Odcinek 9 Shoguna zmienił trajektorię serialu. Showrunnerzy wyjaśniają

Przedostatni odcinek Shogun swoją drogą, jest duży tylko świetny telewizor można zbudować. Łączy w całość wszystko, co zbudowało ostatnie osiem godzin serialu, a następnie przebija wątki niczym łańcuchy. Rezultat jest wybuchowy, jeszcze zanim ostatnie chwile rozwalą wszystko, co wiemy na temat kierunku, w jakim może zmierzać ta historia. Odcinek 9, „Crimson Sky”, doprowadza cały konflikt do ognistego punktu — nic więc dziwnego, że w widocznym miejscu przedstawia fabułę twórcy spektaklu– jak sami przyznali – mieli najwięcej problemów.

[Ed. note: This post will now get into explicit spoiler territory for “Crimson Sky.”]

Kiedy próbujesz ustalić wszystkie szczegóły Shogunze świata epoki, showrunnerzy Rachel Kondo i Justin Marks zatrudnili producenta Mako Kamitsunę jako konsultanta ds. kultury. Szukając notatek – jak każdy, kto przechodzi redakcję – mieli nadzieję, że strzelili w Księżyc.

„Pomyśleliśmy: OK, ona będzie jak: Jak wy to zrobiliście? Uchwyciłeś esencję Japonii”- Kondo powiedział Polygon. „A ona bardzo grzecznie powiedziała: «Przykro mi, ale nie mogę ci nic na ten temat przekazać, bo Japończykowi nawet by to nie przyszło do głowy»”.

Według Marksa i Kondo był to klasyczny przypadek niewiedzy tego, czego nie wiedzieli. „[It] naprawdę rzuciło nam wyzwanie, abyśmy rozbili to od początku i zaczęli od nowa. Na początku jesteś zszokowany, potem wyzwanie, a potem inspiracja – i myślę, że to właśnie wydarzyło się na prawie każdym poziomie” – mówi Kondo.

Jedna szczególna uwaga przykuła ich uwagę: „Znaczenie seppuku i prawdziwe zrozumienie, dlaczego zostało użyte” – mówi Marks. „Nawet po spotkaniu scenarzystów z naszymi japońskimi producentami i aktorami odbyło się wiele rozmów na temat tego, jak próbowaliśmy sięgnąć po: Co oznacza seppuku?”

Odpowiedź na to pytanie pojawia się w całym „Karmazynowym niebie”, szczególnie gdy różni ludzie próbują porozmawiać lub wyprowadzić Mariko (Anna Sawai) z jej postanowienia popełnienia seppuku. Chociaż, jak widzieliśmy w odcinku z zeszłego tygodnia, jest to jakiś podstęp na rzecz jej pan, Toranaga (Hiroyuki Sanada), nikt nie jest do końca pewien, co i dlaczego.

Być może nigdzie nie jest to jaśniejsze niż w jej konflikcie z Blackthorne. Część ich związku opierała się na jego podobnych myślach o śmierci; podczas gdy jej mąż (Shinnosuke Abe) pozostaje sztywny i zdystansowany, gdy stara się zrozumieć pragnienie Mariko popełnienia seppuku, Blackthorne nawiązuje do poglądu, że śmierć jest częścią codziennego życia. I ta łatwość zrozumienia stanowiła podstawę wielu ich wzajemnych uczuć w miarę upływu sezonu. Ale Shogun to mądry serial i wie, że ich zrozumienie opiera się na zupełnie innych okolicznościach, kontekstach kulturowych i koncepcjach śmierci. Marks i Kondo twierdzą, że mogą się z tym utożsamić.

Zdjęcie: Katie Yu/FX

„Myślę, że my, ludzie Zachodu, przez długi czas tłumaczyliśmy [seppuku] niemal jak patos, jak fiksacja na punkcie śmierci” – mówi Marks. „[But] seppuku jako akt – jak sądzę, jak to przedstawił nam Mako Kamitsuna – jest raczej wyrazem życia. I to była naprawdę poruszająca rozmowa, która otworzyła nam oczy na nasze nieporozumienia, gdy pierwotnie omawialiśmy ten tekst. Wywarcie takiego działania na chaotyczną sytuację jest szansą na przejęcie kontroli nad chaosem; wziąć życie w swoje ręce i powiedzieć, że mam nad nim pewną władzę.

Jest tak, jak widzieliśmy w zeszłym tygodniu, przyjaciel i sojusznik Toranagi, Toda Hiromatsu (Tokuma Nishioka), również popełnia seppuku. Ta scena jest podobnie naładowana warstwami zrozumienia – przede wszystkim między Toranagą i Hiromatsu, ale także tłumem wokół nich, który może zinterpretować ich wykonanie rytuału – a waga tego aktu jest w pełni widoczna. Chociaż seppuku Mariko nie następuje dokładnie (więcej o tym później), zarówno ona, jak i Hiromatsu demonstrują swoją chęć zaangażowania się w sprawę Toranagi, aby zarejestrować swój bardzo prawdziwy cel w akcie. I Shogun traktuje oba te momenty jako ofiary, które należy szanować, ale opłakuje: Nishioka i Sanada podczas całej sceny są na skraju łez, oboje desperacko pragnąc pomóc sobie nawzajem, ale nie mogąc zrobić więcej, niż mogą w tym miejscu zebrać. Nawet oświadczenie Mariko spotyka się z pochyloną głową żony Toranagi i pozostałych pań na dworze.

Przez tę pryzmat Kondo i Marks przebyli podobną podróż do Blackthorne’a: początkowo postrzegał on wybory Mariko wyłącznie jako manipulację Toranagi, obserwując jej nieco performatywną próbę wyjścia i ogólnie obawiając się o swoje życie. Próbuje nawet wykorzystać swoją więź z nią, błagając: „Czy rozważyłbyś życie dla mnie?” Bierze go za rękę i patrzy na niego z litością i smutkiem, łamiąc go, gdy odchodzi. Ostatecznie jej słucha i akceptuje fakt, że może nie rozumieć jej wyborów, ale może ją wspierać w jedyny znany sobie sposób: podążając za jej przykładem (i wspierając ją, aby ocalić jej śmiertelną duszę przed chrześcijańskim piekłem). Nie wiedząc o tym, zrobił coś, czego jej mąż nigdy nie byłby w stanie zrobić: dał jej wolność życia wykraczającą poza zrozumienie, logikę i kontrolę kogokolwiek innego.

W odcinku poświęconym pionkom i ludziom, którzy nimi poruszają, niezłomność Mariko jest niezwykła i nawet ci, którzy nie rozumieją, nie mają innego wyboru, jak tylko się gapić. To jej podróż definiuje „Karmazynowe niebo”, nawet w sposobie, w jaki kamera spotyka jej wzrok. Po oświadczeniu bezpośrednio przed kamerą, że jest „gotowa” na swój udział w planie Toranagi, „Crimson Sky” trzyma Mariko w centrum kadru i historii, zaciekle potwierdzając swoją pozycję, gdy znów w nią patrzy. Nawet kiedy prześlizguje się obok niego po nieudanej walce z ludźmi Ishido, ma się wrażenie, że widzi dalej w przyszłości niż my. Składając ostatnią ofiarę, na swój sposób sprawuje kontrolę nad historią najlepiej, jak potrafi. Być może jest to główny plan Toranagi i próba porwania Ishido, ale to Mariko zadaje ostateczny cios.

ShogunFinał serialu odbędzie się w przyszły wtorek.