Wrażenia z wersji beta Frostpunk 2: Zimne serce zabierze Cię daleko

Będąc po kolana w trudnym zadaniu Frostpunk 2 kampanii, moją uwagę rozproszyło wyskakujące powiadomienie.

„Stewardzie, niektórzy życzą sobie zmian w naszej polityce kwarantanny” – wyjaśnił jeden z moich anonimowych doradców. „Przymusowa separacja od bliskich jest trudna dla wszystkich, którzy muszą przejść kwarantannę. Szczególnie ciężko jest rodzicom, których dzieci są im odbierane i umieszczane na kwarantannie. Jedna z takich mam codziennie przychodzi do obozu kwarantanny i prosi o pozwolenie na opiekę nad córką. „Ona śmiertelnie boi się samotności. Nie poradzi sobie beze mnie!” – błaga. Czy powinniśmy wpuścić na obóz zdrowych rodziców z chorymi dziećmi?”

Wprowadziłem kwarantannę w grze kilka tygodni wcześniej jako desperacką próbę wyeliminowania choroby wywołanej zimnem i głodem, która pod każdym względem była bezpośrednim skutkiem mojego słabego przywództwa. Góry obywateli cierpiących na choroby nadszarpnęły moją reputację i, co być może ważniejsze, pozbawiły mnie jednego z największych zasobów w grze o budowaniu miasta: ludzi, którzy mogą pracować. I tak chory został poddany kwarantannie, aby zapobiec przekształceniu się tragicznej sytuacji w pełny kryzys.

Frostpunk 2 niedawno cieszyło się tygodniowym okresem wczesnego dostępu, podczas którego polskie studio deweloperskie 11 bit studios zaprosiło wszystkich, którzy zamówili w przedsprzedaży edycję deluxe, do wypróbowania wersja beta przed pełną premierą gry 25 lipca. Podobnie jak jego poprzednikkontynuacja stawia przed graczami zadanie zarządzania społecznością w świecie spustoszonym przez śnieżnobiałą totalność niekończącej się zimy, choć najwyraźniej jest znacznie mniej skupiona na szczegółach niż oryginał.

Ty i twoi towarzysze, którzy przeżyliście, możecie wytrzymać te trudne warunki dzięki miejskiemu generatorowi – potężnemu, wydzielającemu ciepło wyczynowi inżynierii, traktowanemu z szacunkiem zarezerwowanym zwykle dla bogów. Powaga sytuacji odzwierciedla się nie tylko w ciągłym ciśnieniu lodu lodowcowego otaczającego Twoje miasto (a także w przypadku szczególnie brutalnych zamieci, na krawędziach ekranu komputera), ale także w samym menu głównym. Tam, gdzie można by się spodziewać kliknięcia prostego przycisku „start” lub „rozpocznij” w innych wersjach, Frostpunk 2 wymaga od ciebie ogłoszenia „miasto nie może upaść” przed wyruszeniem na misję.

Podgląd ograniczał się do darmowej gry w jednym regionie i był ograniczony do 300 tygodni w grze (około jednej do dwóch godzin czasu gry), ale wyświetlana zawartość okazała się doskonałą przekąską, która nawet mnie, stosunkowo nowicjuszowi w grze, gatunek budowania miast i przetrwania, głodny więcej. Chociaż początkowo byłem przytłoczony przeplatającą się mechaniką gry – istnieje cały system władz miejskich, w którym można zapewnić sobie głosy, składając obietnice różnym miejskim klikom, które odbijają się na przykład gdzie indziej – szybko nauczyłem się poruszać w tym kręcącym się podejściu do zarządzania kryzysowego . Po sześciu próbach zręcznie oczyszczałem pola lodowe pod wydobycie węgla i zabudowę mieszkaniową, nie rzucając drugiego okiem na samouczek, uwalniając mój osobisty stos mentalny, aby eksperymentować z celami badawczymi i nieuniknioną polityką niezbędną do osiągnięcia czegokolwiek.

Oczywiście nie chodzi tu o decyzje, które podejmujesz Frostpunk 2 trzymaj się poziomu makro. Każdy ruch, od ogólnego planowania miasta po rozwiązywanie przypadkowych problemów pojedynczego obywatela, jest traktowany z równą wagą. Duże czy małe, twoje wybory mają wagę, która wysyła fale w czasie i przestrzeni.

W odpowiedzi na prośbę matki doradca przedstawił trzy potencjalne scenariusze. Mógłbym zmienić prawo, aby umożliwić zdrowym rodzicom poddanie się kwarantannie wraz z chorymi dziećmi, trzymać się pierwotnego brzmienia edyktu lub całkowicie zakończyć proces separacji. Ostateczny wybór nie wchodził w grę, gdyż kwarantanna była jedyną rzeczą, która dawała mojemu miastu szansę na walkę z chorobami, co pozostawiło mnie do rozważenia konsekwencji dwóch pierwszych. Frostpunk 2 ukrywa przed graczem bardzo mało informacji, więc najechanie kursorem na opcje pozwoliło mi zapoznać się z krótkim opisem tego, jak potoczy się najbliższa przyszłość, jeśli podejmę każdą decyzję.

Konsekwencje obu wyborów dotyczyły moich relacji z półpostępową frakcją znaną jako Technokraci, która zorganizowała się w opozycji do mojej polityki. Pozwolenie zdrowym rodzicom na przebywanie z chorymi dziećmi pogorszyło moje i tak już napięte stosunki z blokiem technokratycznym w radzie miejskiej, podczas gdy utrzymanie ścisłej kwarantanny ustabilizowałoby nieco nasze stosunki, ponieważ uszanowali moją pierwotną decyzję. Chciałbym powiedzieć, że wahałem się między obiema opcjami, ale biorąc pod uwagę protesty zorganizowane przez technokratów grożące zamknięciem ważnej dzielnicy produkującej żywność i niższe temperatury na horyzoncie, nie mogłem ryzykować, że jeszcze bardziej ich zdenerwuję. Na nieszczęście dla matki oddzielonej od chorej córki i dziesiątek rodzin takich jak one, ścisła kwarantanna nadal obowiązywała.

Zdjęcie: 11 bit studios

Takie momenty w stylu efektu motyla są kamieniem węgielnym Frostpunk 2. Zamrożone społeczeństwo, którym rządzisz, jest bardzo podobne do naszego, z ludzkimi trybami i zębatkami w podobny sposób polegającymi na sobie nawzajem, aby zmusić wielką bestię cywilizacji do dalszego rozwoju. Małe błędy często wymykają się spod kontroli, jeśli zostaną pozostawione bez opieki, co skutkuje całkowitym załamaniem społeczeństwa, jeśli stracisz zaufanie społeczeństwa. Często prosiłem ludzi, aby zadowolili się mniejszą ilością ciepła lub skąpymi racjami żywnościowymi, aby zwolnić pracowników do łatania dziur gdzie indziej. Czasami jedyne, co możesz zrobić, to bezdusznie zhakować samo miasto, wyłączając najważniejsze dzielnice na rzecz zasilania innych, w nadziei, że znajdziesz pod spodem zdrową tkankę. Scenariusza takiego jak ten, który opisałem powyżej, można było uniknąć poprzez coś tak prostego, jak przeszukanie regionu, o którym kilka miesięcy wcześniej wiedziałem, że jest pełen dzikiej zwierzyny, ale zamiast tego strach przed zbliżającym się chłodem skłonił mnie do zajęcia mojej ograniczonej puli odkrywców w poszukiwaniu paliwa do generatora. Wzajemne oddziaływanie gromadzenia zasobów, przemysłu, badań i manewrów politycznych tworzy pętlę rozgrywki, która jest równie wciągająca, jak i szalona.

Aha, i dobra rada na pożegnanie, jeśli planujecie tego lata Frostpunking: niech waszym najważniejszym priorytetem będzie zajmowanie się młodzieżą w mieście coś, czy to praktyki zawodowe (tak, praca dzieci!), czy obowiązkowa nauka. Bez uchwalenia przynajmniej jednego z tych praw, małe gnoje zamieniają się w bandy dzikich ulicznych jeżowców szybciej, niż można powiedzieć „Oliver Twist”, co czasami kończy się wzmagającymi przestępczość bójkami między gangami o dziecięcych twarzach, w wyniku których kilkoro dzieci zginęło, a ich rodzice wściekli szukam u ciebie odpowiedzi. Z drugiej strony, jeśli już zorganizowano pogrzeby żniwne, wszystkie te zniekształcone ciałka można wykorzystać do ograniczenia chorób i przyspieszenia badań, a do cholery zaufanie społeczne do waszego przywództwa. Takie jest życie, gdy chciwość i krótkowzroczność poprzednich pokoleń skazały planetę na kolejną epokę lodowcową. Miasto nie może upaść.

Frostpunk 2 Premiera zaplanowana jest na 25 lipca na PlayStation 5, komputery PC z systemem Windows i Xbox Series X. W dniu premiery będzie także dostępna w ramach subskrypcji Xbox Game Pass.