Zac Efron nie jest straszny w adaptacji Peacocka powieści Stephena Kinga z 1980 roku Podpalacz, ale rozprasza. Co jakiś czas, oglądając go, myśl pojawia się nieproszona, jakby została umieszczona przez jednego z psychicznych bohaterów filmu: O tak, jest w tym Zac Efron. Podobnie jak w przypadku filmowej wersji z 1984 roku Podpalacz — powszechnie uznawana za jedną z najgorszych adaptacji Kinga — obsada i ekipa 2022 Podpalacz zawiera nazwy, które wydają się zbyt głośne dla tego konkretnego projektu. Tam, gdzie nowa wersja faktycznie przewyższa film z 84 roku, w tym przypadku przynajmniej kilka z tych tytułów zapewnia.
Efron występuje u boku Sydney Lemmon (HelstromBój się żywych trupów) i Ryana Kiery Armstronga (Ania z E, Czarna Wdowa) jako Andy McGee, patriarcha małego klanu obciążonego destrukcyjnymi mocami psychicznymi, pożądanymi przez działającą w CIA rządową agencję znaną jako DSI. Andy może psychicznie „popychać” ludzi do robienia rzeczy, umiejętności, której używa do leczenia uzależnienia od nikotyny za pieniądze we wczesnej scenie. Vicky (Lemmon) w ogóle odmawia użycia swoich słabo zdefiniowanych mocy. A ich młoda córka, Charlie (Armstrong), traktuje swoje zdolności pirokinetyczne jak chorobę psychiczną, używając ćwiczeń oddechowych i technik samouspokajania, aby utrzymać je na dystans.
Powieść Kinga i film z 1984 roku zaczynają się w mediach res, po tym, jak agenci DSI w końcu wytropili rodzinę McGee i zmusili Andy’ego i Charliego do ucieczki. 2022 Podpalacz cofa się do momentu, w którym moc Charliego zaczyna się odradzać, więc żenujący scenariusz Scotta Teemsa może wyjaśnić kilka rzeczy. Teems napisał również rozczarowujący rok 2021 Halloween zabijaoraz Podpalacz podobnie cierpi z powodu surowej ekspozycji i zawiłych tematów. (Podobnie jak Halloween zabija, ten film najwyraźniej nie może rozstrzygnąć, czy morderstwo jest złe.) 2022 PodpalaczDialog jest śmiesznie mdły, jak prawdziwa kanapka na białym chlebie, którą tylko najbardziej utalentowani członkowie obsady filmu — mianowicie Kurtwood Smith w małej roli żałosnego badacza rządowego i Michael Greyeyes jako supermocny zabójca DSI Rainbird — mogą wydać dźwięk w połowie przyzwoity.
Szczególną atrakcją są szare oczy. Jest dobry we wszystkim, żeby być uczciwym, a ten film naprawdę na niego nie zasługuje. (Fakt, że tym razem Rainbird, postać Cherokee, jest w rzeczywistości grany przez rodzimego aktora, a nie George’a C. Scotta w brązowej twarzy, jest jednym z punktów w kolumnie remake’u.) Kiedy Rainbird przechadza się z wielkim celem i rzuca przedmiotami wokół pokoju umysłem Greyeyes czyni go antybohaterem, za którym można kibicować. A kiedy Charlie (choć może nie scenariusz) w pełni pojmuje metaforę dojrzewania i zamienia swoje rozkwitające moce w moment dorastania, ona też jest gwałcona.
Nie można tego powiedzieć o reszcie obsady, która zostaje wrzucona na przysłowiową górę lodową i wyrzucona na morze w tych momentach, w których muszą wypowiadać więcej niż jedną linię dialogu na raz. Ogólnie, 2022 Podpalacz jest całkiem w porządku, kiedy nikt nie mówi. Praktyczne efekty telekinetyczne i ognia są dramatyczne i profesjonalnie wykonane. I pomimo naprawdę zaskakującej gradacji kolorów w pierwszej połowie filmu, reżyser Keith Thomas pokazuje trochę niskobudżetowego polotu podczas kulminacyjnego starcia piromanów. (Mając to na uwadze, jest to rozczarowujące w porównaniu z nadmiarem kokainy z końca filmu z 1984 roku. Zdobądź jedną dla oryginalnej wersji.)
Zdjęcie: Uniwersalne zdjęcia
W innym wydarzeniu John Carpenter i jego syn / kolega z zespołu Cody napisali muzykę do nowego Podpalacz, odzwierciedlenie chęci Carpentera do pracy nad filmami tak długo, jak tylko może robić zabawne części, a następnie z powrotem do oglądania koszykówki. (W tej produkcji Blumhouse znajduje się również sporo osób zakulisowych z zrestartowany Halloween franczyzowa, dalej wyjaśniając obecność Carpenters w projekcie.) Bez względu na to, jak bardzo inni ludzie mogą się starać, nikt nie może skomponować niesamowicie, ale chwytliwej linii syntezatora, jak on sam. Podobnie jak w przypadku Greyeyes, ten film prawdopodobnie nie zasługiwać Johna Carpentera, ale korzysta z jego zaangażowania.
Podpalacz poprzedza falę „podwyższonych” filmów o superbohaterach z 2010 roku – w rzeczywistości słowo na S w ogóle nie pojawia się w wersji z 84 roku. (Tutaj, niestety, zostało to wypowiedziane, choć dość późno w filmie.) I żeby było jasne, żadna z Podpalacz filmy konkurują na tym samym poziomie, co filmy takie jak Szybki kolor lub Oferta specjalna o północy, obydwa mają wspólne elementy z tym przerażającym, paranoidalnym thrillerem science-fiction. Ale czasami w świecie przeróbek i adaptacji Stephena Kinga – a zwłaszcza gdy te dwa elementy nakładają się na siebie – „jakość” może stać się okropnie względna. Podpalacz 2022 to marginalna poprawa w stosunku do oryginału z 84 roku, choćby dlatego, że ma kilka zalet, a nie praktycznie ich wcale.
Podpalacz jest obecnie w kinach i streaming na Pawie.