Zima zawsze nadchodziła dla Yellowjackets, więc nic dziwnego, że w nowym sezonie drużyna ledwie żyje ze szczątków niedźwiedzi i herbaty korzennej pośród okrutnych zamieci i powolnego, nędznego głodu. Napięcia rosną, ponieważ niektóre dziewczyny wierzą, że nieleczona schizofreniczka Lottie (Courtney Eaton) ma nadprzyrodzone zdolności, nikt nie wie, gdzie jest Javi (Luciano Leroux), Shauna (Sophie Nélisse) jest nadal w zaawansowanej ciąży, nocne wycieczki Taissy (Jasmin Savoy Brown) stają się coraz gorsze , a Lottie ma teraz absolutnie oszałamiającą, patchworkową futrzaną kurtkę, która sugeruje wyraźny postęp w szyciu.
Jednak teraźniejszość to egzystencjalna zima niezadowolenia wśród dorosłych, którzy przeżyli — Shauna (Melanie Lynskey) bardzo źle radzi sobie z następstwami swojego romansu, Misty (Christina Ricci) wyrusza na ratunek Natalie (Juliette Lewis) przed nieznanymi porywaczami, Taissa (Tawny Cypress) zmierza w dół do własnego piekła, a my poznajemy dorosłą Lottie (Simone Kessell) i Van (Lauren Ambrose).
Za całą moją miłość do serialu, powrót do Żółte kurtki było ćwiczeniem w zrozumieniu siły jego opakowania. Wcześniej pisałem o tym, jak to czyni miękką broń nostalgii lat 90. i wspomnień nastoletniej dynamiki władzy. Retrospekcje z sezonu 2, oderwane od znanego środowiska licealnych trybun i kolaży pamiętników dziewczęcych, to zupełnie inna bestia – bardziej stonowana, a czasami nawet nudna, dzięki ponuremu terytorium. Aż przykro przyznać, że pośpiech minął. Teraz staramy się rozwikłać historię Yellowjackets, po prostu dlatego, że tak to jest z tego typu programami.
Kiedy robisz serial o ludziach, którzy utknęli w ekstremalnych warunkach, oznacza to również radzenie sobie ze stereotypowymi założeniami dotyczącymi tego, dokąd to zmierza — kanibalizm i bunt są najbardziej oczywistymi, dzięki dziesięcioleciom historii i fikcji gatunkowej oraz prostym realiom natury ludzkiej . Sztuczka polega zatem na wykonaniu i wypłacie, a nowy sezon nie zawsze kończy się lądowaniem. Prawdę mówiąc, przynajmniej w pierwszych sześciu odcinkach w dziczy niewiele się dzieje, z wyjątkiem ciągłego pogarszania się stanu zdrowia i zdrowia psychicznego wszystkich. Nie ma wielkich pytań i tylko kilka małych odpowiedzi. Fabuła dorosłej Shauny, zgodnie z tradycją wszystkich głównych bohaterów, jest prawdopodobnie najbardziej nudna z wielu, a nieco sympatyczna psychopatia Misty z pogranicza zostaje stępiona do tępej krawędzi po tym, jak spotyka innego „detektywa obywatelskiego” Waltera Tattersalla (Elijah Wood).
W retrospekcjach jest więcej miejsca na istnienie pomniejszych Yellowjackets, co ma praktyczny sens, ale nadal wydaje się refleksją, gdy Akilah (Keeya King) i Crystal (Nuha Jes Izman) nagle otrzymują pomniejsze wątki fabularne, które służą głównym bohaterom. Traktowanie Jackie jako stopniowo zmniejszającego się widma jest świetne – w końcu była ogromną torbą wysysającą cały tlen z pokoju. Nadal istnieje fantastyczna chemia między młodą obsadą, ponieważ wszyscy dostosowali się do celu, jakim jest przetrwanie, pomimo własnych problemów osobistych. Jest też znacznie ostrzejsze poczucie klaustrofobii, ponieważ dziewczyny są głównie zamknięte w chatce, podczas gdy Natalie i Travis kontynuują codzienne wędrówki w poszukiwaniu jedzenia i sporządzania prostych map okolicy.
Dziewczyny są, co zrozumiałe, w zupełnie innym miejscu niż latem i jesienią, majaczą z głodu i są gotowe zrobić wszystko, by przeżyć. Jedno z największych i najbardziej wyraźnie zapowiedzianych ujawnień wydaje się być oderwaniem od poprzedniego sezonu, który naprawdę podkreślił niezachwiany horror i brutalność natury; ma to być ogromny punkt zwrotny dla postaci, ale wydaje się niemal rozczarowującą nieuchronnością dla każdego, kto zwracał na to uwagę. To, co niezawodnie udaje się serialowi, to dawanie wysokich momentów czystej, niefiltrowanej czarnej komedii – jest doskonały kawałek, gdy Misty próbuje reanimować upadłego kolegę z drużyny do „Staying Alive” Bee Gees, podczas gdy krew rytmicznie tryska z jej ust. Po to tu jestem.
Jest też trener Scott, osadzony w zdrowym gnieździe marzeń o niezrealizowanym alternatywnym życiu przed katastrofą lotniczą — takim, w którym zdecydował się rzucić pracę i zamieszkać ze swoim chłopakiem, fantazjuje o graniu w szarady z przyjaciółmi i podejmuje kroki, aby się ujawnić w tym samym roku co Mateusz Shepard był torturowany i zabity za bycie gejem. W rzeczywistości wciąż jest w kabinie, ściskając poobijany egzemplarz niezrozumiale gęstej powieści Johna Fowlesa Mag, prawdopodobnie najgorszy materiał do czytania dla kogoś w jego sytuacji; zasadniczo opowiada o naiwnym nauczycielu, który przenosi się do pracy na odległą grecką wyspę i zostaje wciągnięty w wir skomplikowanych psychologicznych „boskich gier” zaaranżowanych przez bogatego, socjopatycznego pustelnika. Wszyscy zaangażowani wydają się mieć zły czas, ale wszyscy nadal wykonują swoje role, a kiedy czytam Mag jako wyjątkowo niecierpliwego i skupionego na jednym celu dzieciaka z college’u, niejednoznaczne zakończenie tak mnie przechyliło, że rzuciłem książką po pokoju.
To nie znaczy, że tak Żółte kurtki aspiruje do pożyczania hurtowego od Magrozgotowane boskie gry lub podobne motywy tworzenia mitów. Nadal idzie dość prostą, konwencjonalną ścieżką, jeśli chodzi o opowiadanie historii, co jest prawdziwym komplementem w porównaniu z samozadowoleniem z rzekomego opus magnum Fowlesa. Jeśli już, dwusekundowe pojawienie się książki prowadzi do zatarcia granic między rzeczywistością a fantazją, co wydaje się przesadą w czasach, w których widzom coraz mniej ufa się, by wyciągali własne wnioski i interpretacje. Ale być może za pomocą Mag aby uchwycić to, co dzieje się w dziczy, gdy sprawy stają się coraz bardziej napięte i dziwniejsze, można zrozumieć, dokąd chce zmierzać serial. W przypadku formalnego „centrum odnowy biologicznej” Lottie istnieje możliwość, że serial będzie się opierał Magw stylu mindfucks jako postmodernistyczna terapia, ale szczerze mówiąc, byłoby to ogromne rozczarowanie.
jak ja wspomniano w zeszłym roku, Żółte kurtki był pierwotnie sprzedawany jako pakiet pięciu sezonów i nie mogę przestać się zastanawiać, czy Showtime zapewni serialowi godną śmierć. Nawet z zabójczą obsadą i koncepcją ekstremalnego przetrwania trudno jest zachować tajemnicę i napięcie wymagane w przypadku takiego założenia; w końcu jest to serial o wymyślonej przez siebie mitologii, a także niezbędnych spekulacjach na temat tego, jak grupie dzieciaków z przedmieść udało się przetrwać 19 miesięcy w zamarzniętej dziczy. Ponieważ do ich uratowania pozostała dobra część roku, wciąż jesteśmy w drodze do kultowego spektaklu, który zobaczymy na początku serii, ale miejmy nadzieję, że dotarcie tam nie będzie wydawało się wiecznością.
Żółte kurtki Premiera drugiego sezonu na antenie Showtime 24 marca.