Przycisk drzemki to najlepsza część najbardziej znienawidzonego gadżetu na świecie

Niewiele gadżetów jest bardziej znienawidzonych niż budzik, urządzenie, którego głównym celem jest niegrzeczne wyrwanie Cię z przyjemnego świata snu do zimnej, surowej, bezlitosnej rzeczywistości, w której żyjemy na co dzień — i którego poziom funkcjonalności jest wprost proporcjonalny do jak cholernie irytujący jest dźwięk, jaki może wydać.

Ale praktycznie we wszystkich budzikach jest również kluczowa ulga: przycisk drzemki, tymczasowa maść na okrutny sygnał alarmu, wstrzymanie egzekucji na dzień, w którym nieuchronnie będziesz musiał stawić czoła. To fraza „jeszcze kilka minut” oddana na plastiku.

Budzik tutaj to Sharp SPC028B, kupiony w Walmarcie gdzieś w Pensylwanii przed moim czasem jako doradca obozowy dla śpiących ponad dekadę temu. Od lat jest używany w szkole średniej, college’u i poza nią, a jego migotliwy czerwony blask nie jest przyćmiony przez czas ani wiek. Jest brutalny i brzydki, wykonany z plastiku, który był biały, zanim upływ czasu i powtarzające się tępe siły przytępiły go do wyjątkowo ohydnego odcienia szarości.

W tamtych latach przycisk drzemki był wciskany i uderzany niezliczoną ilością poranków, a każde uderzenie zapewniało jeszcze kilka minut ciszy — akurat tyle czasu, aby ponownie zasnąć, zanim cykl zacznie się od nowa.

To nie przypadek, że przyciski drzemki są prawie zawsze największymi przyciskami budzika. Nie jest to przycisk subtelności: jest to przycisk, za którym należy grzebać na ślepo w półmroku poranka, aby przyjść zbyt wcześnie, aby zostać zmiażdżonym przez oszołomioną świadomość kogoś, kto noc wcześniej nie spał i bzykał się z Netflixem. I podczas gdy dziesiątki poranków próbowałem zniszczyć mój tani budzik za popełnienie głównego grzechu budzenia mnie, wytrzymały plastik przycisku drzemki odbijał się z powrotem na kolejny atak każdego dnia.

Wyróżnienie przycisku drzemki sprawia, że ​​wyłączenie alarmu jest bardziej celowe. Zacieranie drzemki to najłatwiejsza fizyczna interakcja użytkownika z budzikiem, podczas gdy faktyczne wyłączenie alarmu zazwyczaj wymaga wyłączenia go za pomocą znacznie mniejszego przycisku w mniej dogodnym miejscu. Ponieważ spanie przez kolejne 10 minut jest w porządku, ale przycisk drzemki chce nas uchronić przed naszymi najgorszymi impulsami, by całkowicie wyłączyć alarm i spać cały dzień.

Jest to paradygmat, który nadal istnieje, nawet gdy nasze alarmy stały się cyfrowe i stały się bardziej kruche. Kiedy włączy się alarm iPhone’a, największy cyfrowy przycisk na ekranie blokady to gigantyczny, pomarańczowy przycisk drzemki, a mniejszy przycisk „stop” jest schowany poniżej. Fizyczny przycisk zasilania również domyślnie włącza drzemkę, gdy włącza się alarm, ponieważ przyciski drzemki muszą być najbardziej funkcjonalne, nawet gdy jesteśmy co najmniej.

Przycisk drzemki jest ostatecznie kłamstwem — obietnicą, że wszystko może się poprawić, nawet z nadciągającą prawdą, że nawet po kilku minutach snu zawsze nadchodzi poranek. W końcu budzik nadal jest zegarem, a zegary (i czas) zawsze biegną do przodu.

Ale czasami, choć mogą być skąpe, kilka dodatkowych minut, które kupuje przycisk drzemki, może wystarczyć, aby rozpocząć dzień na właściwej – lub przynajmniej lepszej – stopie.

Fotografia Chaima Gartenberga / The Verge