BlackBerry Storm pokazał, dlaczego nigdy nie należy zmieniać ekranu dotykowego w przycisk

W 2007 roku iPhone zapoczątkował erę gadżetów z ekranem dotykowym, które spowodowały, że większość przycisków na zawsze zniknęła z naszych telefonów. Ale był jeden krótki moment w szarej, przejściowej mgiełce między przyciskami i ekranami dotykowymi, w którym mało prawdopodobna firma próbowała połączyć te dwie rzeczy. BlackBerry podzieliło różnicę, śmiało pytając: „A co by było, gdyby ekran dotykowy był Również przycisk sprzętowy?”

W ten sposób narodził się BlackBerry Storm, urządzenie, którego cały ekran dotykowy służył jako przycisk do naciśnięcia. Burza była jedną z pierwszych (i ostatnich) prób: pomost między światem dziedzictwa fizycznych klawiatur i współczesnego świata ekranów dotykowych. Aby jednak zrozumieć istnienie BlackBerry Storm i jego dziwacznego ekranu klikania, musimy najpierw cofnąć się i zrozumieć BlackBerry u szczytu jego mocy – i dlaczego chciał, aby przyciski były aktywne.

Do BlackBerry, przyciski był cały punkt swoich produktów. Kiedy wyobrażasz sobie telefon BlackBerry w głowie, nie widzisz wymiennej płyty. Widzisz pełną klawiaturę QWERTY, która obejmuje dolną jedną trzecią telefonu, z niewiarygodnie małymi klawiszami, które są w jakiś sposób idealne do pisania. BlackBerry bez wszechobecnej, klikającej klawiatury do uruchamiania wiadomości i e-maili BBM nie był wcale BlackBerry. Nawet logo firmy nawiązuje do kluczy chiclet, które zbudowały jej markę.

Ale nawet najbardziej ukochane przyciski nie są w stanie odeprzeć nieubłaganych fal postępu: ekrany dotykowe były przyszłością, a BlackBerry musiało wskoczyć na pokład. Jak skomentował Steve Jobs w swoim teraz słynne wprowadzenie do iPhone’a z 2007 roku, telefony takie jak BlackBerry czy Palm Treo „wszystkie mają te klawiatury, które są tam, niezależnie od tego, czy ich potrzebujesz, czy nie, i wszystkie mają te przyciski sterujące, które są zamocowane w plastiku”. W związku z tym nie są w stanie dostosować się do określonych aplikacji lub interfejsów użytkownika. Była to obserwacja, która poprzedzała zapowiedź iPhone’a z ekranem dotykowym i początkiem końca dla przycisków sprzętowych w telefonach.

BlackBerry otrzymał wiadomość. I tak w 2008 roku firma stworzyła Storma, swój pierwszy telefon z ekranem dotykowym. W tym czasie urządzenie miało 3,25-calowy ekran, znacznie większy niż jego typowe 2,5-calowe ekrany. I nie miał fizycznej klawiatury.

Zamiast tego Storm miał unikalny wyświetlacz „SurePress”: zamiast przycisków klawiatury, cały wyświetlacz był gigantycznym przyciskiem, który można było wcisnąć jak gładzik. Na iPhonie po prostu stuknąłeś w wirtualną klawiaturę bez rzeczywistego wskazania, że ​​coś naciskasz. W BlackBerry Storm trzeba było fizycznie „nacisnąć” każdy klawisz, aby pisać, wraz z niezwykle satysfakcjonującym dźwiękiem „kliknięcia”, dzięki mechanicznemu przełącznikowi pod spodem.

Fot. Amelia Holowaty Krales / The Verge

W teorii to był świetny pomysł. W praktyce burza była okropna do pisania. (Jest powód, dla którego do pisania używamy wielu małych klawiszy, a nie jednego wielkiego przycisku). Ogromny ekran w Burzy był powolny i musiał zostać całkowicie opuszczony i podniesiony, zanim można było nacisnąć inny klawisz. Błyskawiczne pisanie, które przyzwyczaili się zaawansowani użytkownicy BlackBerry, zwalniało do lodowatego tempa — pisanie po jednej literze na raz.

Firma próbowałaby ulepszyć formułę na Burza2 rok później zastąpienie pojedynczego wyłącznika mechanicznego cztery przełączniki piezoelektryczne, w rogach wyświetlacza (umożliwiając „naciśnięcie” kilku klawiszy jednocześnie). Dodano także pełnowymiarową klawiaturę QWERTY w orientacji pionowej (gdzie oryginał oferował tylko dziwną opcję dwóch liter na klawisz). Ale nawet wtedy technologia SurePress nie była wystarczająco dobra, aby odtworzyć wrażenie pisania na jednej ze zwykłych klawiatur BlackBerry.

BlackBerry starał się zaoferować klientom to, co najlepsze z obu światów, kiedy stworzył Storm; zamiast tego udało się wykorzystać najgorsze cechy zarówno sprzętu fizycznego, jak i pisania na ekranie dotykowym. Spowodowało to opóźnienie, powolne działanie, które nie było szczególnie przyjemne ani łatwe do pisania. Elementy fizyczne były głośniejsze i bardziej męczące dla użytkowników niż tradycyjna klawiatura QWERTY, bez żadnych dotykowych korzyści płynących z wielu klawiszy sprzętowych. Dodatkowe tarcie spowodowane fizycznym przełącznikiem umniejszało również wszelkie główne zalety ekranu dotykowego do pisania.

Fot. Amelia Holowaty Krales / The Verge

Nic dziwnego, że firma BlackBerry wkrótce porzuciła technologię SurePress: w 2010 roku jej kolejny flagowiec, BlackBerry Torch, oferował wyświetlacz tego samego rozmiaru co Storm, ale z tradycyjną klawiaturą BlackBerry QWERTY.

BlackBerry przez lata po burzy przeskakiwał między urządzeniami z pełnym ekranem dotykowym a znaną klawiaturą sprzętową (w wielu przypadkach nawet oferował obie). Ale firma nigdy więcej nie próbowała zbudować dotykowego ekranu dotykowego.

Ponieważ chociaż przyciski mogą być dobrym sposobem na korzystanie z telefonu – a ekrany dotykowe mogą być dobrym sposobem na korzystanie z telefonu – masywna hybryda przycisków z ekranem dotykowym okazała się strasznym pomysłem.