Miłej recenzji Nice Death: roguelike z malejącymi zwrotami

Część magii Diabeł ubiera się u Prady jest to, jak zręcznie film porusza się po cienkiej granicy między potępianiem wysysającej duszę kultury pracy a tworzeniem współczucia dla ludzi w niej. Stażysta Andy Sachs walczy z autorytarnym uściskiem Mirandy Priestley nad magazynem o modzie, ale okazuje się, że coraz bardziej upodabnia się do Priestley. Film pokazuje, jak wpływowy może być okrutny szef.

Nowy roguelike Miłej śmierci zagłębia się w te same pomysły, z krytyką kultury pracy i wypalenia — ale zamiast przedstawiać okrutnego szefa z odpowiednią ilością krytyki, gra kończy się przewróceniem się do niezasłużonej sympatii dla przepracowanego dyrektora generalnego.

Bohaterem studia Magic Design Studios jest Death, założyciel Death Inc. Death boryka się z wypaleniem, przenosząc zbyt wiele dusz w zaświaty. Stworzył pracowników, aby pomagali mu zbierać zmarłych, ale ci pracownicy zbuntowali się i zaczęli siać spustoszenie w jego branży kończenia życia.

W tym kluczowym momencie przejmujesz kontrolę nad Śmiercią. Uzbrojony w niezawodną kosę, pelerynę i księgę z nazwiskami zmarłych, Śmierć musi przedzierać się przez swoje labiryntowe miejsce pracy, aby rozprawić się ze swoimi krnąbrnymi pracownikami, walcząc z nimi, pokonując ich i przywracając ich do formy.

Siedziba Śmierci jest piękna. Generowane proceduralnie lochy 2D wyglądają, jakby zostały wyciągnięte prosto z filmu Disneya (gra często przypomina grywalny film krótkometrażowy Pixara). Animacje rozwijają się w ostrym, nastrojowym stylu noir, podkreślonym minimalnymi plamami koloru.

Mechanika walki świeci neonowymi klątwami, cięciami i pociskami malującymi się na matowoszarym krajobrazie. Mechanicznie gra jest przyjemnością. Walka jest zgrabna i responsywna, podobnie martwe komórki (którego główny projektant „ściśle współpracował” z Magic Design), ale bardziej przypomina hack-and-slash. Płaszcz Śmierci może przekształcić się w dodatkową broń, taką jak gigantyczny młot lub chmura trucizny. Podobało mi się mieszanie klątwy dystansowej z mocną bronią do walki w zwarciu. Broń jest łatwa do odblokowania, a dostępne miejsce do przechowywania w ekwipunku ułatwia zmianę stylu walki w trakcie biegu — akt budowania rozpędu we wczesnych biegach jest satysfakcjonujący, satysfakcjonujący i ekscytujący.

Obecnie istnieje siedem światów (jeszcze jeden jest planowany do pełnej wersji 1.0 gry 22 marca), każdy z własnym szefem, zwanym Sorrow, w tym Waldo, zabójczy pająk o twarzy Big Boya z Departamentu Przetwarzania Toksycznej Żywności, oraz m.in. major Warren Pliskhan, nadgorliwy generał wojenny i szef Departamentu Współczesnej Wojny. Poziomy mogą stać się męczące, a każdy biom ma średnio tylko trzy lub cztery główne typy wrogów, ale kusząco zaprojektowane bitwy z głównymi bossami pozostają wyzwaniem w każdym biegu.

Zdjęcie: Magic Design Studios/Gearbox Publishing

Podczas twoich biegów, które, jak w każdym roguelike, odrzucają cię do początku po śmierci (chociaż nie jest dla mnie jasne, jak umiera sama Śmierć?), napotkasz różne Smutki. Zastępują globalne siły, które sieją zniszczenie i kończą życie, i zostały zbyt produktywne w „przetwarzaniu” (czytaj: zabijaniu) ludzi. W rezultacie Śmierć musi odwiedzić każdego ze swoich pracowników, a oni kłócą się z nim o jakość ich pracy, zanim spróbujesz zbić ich na miazgę.

Roguelike to owocna okazja do zadawania pytań na temat wypalenia zawodowego, kultury pracy, a nawet organizacji pracy. Idąc na dno, Świat zabójstw Hitmanatryb Freelancer, a nawet Hades przedstawiają swoje miejsca pracy jako niekończące się pętle, w których kwitnie zło.

Ale gdzie Miłej śmierci różni się od tych innych roguelike’ów w miejscu pracy, jest również tam, gdzie cierpi. Zamiast budować sympatię do robotników, grając jako stażysta w lochach upadłych startupów lub jako syn i sprzątaczka boga podziemi, wcielasz się w kierownictwo.

Koncentrując się na Śmierci, bez żadnego przesłuchania jego roli w Death Inc., Miłej śmierci, świadomie lub nie, przedstawia dyrektora generalnego jako sympatyczną postać. I w pewnym sensie jest – jest zrzędliwy, ale czarujący. Ale w jego roli, jako nadzorcy i wyzyskiwacza robotników, trudno życzyć mu dobrze, gdy krzyczy na swoich pracowników.

Istnieje wersja tej gry, w której Śmierć rozpoznaje praktyki wyzysku swoje i swojej firmy, a tym samym żartobliwe dowcipy rozrzucone po całym kraju, gdy dochodzi do uporania się z bólem i stresem, który spowodował. Ale w obecnym stanie, Miłej śmierci nie zachowuje tej równowagi.

Zdjęcie: Magic Design Studios/Gearbox Publishing

Makabryczny humor jest początkowo czarujący, ale szybko psuje się po spotkaniu z minibossami, takimi jak W. Hung (pętla) lub Sorrow Maxxx (uosobienie uzależnienia ze strzykawką wystającą z pleców). Potrząsnąłem głową w szoku, kiedy spotkałem Sorrow Christinę Imamurę, orientalistyczną gejszę, zastępującą klęski żywiołowe, a niedowierzanie przekształciło się we wściekłość, gdy po bitwie odtworzyła się animacja bomby atomowej. Skończyło się na tym, że aktywnie unikałem rozgałęzionych ścieżek, które doprowadziłyby mnie do tych bossów.

To, co często przywraca mnie do dobrego roguelike’a, nieudanej serii za nieudaną serią, to staranne połączenie ulepszeń mechanicznych i rozwoju narracji. Kluczowe znaczenie ma rozwój zestawu umiejętności bohatera (i gracza), wraz ze stopniowym nachyleniem wątku fabularnego postaci.

W Miłej śmiercijednak dalsze odkrycia tylko zmniejszyły moje uznanie dla gry. Piękny świat i zacięta walka były na początku urzekające — ale im więcej dowiadywałem się o fabule i świecie, tym mniej chciałem grać dalej.

Podobno będzie A konkluzja narracyjna który rozpoczyna się wraz z pełnym wydaniem gry, kiedy Death prawdopodobnie w końcu dostaje PTO po ujawnieniu, kto powoduje zakłócenia i zamieszanie w Death Inc. Ale jestem pesymistą, że nowa zawartość może nadrobić istniejącą malejącą satysfakcję z gry, a jeszcze bardziej pesymistyczny, że będzie w stanie zawiązać zgrabną kokardkę na tak niechlujnej fabule.

Sama gra jest piękna, a mechanika walki jest świetna, ale im głębiej się w nią zagłębiam Miłej śmiercitym mniejszą wartość znajduję.

Miłej śmierci ukaże się 22 marca na Nintendo Switch i Windows PC. Gra została sprawdzona na PC przy użyciu przedpremierowego kodu do pobrania dostarczonego przez Gearbox Publishing. Vox Media ma partnerstwa partnerskie. Nie mają one wpływu na treść redakcyjną, chociaż Vox Media może otrzymywać prowizje za produkty zakupione za pośrednictwem linków partnerskich. Możesz znaleźć dodatkowe informacje na temat polityki etycznej firmy Polygon tutaj.