon, wypchnięty przez Powstanie Konklawe Chroma. W odcinku 5, „Pass Through Fire”, Keyleth ponownie spotyka się ze swoim ojcem i ludem, przypominając sobie o dziedzictwie swojej matki. Odcinek 8, „Echo Tree”, bada wiele sposobów, w jakie dom i rodzina mogą kształtować ludzi — w szczególności sposób, w jaki powrót do domu wpływa na postać Laury Bailey, Vex’ahlia.

Dom od dawna stanowi punkt zaczepienia dla Vex, która widziała każdy dom, jaki kiedykolwiek wyrwała spod siebie, od domu jej matki w Byroden po jej dom z Vox Machina. Odcinek 8 prowadzi widzów przez dwa bardzo różne powroty do domu, gdy Pike (Ashley Johnson), Scanlan (Sam Riegel) i Grog (Travis Willingham) podróżują do domu dziadka Pike’a, a Vex, Vax’ildan (Liam O’Brien), Keyleth (Marisha Ray)i Percy (Taliesin Jaffe) są uwięzieni w Krainie Fey, szukając łuku Fentrasa. W ósmym odcinku Vax i Vex wracają do swojego dawnego domu w Syngorn — i pojawia się potulniejsza, bardziej niepewna wersja Vex, gdy staje twarzą w twarz ze swoim ojcem, Syldorem Vessarem.

Kiedy Syldor (grany z niezwykłą wyniosłością przez Troya Bakera) pojawia się na scenie, wiemy, czego się po nim spodziewać. Z retrospekcji wiemy już, że bliźniacy mieli okropne dzieciństwo — w „Zatopionym grobowcu” Syldor odnosi się do swoich dzieci jako błędów z powodu ich półelfiej krwi. Kiedy Vox Machina spotyka sfinksa Osysę w odcinku 2, woła Vexa konkretnie o „beznadziejne poszukiwanie” miłości jej ojca, na długo przed ich ponownym połączeniem.

W innej opowieści fantasy — a nawet dla innego członka Vox Machina — chłód, z jakim Syldor traktuje swoje dzieci, może być czymś, co w zamian sprawia, że ​​Vex jest zimny. Ale „Echo Tree” pokazuje nam, jak bardzo Vex urosła wokół kolczastych korzeni jej dzieciństwa.

Gdy Vex i Vax czekają na przybycie ojca, wita ich Devana, nowa żona Syldora — i ich nowa przyrodnia siostra Velora. Jako porzucona córka, Vex nie ma powodu, by być hojnym wobec Velory, zwłaszcza w domu, który ma tak wiele złych wspomnień. Jednak klęka i zdejmuje z warkocza swoje charakterystyczne pióro sowy i umieszcza je we włosach Velory, witając ją ciepło.

To pasuje do tego, co wiemy o tej postaci, nawet jeśli jesteś tylko fanem serialu, a nie rzeczywistej gry. Vex’ahlia nie jest z pozoru kimś, kto jest w jakikolwiek sposób delikatny. Jest odważna, pewna siebie i nie ma wyrzutów sumienia w kwestii tego, czego chce. Potrafi też być kłująca i uparta. Jednak pod jej brawurą czai się bardzo wielkie serce. Wystarczająco duża, by uratować osieroconego niedźwiadka, wystarczająco zaciekła, by chronić swojego brata i przyjaciół, i na tyle miła, by powitać przyrodnią siostrę z otwartymi ramionami.

Nawet po wcześniejszej chwili wsparcia ze strony Percy’ego, Vex nadal jest zauważalnie niespokojna podczas ponownego spotkania z ojcem. Gdy dyskutują o roli Vox Machina w radzeniu sobie z zagrożeniem ze strony Konklawe Chroma, Syldor szydzi z pomysłu, że bliźniacy zrobili coś godnego uwagi. „Sam pomysł, by Vex’ahlia i Vax’ildan stanęli w obronie wyższego dobra, jest, no cóż, bogaty”. Vex nie tylko jest zrezygnowana w obliczu ewidentnego zwolnienia Syldora, ale później poddaje się jego gniewowi, a nawet beszta Vaxa, gdy próbuje go zganić.

To okropne patrzeć, jak Vex więdnie pod złośliwymi komentarzami Syldora, zwłaszcza gdy jest to ustawione w porównaniu z dużo cieplejszym powrotem Pike do domu z rodziną na początku odcinka. Gdy Vox Machina przygotowuje się do odejścia, Syldor przedstawia drużynie dekret, który pozwoli im poruszać się po mieście, wiedząc, że potrzebują bezpiecznego przejścia, aby odzyskać łuk. Gdy to robi, Percy szybko informuje go, że zwój wymaga poprawek. „To pani Vex’ahlia. Lady Vex’ahlia, baronowa Trzeciego Domu Whitestone i Wielka Mistrzyni Szarych Łowów.

W rzeczywistej sztuce jest to a duża za chwilę. Odcinek 60, „Dziedziczność i kapelusze”, został nakręcony podczas występu na żywo, a gdy tylko Taliesin Jaffe, grający Percy’ego, przywołuje tytuł, sala wybucha. Laura Bailey reaguje z widocznym szokiem, gdy Travis Willingham łapie ją za ramię z zaskoczenia i radości. Jednak w serialu animowanym Syldor natychmiast odrzuca ten gest, odrzucając życzliwość Percy’ego. I wtedy Vex w końcu wstaje i walczy. „Nie waż się tak do niego mówić! Przyszliśmy tu szukać pomocy, a ty obrażasz moich przyjaciół? ona wykrzykuje. Kiedy Syldor z zadowoleniem ją upomina, kontynuuje. „Nie zawiedziemy, to więcej, niż mogę powiedzieć o tobie jako o ojcu”.

Zamiast przeprosić, Syldor żąda od swojej córki pokazu godności. „Pokaż mi ten ukłon, a powitam cię tak, jak myślisz, że na to zasługujesz”.

W szczególności siła Vox Machina zawsze była rodzinnym aspektem ich przyjaźni (w pewnym sensie odzwierciedleniem więzi, które zawiązać Krytyczna rola rzucać razem i sprawić, by gra była tak udana). Rodzina Vex, wszystko, za co uważa swoją rodzinę, jest w pobliżu przez cały czas – i akceptują ją taką, jaka jest, i wspierają ją, co jest o wiele więcej niż można powiedzieć o Syldorze, którego uprzedzenia zaślepiają go na jego dzieci. Chociaż Vex ma sprzeczne uczucia co do swojego wybuchu – mówiąc Percy’emu, że czuje się jakby „boliło mnie to bardziej” – wciąż znajduje ciepłe wsparcie, którego nigdy nie mogła znaleźć u swojego ojca.

I tak, kiedy drużynie udaje się natknąć na łuk Fentrasa w dalszej części odcinka, skorumpowany arcyfey, który go posiada, popełnia ten sam błąd, co ojciec Vexa. Zakłada, że ​​​​jest złamana i próbuje żerować na jej poczuciu niegodności. „Bycie porzuconym przez miłość może być wyzwalające” – mówi. „Byłaś dobrą córką. próbowałeś. Ale to nigdy nie będzie wystarczające – ty nigdy nie będziesz wystarczający”. Obiecuje jej opiekę i towarzystwo, których jej ojciec nigdy jej nie dał.

Przez chwilę wydaje się, że to może zadziałać: „Gdybym mógł wyciągnąć jego krew z moich żył i oddać ją, zrobiłbym to” — przyznaje Vex. To kolejne odstępstwo od rzeczywistej sztuki — w „Dziedziczność i kapelusze” Vex mówi samemu Syldorowi, że chciałaby zerwać z niego krew. W odpowiedzi Syldor (w tej roli Matthew Mercer) składa swego rodzaju zduszone przeprosiny za wychowanie bliźniaków i uprzedzenia, jakie niesie ze sobą.

Obraz: Prime Video

Ale serial animowany wykonał niesamowitą robotę, pozwalając wszystkim bohaterom serialu stanąć na własnych nogach – w szczególności pięknie opisali kobiety z serialu. A sezon 2 skupiał się częściowo na tym, jak poszczególne postacie czerpią poczucie siebie i jak godzą ludzi, którymi są teraz, z bohaterami, którymi muszą się stać, aby pokonać Konklawe Chroma. Po poinformowaniu Vexa, w jaki sposób mógłby ją uzdrowić, Saundor prosi: chce jej serca. W odpowiedzi Vex odpycha go i informuje: „Moje serce należy do kogoś innego”. To niewielki wybór, ale pominięcie przeprosin Syldora sprawia, że ​​samoakceptacja Vexa zajmuje centralne miejsce, a nie reakcja Syldora i połowiczna, spóźniona życzliwość.

To, czego Saundor i Syldor nie rozumieją, to fakt, że Vex nie jest sam. Nie jest zepsuta tak, że nie da się jej naprawić iz pewnością nie jest niegodna — jej przyjaciele i brat rozumieją to, nawet w chwilach, kiedy nie może. Kiedy wyrywa się spod przymusu Saundora, Vex postanawia uwierzyć, że nie tylko jest warta kochania, ale także że jej własne serce nie jest nie do naprawienia. Nie jest aż tak zniszczona, żeby powstrzymywać się przed kochaniem kogoś innego.

Walka z Saundor pokazuje Vex, jaka jest. Jest wyzywająca i odważna, nawet gdy Saundor łamie jej łuk. Kiedy go zabija, uznając, że jego okrutne słowa były kłamstwami, robi to grotem, który dał jej Percy, tym, nad którym pracował, pocieszając ją o jej ojcu. A potem odbiera ukłon Fentrasa, sygnalizując fakt, że Vox Machina jest o krok bliżej osiągnięcia swojego celu i jest coraz bardziej warta zadania, którego się podjęła.

Pod koniec odcinka Vex przyznaje, że nie jest gotowa na ponowne spotkanie z Syldorem. Nie z powodu jakiejś zmiany w sobie czy wartościowości wywołanej posiadaniem łuku, ale dlatego, że w końcu przyznaje, że bez względu na to, kim jest lub kim się stanie, on nigdy nie zobaczy jej inaczej, niż dotychczas. Przyznanie się do tego jest trudne, okropne, ale oznacza to, że nie przybiera już kształtów, w które wierzy, że inni chcą, żeby była. Znajduje siłę nie tylko w przyjaciołach, których poznała, i rodzinie, o którą tak ciężko walczyła. budować i utrzymywać, ale w sobie.