Twórca Andora, Tony Gilroy, wyjaśnia klif w pierwszym sezonie

Dla Tony’ego Gilroya rewolucja jest zawsze w głowie. W swoim najnowszym projekcie pt. Andoruznany przez krytyków scenarzysta filmów takich jak Bourne’a trylogia oraz Michaela Claytona wykorzystał swój talent do przekształcania biurokratycznych thrillerów w niezapomnianą kinetyczną akcję niesamowite wysokości. Andor jest zarówno najlepsze z Gwiezdnych Wojen oraz coś zupełnie innegoprogram, który bierze kawałki tego, co zawsze tam było i przedstawia je w nowo przemyślany sposób.

Następny Andorfinał 1 sezonuGilroy rozmawiał z Polygon o powolnym podejściu serialu do rewolucji, gdzie wszystkie jego postacie zmierzająi jego myśli o czym Kino Loy może być do.

[Ed. note: Spoilers for the Andor finale follow.]

Polygon: Zacznijmy od klifu. Czy zawsze planowałeś zakończyć przedstawienie, gdy Andor zdałby się na łaskę Luthena?

Tony Gilroy: Tak – myślałem, że 12 odcinków to dobry czas. A nasz pierwszy rozdział powinien być o tym, jak przeszedł od całkowicie rozczarowanego, egoistycznego karalucha do wstania pod koniec tego całego roku. Doskonale wiedziałem, gdzie chcemy skończyć; tak naprawdę miało być Zabij mnie lub weź mnie do siebie. To zawsze był znak, do którego zmierzaliśmy.

Czy intencją było, aby ta zmiana zawsze miała miejsce na Ferrix dla Andora i aby to miejsce było swego rodzaju wielkim momentem, w który angażują się zwykli ludzie?

No tak, bo chcemy pokazać, że nie tylko on. Oglądasz samego Ferrixa […] ulega radykalizacji. Przemówienie Maarvy jest naprawdę — ten lont został zapalony przez całą drogę. Zajęli się swoimi sprawami, prawda? Byli szczęśliwi, jak powiedziała, wiesz, „Byliśmy szczęśliwi, że po prostu zajęliśmy się naszą pracą i zostawili nas w spokoju”. Cóż, to już nie wystarczy. Teraz ludzie muszą zacząć wybierać strony.

To nie tylko dobra struktura dramatyczna. Jest to również bardzo prawdziwe — to, co się z nim dzieje, dzieje się tam, gdzie mieszka. A to, gdzie mieszka, jest dla nas bardzo ważne i dla mnie bardzo ważne. Dusza Ferrixa i inwestycja, którą włożyliśmy w budowanie Ferrixa i budowanie tam kultury. I możesz zobaczyć, jak głęboko jest teraz, do czasu, gdy dojdziesz do końca pogrzebu, wiesz, naprawdę wiemy. Wiele osób, które pracowały przy serialu, jest bardzo zdenerwowanych, że opuszczamy Ferrix. Wiesz, to coś znaczy dla ludzi. I to jest lustro, prawda? Do niego. To dla niego sposób, aby zobaczyć, co dzieje się w jego wnętrzu, wypisane na ulicach.

Jak znalazłeś miejsce, aby zebrać te wszystkie rzeczy i popychać tych ludzi na tak różne sposoby? Nie tylko Andor, ale także Bix! Bix jest tym zdruzgotana i nie wiemy, czy wszystko będzie z nią w porządku.

Ale spójrz na wszystkich! Spójrz na Wilmona [Muhannad Bhaier]. Mam na myśli, to jest robienie rewolucjonisty; co się stanie z Wilmonem? Vel i Cinta już tam są, już się tym zajmują. Ale czy to doświadczenie ich zmieniło, co się z nimi stało? Luthen przychodzi zabijać [Andor]. I na koniec — Boże, kiedy Maarva wygłasza pochwałę, widzisz uśmiech na twarzy Luthena.

To znaczy, wyobraźcie sobie, że jesteście rewolucjonistami, prawdziwymi rewolucjonistami ukrywającymi się w cieniu, i zapalacie wszędzie te małe iskierki ognia. Wyobraź sobie radość tworzenia, jaką ma stojąc tam i idąc, O mój Boże, to się dzieje. Na to mam nadzieję. Wszyscy są tym dotknięci.

Zdjęcie: Lucasfilm

Piękna rzecz w serialu z punktu widzenia opowiadania historii [is] mamy 1500 stron do opowiedzenia tej historii. To 650 stron scenariusza, który właśnie dostarczyliśmy. A to niesamowita ilość nieruchomości. I mamy tych pięknych aktorów – aktorów, których nam wręczono, kiedy masz aktorów, którzy są tak świetni, tak bardzo podnieśli pisanie. To trochę tak, jakbyś nagle dostał Stradivariusa zamiast starych skrzypiec i pomyślałeś: Wow, naprawdę umiem grać. I dzięki temu wszyscy poprawili swoją grę.

Tak więc możliwość opowiedzenia wszystkich tych różnych historii i możliwość przedstawienia różnych punktów widzenia — a nawet postaci, o których zapomnieliśmy. To znaczy, jedną z moich ulubionych rzeczy w serialu jest kiedy [Andor’s] znowu słuchamy manifestu i mamy Nemika z powrotem. I wszyscy ludzie, których spotkaliśmy po drodze, którzy przyczynili się do publiczności, do publiczności, ale naprawdę przyczynił się do przekształcenia Cassiana w faceta, który będzie w stanie sobie poradzić Łotr Jeden — i poświęcić swoje życie! Szczęśliwie! Nie szczęśliwie, ale świadomie, świadomie, z otwartym sercem poświęcając się dla większego dobra. Mam na myśli to, że ciężko jest wejść i powiedzieć, Człowieku, do tego to zmierzało, dla mnie to jest tego warte. To po prostu — to znaczy, to jest coś, co mnie oczywiście fascynuje. I jestem tym zdezorientowany, ponieważ spędziłem pięć lat mojego życia, zajmując się tym teraz.

Odbijając się od tego, jestem ciekaw, co wpłynęło na twoje myślenie o polityce rewolucji i czy jest jakaś lektura, do której sięgasz, aby pomóc w kształtowaniu zarówno twojego dramatycznego, jak i politycznego podejścia tutaj?

Jestem jak prawdopodobnie wielu ludzi: jestem historykiem samochodowym. Czytam dużo historii, ale amatorsko, na zasadzie scenarzysty. Ale mam całkiem pokaźną bibliotekę i nie ma takiego momentu w historii — wybierz swoją rewolucję! Wszędzie jest po prostu rewolucja! Możesz zobaczyć […] Irgun, Montagnardowie, Kongres Kontynentalny czy bunt niewolników na Haiti. Mam na myśli, że prawie niemożliwe jest przeczytanie całego obszaru historii bez znalezienia wszędzie rewolucji. I oni wszystko dzielić się pewnymi rzeczami. A wszystkie z nich są wyjątkowe i mają swoją własną, niepowtarzalną dynamikę.

Zdjęcie: Lucasfilm

Więc to, co jest naprawdę fajne w programie, to to, że jeśli patrzyłeś na te wszystkie rzeczy przez całe życie, nie muszę być współczesny. Nie muszę mówić, że jest to kompilacja czegoś, co dzieje się właśnie teraz. Ponieważ wiem, że będzie nieskończona liczba połączeń, które ludzie mogą stworzyć dla różnych rzeczy, ponieważ cofam się i przeglądam ostatnie 3000 lat zapisanej historii i mogę powiedzieć, z katalogu rewolucji: To jest naprawdę interesujące. Co się stało? Co się stało, kiedy Sycylijczycy wystąpili przeciwko Francuzom, i to jest naprawdę fascynujące, kiedy zbudowali Palestynę.

Chodzi mi o to, czym jest rewolucja rosyjska — kiedy Sojusz Rebeliantów łączy siłynie ma nic na temat złożoności budowania rewolucji rosyjskiej i wszystkich różnych frakcji, które łączą się i […] polityka staje się wówczas sprawą osobistą dla wszystkich ludzi. To po prostu świetna okazja, aby w pewnym sensie wykorzystać i zastanowić się nad wszystkimi rzeczami, które, jak sądzę, zainteresowały mnie jako czytelnika w ciągu ostatnich 20 lat.

Jestem wielkim fanem Michaela Claytona. Czy istnieje wersja Michaela Claytona gdzieś tam we wszechświecie Gwiezdnych Wojen? Opowiedziałbyś tę historię?

Wiesz, powiedziałem Kathy Kennedy [president of Lucasfilm] na początku, kiedy pracowaliśmy Łotr Jedeni wszyscy lubią, Och, co możemy zrobić, chcemy robić różne rzeczy. [And I was like], Co możesz zrobić? Czy możemy zrobić dramat sądowy w Gwiezdnych Wojnach? Czy możemy zrobić Odziedzicz Wiatr? A ona była jak O mój Boże, to znaczy, tak, to znaczy, jeśli to działa, jeśli możemy otworzyć nowy pas i ekonomia może działać, nie ma powodu, dla którego [not]. Tak, to znaczy, mógłbyś mieć prawnika! Kino Loy mógłby zostać adwokatem. Nie wiem!

To znaczy: właśnie to próbujemy zrobić. I myślę, że to właśnie próbował zrobić Lucasfilm. Myślę, że właśnie dlatego Disney tak mocno wspiera naszą sztukę, jest to okazja do rozszerzenia tego i otwarcia nowego toru dla nowych rodzajów opowiadania historii w kadrze. To byłoby marzenie i to właśnie próbujemy zrobić. To oczywiście nie jest krok dziecka; robimy cztery gigantyczne kroki z tym programem. Ale jest dużo miejsca pomiędzy tym, gdzie wyszliśmy, a tym, gdzie jesteśmy, i wokół nas jest dużo miejsca na różne rzeczy. Spektakl komediowy! Dlaczego nie mieć sitcomu? Dlaczego nie mieć sitcomu Gwiezdne Wojny?