Współczesne programy science-fiction i fantasy rozpaczliwie potrzebują brudnych kostiumów

W ciągu ostatniej dekady w telewizji i na platformie streamingowej pojawiło się mnóstwo seriali science-fiction i fantasy. Ze szczytem Gra o tron, Dom Smoka, Koło Czasu, Władca Pierścieni: Pierścienie Władzy, Przestrzeń, Wiedźmin, Silos, Fundacjai nie tylko, nadążanie za potopem i rozeznanie, które z nich są warte twojego czasu, jest zniechęcające. Ale istnieje bardzo prosta sztuczka, która pozwala określić, czy któryś z tych programów jest dobry, a wszystko zależy od kostiumów.

Kostiumy wydają się oczywistym barometrem, ale pomiary mogą nie być zgodne z oczekiwaniami. Zamiast szukać kostiumów charakteryzujących się jakością, dbałością o szczegóły lub unikalnymi wzorami, wystarczy sprawdzić, jak brudne są kostiumy.

Wietrzenie kostiumów, proces dodawania szczegółów zużycia, takich jak brud, przecięcia i zadrapania, to sztuka zagubiona w większości produkcji. Standard złota najłatwiej zobaczyć w trylogii Władca Pierścieni Petera Jacksona. Te kostiumy to nie wszystko wspaniale zaprojektowane, one też są cudownie zniszczone. Płaszcze hobbitów zaczynają się świeżo i pięknie Drużyna pierścienia, ale zanim Sam i Frodo docierają do Mordoru, są podarte i wyblakłe, a jaskrawa zieleń zredukowana do wyblakłej szarości przez cętkowane plamy wryte głęboko po tygodniach spania na ziemi i wędrówki przez błoto. To samo dotyczy ubrań każdej innej postaci; Skóra Aragorna jest zużyta i zmęczona latami wędrownych przygód, co stanowi silny kontrast z jasnością elfiego wyposażenia Legolasa lub quasi-królewskim gondorskim strojem Boromira.

Jest uderzający i wspaniały. To szczegół, który może nie rzuca się w oczy od razu, ale jest nieodzowną częścią przeniesienia widza do Śródziemia. Jest to również kluczowy powód, dla którego Śródziemie z Prime Video jest Władca Pierścieni: Pierścienie Władzy czuje się tak źle. Jest mniej wciągający i od razu bardziej sztuczny, nieuchronnie fałszywy, z wszechobecną świadomością, że oglądasz aktorów na planie. To uczucie wynika z kilku różnych aspektów produkcji tego serialu, ale najbardziej rażącym są jego nieskazitelne kostiumy: krasnoludy, które spędzają życie w głębinach Morii, są odziane w niezniszczoną skórę, która wygląda, jakby została uszyta zaledwie kilka chwil przed wejściem w ramkę. Czystość szat zdobiących elfy takie jak Elrond i Gil-galad powinna tworzyć uderzający kontrast z brudną i wgniecioną zbroją wojowniczki Galadrieli, ale zamiast tego jej zbroja wygląda na praktycznie niezniszczoną, nawet gdy jest w środku walki. Nawet dumnie nieprani Harfootowie noszą ubrania, które wyglądają, jakby nigdy ich nie łatano. Ubrania wyglądają szorstko, ale na pewno nie są to wysłużone tuniki, jakich można by się spodziewać po ludziach, którzy radośnie obcują z naturą i nie boją się brudu i błota. Zamiast przenosić nas do świata, cała ta czystość po prostu zwraca uwagę na sztuczność na ekranie; jak ta wersja Śródziemia może być prawdziwa, skoro nie ma w niej nawet brudu?

Problem ten różni się nawet w zależności od programu w przypadku niektórych franczyz. Weźmy na przykład najnowszą serię Disney Plus Star Wars. Seria jak Ahsoki jego bohaterowie walczą na zakurzonych równinach i nawiedzonych leśnych planetach, a wszystko to bez większego zauważalnego piasku na płaszczach, który by to wskazywał. Tymczasem, Andorkostiumy są pokryte brudem niemal w każdej scenie, a efekty są znakomite. Oprócz tego, że wprowadzają nas głębiej w bardziej wiarygodny, bardziej żywy świat, zużycie mówi nam coś prawdziwego o postaciach i ich przeciwnościach. Kiedy widzimy rozdarcia i plamy na ubraniach rebeliantów, mamy poczucie desperacji ruchu, czemu doskonale odpowiada starannie wybielona biel i plisowane spodnie imperialnych oficerów, którzy im się sprzeciwiają.

Co więcej, kontrast między nimi pomaga nam zrozumieć wstrząsająca szara strefa Luthen Rael zajmuje: Jego piękne powiewne szaty i ogólna brzuszkowatość rozbrajają Imperium, które potajemnie stara się osłabić, ale także wyróżniają go jako bogatego i uprzywilejowanego w towarzystwie innych buntowników. Dzięki temu niewielkiemu kostiumowi możemy wyraźnie zrozumieć, że Luthen czuje się niekomfortowo pomiędzy dwoma sprzecznymi światami, których przeznaczeniem jest nigdy nie pasować idealnie do żadnego z nich. To bogactwo cech charakterystycznych, które wynikają z przygnębiających kilku elementów garderoby i są przekazywane bardziej elegancko i efektywnie niż kiedykolwiek w dialogu.

Zdjęcie: Lucasfilm

Najlepsze filmy Opad to najnowsza seria, która dołącza do osławionych seriali z cudownie obrzydliwymi kostiumami. Seria, która składa się głównie ze starannie zaprojektowanych, praktycznych scenerii i imponujących scenerii, przywiązuje dużą wagę do dobierania strojów swoich bohaterów. Kostium każdego opowiada historię na Pustkowiach. Upiór (Walton Goggins)w szczególności jest od stóp do głów ubrany w zrabowany sprzęt: pasek z jednej nagrody, koszula z drugiej, prochowiec, który wygląda, jakby pochodził prosto z jednego z zestawów Coopera Howarda. Wszystko, co ma, jest posklejane i ładnie pokazuje swój wiek dzięki dziurom po kulach, plamom i brudowi wnikniętemu głęboko we włókna.

I nie jest sam w tym brudzie: naciągacze noszą połatane garnitury i pożółkłe białe koszule, aby wywołać atmosferę szacunku, ludzie, którzy chcą, aby ludzie wiedzieli, że są niebezpieczni, noszą nieskazitelną broń w zbutwiałych kaburach zniszczonych od ciągłego używania, podczas gdy ci, którzy chcą aby ukryć swoje zamiary, noszą płaszcze i kurtki w różnym stanie, a broń starannie schowana. Wszystko to daje Opad wyraźne poczucie miejsca, które pomaga wszystkim innym w przedstawieniu działać skuteczniej. Żarty dziwaka, który nie do końca rozumie, jaki jest filtr wody, wypadają lepiej, gdy jest krystalicznie jasne, ile czasu minęło, odkąd ten mężczyzna prał spodnie.

Chociaż łatwo pomylić te szczegóły wyłącznie z realizmem, w rzeczywistości robią one coś o wiele ważniejszego niż pomaganie serialowi w wiarygodności: pomagają mu budować pełniejszy i spójny świat. Opadświat zdecydowanie różni się od naszego, dlatego potrzebujemy wszystkiego, co widzimy na ekranie, od budynków i skarbców po kapelusze i buty, aby poznać szczegóły. To także miła, wizualna metafora jednego z nadrzędnych tematów serialu, mówiącego o tym, jak Pustkowie zmieniają ludzi, którzy się na nie zapuszczają. Oczywiście jest też Lucy, której jasnoniebieski kombinezon przechodzi w coś bardziej ziemskiego niż ona ociera się o śmiertelne sytuacje i uczy się własnej zdolności do przemocy. Ale nawet Nadzorca Hank, osoba, która jako pierwsza udziela lekcji o tym, jak Pustkowie zmieniają ludzi, w Krypcie zmienia się z pierwotnego i właściwego w brud i brud, kiedy spotykamy go ponownie i dowiadujemy się o jego nędzne uczynki, które ukrywa za swoją przyjemną fasadą.

Zdjęcie: Prime Video

Opadto seria, która w imponujący sposób zdaje sobie sprawę, jak ważne są wszystkie te aspekty, i chce, żebyś Ty też był. Właściwie już w pierwszych minutach pierwszego sezonu sam serial zwraca na nie szczególną uwagę. Kiedy nowi goście Krypty 33 z Krypty 32 przybywają na ślub Lucy, postacie zaczynają dostrzegać subtelne różnice między ich czystymi i dobrze utrzymanymi kombinezonami a kombinezonami innych „Mieszkańców Krypty”. Zanim zorientują się, że coś jest nie tak, pojawia się chaos. To delikatny trik narracyjny, który pomaga nam uświadomić sobie znaczenie szczegółów serialu, na przykład gdy scenarzyści i reżyser uchylają kapelusza przed tym, co będzie ważne w przyszłości.

Dokładne rozważenie najdrobniejszych szczegółów oddziela dobre programy od świetnych. Wyprana solą sztywność płaszczy z Żelaznych Wysp Gra o tron lub wspaniałe, precyzyjne mundury Imperium w Fundacja pomóż nam zanurzyć się w ich światy i zebrać szczegóły, które mniejsze seriale albo wpychają na wysypiska ekspozycji, albo całkowicie je rezygnują. Jasne, są inne ważne i ważne rzeczy w serialach, takie jak scenariusz, reżyseria czy występy, ale nic nie oddziela ziarna science fiction i fantasy od plew szybciej niż drobne niedoskonałości, które wielkie seriale pozostawiają w najdrobniejszych elementach ubioru. Najlepsze programy zawsze mają na sobie trochę brudu.