Terminator 2: Dzień Sądu był – i dla niektórych jest – wzorcem bombastycznych filmów akcji po premierze w 1991 roku, ale wielu jego fanów nie było entuzjastycznie nastawionych do jego wydań Blu-ray. Jednak w ostatnich latach miłośnicy tego filmu przywracali go za pomocą odbitek 35 mm, a jedna z tych prób krążyła po X.
Jon W., który często publikuje posty na temat takich filmów i projektów, skompilowałem kilka zrzutów ekranu w wątku porównującym nową wersję z innymi transferami. Nie przypisywali uznania osobie, która nad tym pracowała bezpośrednio, ale tak opublikuj zrzut ekranu tekstu od „osoby, która przywróciła Terminatora” — dosłowne przeszukanie niektórych fragmentów w Google doprowadziło mnie do tego Projekty Roba Nostalgia.
Duża część tych wysiłków ma na celu „poprawienie” kolorystyki tego filmu, która jest bardzo przytłumiona w całym filmie – co było dość powszechne w wielu filmach w tamtych czasach, szczególnie ponurych filmach, takich jak Terminatorze 2 Lub Robocop. Nie jestem pewien, czy to poprawa, ale podobają mi się niektóre z tego, do czego pozornie zmierzamy.
Weźmy (górne), teraz znacznie cieplejsze ujęcie z projektu fanowskiego, przedstawiające scenę, w której T-1000 Roberta Patricka przepytuje kilku młodych ludzi o miejsce pobytu Johna Connora i inne wersje filmu. Sprawia to wrażenie, jakby scena rozgrywała się wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, co ma sens, biorąc pod uwagę długie cienie w tej i innych sąsiadujących sekwencjach. Zawsze uważałem, że są fragmenty tego filmu, które wydają mi się zbyt chłodne, a to dodaje mu życia, którego inaczej by nie miało.
Ale jest wiele miejsc, w których to się nie sprawdza — na przykład przejście od niebieskich cieni do piaszczystych kolorów w miejscu, w którym słońce uderza w ziemię, jest zbyt ostre. Porównując to ujęcie z dolnym ujęciem z Blu-ray, a także moją prawie 30-letnią kopią DVD The Ultimate Edition, wydaje się, że bardziej zakurzona brązowo-szara barwa tych transferów jest dokładnie taka, jak chciał reżyser James Cameron .
Mocne zabarwienie wersji fanowskiej widać także na powyższym ujęciu, gdzie większość szczegółów, które były wcześniej, została zmiażdżona w wyblakłych czerwieniach. Ale wersja tej sceny na Blu-Ray ma dziwnie łososiowy odcień, który kilka chwil później staje się bardziej czerwony. Powtórzę: nie jestem pewien, czy to lepsze, ale kolory wersji dla fanów wydają się czasami nieco bardziej spójne.
Ostatecznie największą korzyścią, jaką to przeniesienie daje filmowi, jest moim zdaniem umożliwienie mu uzyskania ziarnistości. Ludzie narzekają, że w przypadku transferu Blu-ray nadużywa się cyfrowej redukcji szumów, co skutkuje woskowym wyglądem, a oglądanie ziarna filmu w rozdzielczości 1080p jest w jakiś sposób naprawdę pocieszające. Szkoda tylko, że gradacja kolorów jest tak niedopracowana.
Mimo to kibicuję takim wysiłkom tak samo jak ludziom, którzy nam to przynieśli Gwiezdne Wojny projekt renowacji teatru znany jako „Edycja srebrnego ekranu”, która ma na celu przedstawienie wersji tego filmu, która była pierwotnie wyświetlana w kinach, zanim jeszcze do tekstu początkowego dodano „Odcinek IV: Nowa nadzieja”.
Chyba nie wolę tej wersji Terminator 2, ale nadal fajnie jest oglądać w ten sam sposób, w jaki zmniejsza się nasycenie kolorów w telewizorze, aby zobaczyć, jak moje kolorowe filmy wyglądają w czerni i bieli. Zwłaszcza, gdy widziałeś ten sam film setki razy i po prostu chcesz czegoś innego.