Recenzja czwartego odcinka Moon Knight: Jak Tomb Raider, z niespodzianką

Tak przyjemne jak Księżycowy rycerz było do obejrzenia, zwięzłe opisanie tego pozostało wyzwaniem. Połowa z sześciu odcinków zajęła bohaterowi jasny cel, a po trzech odcinkach trudno jest wiedzieć, do czego zmierza seria. Na szczęście silne poczucie kierunku zaowocowało również jednym z najbardziej zabawnych odcinków Marvel TV, które można wyemitować po tej stronie WandaVision, prowadząc Stevena Granta (Oscar Isaac) i Laylę (May Calamawy) w wyścigu o pokonanie nikczemnego Arthura Harrowa (Ethan Hawke) do grobu Ammita. Nazwij to Marvel’s Indiana Jones, lub Tomb Raiderlub Niezbadany — to pół godziny akcji w filmie przygodowym, z dziwnymi potworami, śmiertelnymi pułapkami i zakazanymi skarbami. Czy to co, całość czego? Księżycowy rycerz okazało się, że byłby to dobry występ. Ale zostało jeszcze 15 minut do obejrzenia, a oni stawiają całą serię na głowie.

[Ed. note: Heavy spoilers for the fourth episode of Moon Knight follow]

Co sprawia, że ​​„Grób” jest tak dobrym odcinkiem? Księżycowy rycerz nie jest po prostu dlatego, że grób Ammita ma tak wspaniałą serię scenografii, ale dlatego, że jest to również miejsce, w którym zderzają się łuki każdej postaci. Steven, wolny od Khonshu i odcinający Marca od swojego ciała, chce udowodnić, że jest zdolnym bohaterem godnym uratowania dnia i pokonania Harrowa przed Ammitem. Layla, choć chętna do pomocy Stevenowi, miała również własne pytanie w tle: kto zabił jej ojca podczas ekspedycji dawno temu. Marc, zmuszony w ukryciu, nadal zaprzecza, jak bardzo jest załamany. Harrow przechyla się nad tymi wszystkimi domino, znajdując Laylę samą i sugerując, że Marc Spector jest odpowiedzialny za śmierć jej ojca.

Objawienie prowadzi do konfrontacji przed sarkofagiem Ammita, gdzie Layla żąda, aby Marc przejął kontrolę nad Stevenem, aby odpowiedzieć na jej pytania. Mówi jej, że jeden z jego najemników „stał się chciwy” i zamordował wszystkich na stanowisku archeologicznym, do którego zostali wynajęci, w tym ojca Layli; nawet Marc prawie zginął.

Obrona Marca to niejasna opowieść o początkach Moon Knighta, która Księżycowy rycerz opierał się opowiadaniu w całości, dopóki nie jest to istotne — co jest godne podziwu, choć trochę frustrujące. Jest to również, niestety, historia pochodzenia związku Marca z Laylą, ponieważ chciał jej powiedzieć, co się stało, ale nie mógł, zawiązując przyjaźń i małżeństwo z powodu wyrzutów sumienia. Layla jest wściekła, gdy się tego dowiaduje, ale ich konfrontacja daje Harrowowi i jego ludziom wystarczająco dużo czasu, by dogonić i zastrzelić Marca. On nie umiera, zamiast tego budzi się w zakładzie psychiatrycznym.

Ten ostatni zwrot jest najbardziej ekscytujący, ale i najbardziej podejrzany w tym odcinku. Dla tych, którzy nie znają historii komiksu Moon Knighta, przejście do azylu może brzmieć jak seria obejmująca sklepowy trop. Postaci telewizyjne wrzucane do szpitali psychiatrycznych w celu wywołania szoku sięgają czasów Buffy pogromczyni wampirów i nie tylko. To przyciągający wzrok obraz, który żeruje zarówno na powszechnych obawach, jak i na społecznej stygmatyzacji choroby psychicznej, i zwykle kończy się na końcu odcinka, a może na dwóch odcinkach.

Księżycowy rycerzma jednak więcej powodów niż większość, by się tu udać. W pierwszej połowie serii Księżycowy rycerz niechętnie wyciągał rękę w kierunku jakiegokolwiek wpływu. Mnóstwo głębokich postaci (zeszłotygodniowy kolekcjoner antyków, Anton Mogart, jest lepiej znany w Marvel Comics jako zamaskowany złodziej Midnight Man) i bohaterowie serialu, tacy jak Layla i Arthur Harrow (do diabła, nawet Steven Grant) są całkowicie odmienieni w tym wcieleniu, dając Księżycowy rycerz własną unikalną teksturę. Seria nie jest zbyt przesiąknięta MCU i nie jest zbytnio związana z komiksową wiedzą. Jest to siła, która czyni go potencjalnie najbardziej dostępnym przedsięwzięciem MCU od jakiegoś czasu, co sprawia, że ​​jego luźne kreślenie i dziwne tempo są jeszcze bardziej frustrujące. Ale kiedy Marc Spector budzi się w przytułku? To rodzaj sceny, którą możesz, jak Leonardo DiCaprio w Pewnego razu w Hollywood, wreszcie usiądź i wskaż indywidualną historię komiksową.

Zdjęcie: Greg Smallwood/Marvel Comics

Ten komiks to lata 2016 Księżycowy rycerz Jeffa Lemire’a i Grega Smallwooda, 14-zeszytowy serial, który rozpoczął się od Marca Spectora w dziwnym szpitalu psychiatrycznym, gdzie powiedziano mu, że jego kariera jako Moon Knight była wytworem jego wyobraźni. W „The Tomb” seria Disney Plus zbliża się do prostej adaptacji, tak jak robi to MCU, i chociaż może nie iść dalej niż ta krótka scena, chwila jest pouczająca.

Komiks Lemire’a i Smallwooda był opowieścią o akceptacji, a w ostatnim akcie „Grobowca” Marc Spector znajduje się w niewiarygodnej sytuacji posiadania Księżycowy rycerzczarny charakter jako jego psychiatra, a wydarzenia z serialu fikcją; Sugeruje się nawet, że „Steven Grant” jest oparty na kiepskim filmie klasy B o poszukiwaczu przygód o tym samym imieniu. Jednak nawet w tym stanie — bezsilnym, w odurzeniu narkotycznym — Marc Spector wie, że to nie w porządku i musi znaleźć pomoc: w postaci Stevena Granta, uwięzionego w sarkofagu głęboko w instytucji. Tutaj, w tym labiryncie, w którym Marc Spector odnajduje swój złamany umysł, Księżycowy rycerz kilka centymetrów w kierunku pomysłu, który może sprawić, że będzie rezonować, gdy napisy końcowe w końcu pojawią się w ostatnim odcinku: że Marc Spector oraz Steven Grant potrzebuje siebie nawzajem, choćby po to, by powiedzieć, że nie jest z nimi w porządku i może zaczną się leczyć.