Netflix’s Desta: The Memories Between podnosi ofertę gier platformy

Jakość gier Netflix spadła prosty puch przypominający watę cukrową nadaje się do krótkich serii w poczekalni, aby indywidualne, narracyjne doświadczenia które wymagają godzin strategicznego myślenia. Desta: Wspomnienia pomiędzy jest to drugie.

Teraz powiem kilka słów, które mają sens niezależnie, ale wydają się mylące, gdy są ze sobą połączone: Desta to wymarzony symulator przyjaźni roguelike w zbijaka. Obiecuję, to działa.

To jest rzecz, która zakochała mnie w tej grze: te odmienne słowa i gatunki, połączone razem, cholernie praca na poziomie, którego po prostu nie widziałem w grze mobilnej, nie mówiąc już o tej, która została przeniesiona wyłącznie na urządzenia mobilne przez Netflix — w której pierwszym zbiorze gier znaleźli się tacy obiecujący BAFTA, jak Obręcze strzeleckie oraz Balansuje (w górę). (Destawkrótce pojawi się również na PC i konsolach, ale będzie dostępny tylko na urządzeniach mobilnych dla subskrybentów Netflix.) Cieszyłem się z mojego czasu z grą, posuwając się do irytacji mojego szefa, ponieważ spędziłem zbyt dużo czasu grając w nią, gdy Powinienem o tym pisać — przepraszam.

Desta: Wspomnienia pomiędzy jest z Gry Ustwotwórcy Monument Valley I i II. W roli głównej Desta, dziecko marnotrawne, które po latach wraca do domu do związków, które pozostawili w różnych stanach ruiny i porzucenia. Gdy Desta zmaga się z niedokończonymi sprawami w świecie na jawie, mierzą się ze swoimi niepokojami w snach w fantastycznej dziecięcej grze w zbijaka.

Od tamtej pory desperacko szukam gry strategicznej Strategia trójkąta zostawiło mnie zimno, a Nintendo całkowicie odmawia wydania restartów Zaawansowane Wojny I oraz II. Desta, choć nie jest to strategiczna gra RPG na tym samym poziomie złożoności, ładnie – choć tymczasowo – drapie ją. Dostajesz piłkę i pole wypełnione przeszkodami, które zasłaniają pole widzenia, jednocześnie zapewniając osłonę. Twoim zadaniem jest obrzucanie przeciwników piłką, zmniejszając ich HP po jednym polu, unikając tego samego losu.

Walka w Desta jest za dużo zabawy. Grając jako Desta, rzucałem piłką po boisku, wykonując triki, odbijając piłki od ścian i innych obiektów. Fizyka w grze jest niezwykle złożona. Pamiętam, jak pisnęłam z zachwytu, kiedy odkryłam, że jeśli ustawię swoje strzały pod kątem tylko Prawda, piłka wróciłaby do mnie, umożliwiając mi oddanie kolejnego strzału bez konieczności grzebania w boisku w poszukiwaniu najbliższej piłki. Umiejętności w Desta dodaj dodatkową warstwę złożoności, podnosząc walkę z rzucania piłkami do pełnych strategicznych starć.

Na początku biegu Desta może otrzymać jedną z wielu zdolności specjalnych — tarcze po zakończeniu tury z piłką w ręku, możliwość kradzieży tury przeciwnika lub zdrowie po udanych trafieniach. Moim ulubionym był ten, który pozwala Desta strzelać z procy do miejsc w ich polu widzenia, pozwalając mi dostać się za wrogów, którzy irytująco tworzą przed nimi bariery, blokując moje piłki.

Gdy Desta konfrontuje się ze swoimi przyjaciółmi w snach, po pokonaniu ich w pojedynkach w zbijaki stają się członkami drużyny, co sprawia, że ​​walka z potężniejszymi wrogami staje się jeszcze trudniejsza i bardziej satysfakcjonująca. Przed każdą bitwą mogłem zobaczyć pole i wrogów, zanim wybrałem, którego z moich przyjaciół zabrać ze sobą na podstawie ich indywidualnych umiejętności. Tworzenie odpowiednich zespołów na każde starcie to świetna zabawa.

Ale potem, nagle, jakbym przebudził się z przyjemnego snu, zostałem zmuszony do porzucenia gry. Desta ma strukturę przypominającą roguelike, a porażka jest niezwykle karalna — tracisz wszystkie swoje zgromadzone umiejętności, przedmioty i sojuszników i zostajesz odesłany z powrotem do pierwszego rozdziału, aby rozpocząć od nowa. Pierwsze kilka razy było w porządku. Desta zachowuje swoje osobiste postępy, więc suma HP nie jest resetowana. I chociaż umiejętności, które zdobywasz, są przydzielane losowo, wszelkie zainwestowane w nie punkty doświadczenia przechodzą, a gdy je opanujesz, pozostają twoje nawet po śmierci. Ale resetowanie w Destaw przeciwieństwie do innych roguelike’ów, nie przyspiesza walki, co skutkuje karaniem slogów, które zbyt wcześnie zaczynają wydawać się stracony czas.

W Hades, na przykład postęp, który inwestujesz w siebie i swoją broń, sprawia, że ​​te kilka pierwszych poziomów szybko mija. Wszystko ginie w jednym uderzeniu, czyniąc niższe poziomy piekła prostymi sprawami. W Desta, nawet jeśli udało ci się wymaksować jedną lub dwie umiejętności, aby utrzymać się przy sobie, rzucane kule nie zadają więcej niż jednego punktu obrażeń, a wrogowie, nawet ci najniższego poziomu, mają trzy i cztery punkty wytrzymałości. Co gorsza, każdy rozdział składa się z kilku spotkań, wszystko które musisz powtórzyć bez możliwości odblokowania punktu pośredniego. Nawet Zwrot — tak trudnym draniem była ta gra — pozwala wznowić grę od ostatniego pokonanego bossa po śmierci.

Wzywać Hades znowu, wielokrotne cykle śmierci i restartu nie były zbyt złe, ponieważ, narracja, gra wciąż się rozwijała. W Desta, część tej powtarzalności jest podobnie zapieczona w narracji, ale nie wystarcza, aby wiele serii nie czuło się nieświeże. Za każdym razem, gdy z nimi walczysz, powtarzasz ten sam dialog, który prowadzisz ze znajomymi. Zacząłem czuć się jak chomik na kole, a dokładniej jak Dr Strange walczący z Dormammu, iw końcu, jak kosmita, poddałem się we frustracji.

A szkoda, bo chciałem zobaczyć podróż Desty. Doceniam podejście Ustwa do ich postaci, ich przyjaciół, trudne tematy relacji międzyludzkich, komplikowane czasem, dystansem i tożsamością. Desta jest postacią niebinarną z ich zaimkami z przodu i pośrodku interfejsu użytkownika gry, a także z innymi postaciami w grze. W miarę postępów w grze Desta konfrontuje się z przyjacielem, który tak naprawdę nie zrozumiał wiadomości o tożsamości Desty i często myli się z nim. Ustwo słusznie zrozumiało, że niektórzy gracze mogą czuć się niekomfortowo z takim wątkiem fabularnym i dodali ustawienia, które zmieniają dialogi dotyczące niewłaściwej płci. W rzemiośle dużo uwagi poświęcono Destanarracja; Chciałem zobaczyć więcej i trzymałem się tak długo, jak mogłem.

Miałem okazję zagrać w bity Desta: Wspomnienia pomiędzy na Summer Game Fest. Doskonale pamiętam, że byłem zdumiony tak imponującą technicznie i zabawną grą. Teraz, tak jak wtedy, Desta zachwycił mnie i nie mogę się doczekać wsparcia popremierowego, które twórcy obiecali dla gry, w tym trybu trudnego, nowych umiejętności, postaci i rozdziałów. Desta stanowi mocny argument za Netflixem jako realną platformą do gier mobilnych — czas zacząć zwracać na to uwagę.

Desta: Wspomnienia pomiędzy jest już dostępny na urządzeniach mobilnych dla subskrybentów Netflix i wkrótce pojawi się na komputerach PC i konsolach.