Zaburzony prowadząca Ilana Levinson przez dwa miesiące próbowała skontaktować się z jednym ze swoich kontaktów w Gazie w celu uzyskania wywiadu. Utrzymywała kontakt z Isamem Hammadem, menadżerem firmy produkującej sprzęt medyczny w Gazie, od czasu, gdy relacjonowała jego pracę przy organizacji protestu Marsz Powrotu w 2018 r. Jednak po jego ucieczce z miasta w listopadzie nie dzielili się ze sobą zbyt wieloma informacjami. niż okazjonalne notatki głosowe WhatsApp.
Kiedy w styczniu Levinson w końcu skontaktował się z Hammadem, przebywał on w Rafah, próbując sprowadzić rodzinę do Irlandii na podstawie wizy umożliwiającej łączenie rodzin. „Nie mam internetu” – powiedział. „Muszę się budzić każdej nocy, odkąd to zrobiłem [visa] aplikacji i idź na dach, włącz Vodafone Egypt, wejdź do Internetu, sprawdź listę i idź spać.”
Levinson i jej współproducenci spędzili lata na budowaniu relacji z działaczami pokojowymi z Izraela, Gazy i Zachodniego Brzegu. Obecnie znajdują się w sytuacji, w której mają dostęp do ludzi na miejscu, którzy mogą szczerze opowiedzieć o tym, co się dzieje, a dostęp ten staje się coraz trudniejszy w miarę, jak wojna trwa i nie widać jej końca. Jest to szczególnie prawdziwe w Gazie, gdzie zagranicznym dziennikarzom nie wolno wchodzić bez eskorty Sił Obronnych Izraela, łączność jest w najlepszym razie niepewna, a ponad 1,7 miliona ludzi zostało wysiedlonych ze swoich domów.
„W tej chwili jest to naprawdę potrzebne”.
„Myślę, że po 7 października ludzie naprawdę pragnęli tych osobistych historii i kontekstu” – powiedział Levinson. „Poczuliśmy prawdziwy obowiązek wobec nowych i obecnych słuchaczy – w tej chwili jest to naprawdę potrzebne”.
Dla mediów utrzymanie dostępu do Gazy było wyzwaniem, zarówno ze względu na ograniczoną komunikację w regionie, jak i rygorystyczne ograniczenia fizycznego wjazdu z zewnątrz.
Daniela Estrina, międzynarodowy korespondent NPR w Izraelu, podczas swojej pracy w NPR wielokrotnie donosił ze Strefy Gazy. Jednak od początku wojny jego dostęp został ograniczony do okazjonalnych wycieczek z przewodnikiem IDF po drugiej stronie granicy. Kolega mieszkający w Gazie, reporter i fotograf Ana Babaudostępnia relacje i dźwięk z wnętrza enklawy, ale Baba musi radzić sobie z tymi samymi przerwami w komunikacji, co wszyscy inni.
Jako członek zarządu Izraelskiego Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej Estrin był stroną petycji skierowanej do izraelskiego Sądu Najwyższego, domagającej się dostępu do Gazy. „Ta wojna jest bezprecedensowa pod względem czasu, w jakim Izrael uniemożliwiał dziennikarzom niezależne wejście w strefę działań wojennych” – powiedział Estrin. Petycja została odrzucona.
Nawet w Izraelu nakłonienie ludzi do rozmowy może być trudne. Historia Izraela, znany jako izraelski To amerykańskie życiezwykle działa jako sezonowy program narracyjny produkowany w języku angielskim i hebrajskim, który porusza zdecydowanie niepolityczne tematy, takie jak autobusy I krowy. Jednak po 7 października program wszedł na wyższy poziom, wysyłając producentów do wszystkich zakątków kraju, aby zbierać opinie ludzi. Rezultat był Dzienniki wojenne, zbiór ponad czterdziestu odcinków przedstawiających obywateli Izraela dotkniętych wojną. Wśród nich znalazły się relacje archeologa, który przeszukał ruiny kibucu Nir Oz, druzyjskiego dziennikarza walczącego o równe prawa dla swojego narodu w Izraelu oraz mieszkańca osady w Gazie, który marzy o powrocie.
Wielu Izraelczyków i Arabów boi się ujawnić publicznie w związku z tłumieniem przez państwo mowy
Serial trafił w szczególności w gusta amerykańsko-żydowskich słuchaczy, którzy w czasie kryzysu chcą poczuć więź z Izraelem. Pliki do pobrania dla Historia Izraela liczba ta potroiła się od czasu wojny, a gospodarz Mishy Harman i starszy producent Yochai Maital zaczęli na początku tego miesiąca organizować występy na żywo w USA.
Ale program miał trudności z nakłonieniem ludności izraelsko-arabskiej – która stanowi 20 procent populacji Izraela – do wyrażenia zgody na udział w programie Dzienniki wojenne seria. Harman twierdzi, że wiele osób boi się ujawnić publicznie w związku z tłumieniem przez państwo przemówień skierowanych w szczególności do Arabów pochodzenia izraelskiego.
„Myślę, że zdobyliśmy reputację uczciwego brokera. Uważam jednak, że w tej chwili tak naprawdę nie zasługujemy na tę reputację” – powiedział Harman. „Naprawdę mówimy A [Jewish] Izraelska historia tutaj.”
Wyzwanie położyło nacisk na serwisy informacyjne, które miały już ugruntowaną pozycję w regionie. Al Jazeera, której personel przed wojną znajdował się w Strefie Gazy, stała się głównym źródłem odbiorców w USA i Europie ze względu na ugruntowany dostęp – dostęp, który był zagrożony przez niedawny zakaz na terenie Izraela w wyniku doniesień placówki. Ma także pchnięcie Ujęciecodzienny podcast informacyjny Al Jazeery, w centrum uwagi.
„W tym momencie ludzie naprawdę zwracają uwagę”.
„Przy braku dostępu Al Jazeera jest okiem na Gazę. To nakłada na wszystkich barki dużą odpowiedzialność” – stwierdził Ujęcie producent wykonawczy Alex Locke. „Co zamierzasz zrobić z tym obiektywem? Jak zamierzasz przełożyć to na podcast?”
Program przesunął większość swoich relacji na wojnę i przedstawił depesze od reporterów Al Jazeery o coraz tragiczniejszej sytuacji humanitarnej i bezpieczeństwa w enklawie. I chociaż większość odbiorców Al Jazeery ogląda wiadomości za pośrednictwem telewizji lub strony internetowej, Ujęciezespół skupia się na tym, co może zapewnić sam dźwięk.
„Kiedy słuchasz, gdy codziennie dojeżdżasz do pracy lub zmywasz naczynia, a potem zatrzymujesz się, bo słyszysz łzy lub słyszysz, jak brzmi nalot – jest w tym coś tak potężnego, że żadne zdjęcie nie jest w stanie tego objąć ,” powiedział Ujęcie gospodarz Malika Bilal.
Inne podcasty rozwiązały problem braku dostępu. NPR Linia przelotowa, serial przedstawiający bieżące wydarzenia w kontekście historycznym, odnotował wzrost oglądalności dzięki odcinekom, które w przemyślany sposób poruszają takie tematy, jak powstanie izraelskiej prawicy i początki Hamasu. „Często trzeba spojrzeć na coś z perspektywy 360 stopni, co wymaga potencjalnego cofnięcia się i obejrzenia tego samego momentu z różnych punktów widzenia” – powiedział współgospodarz Rund Abdelfatah.
Relacje audio z wojen to stuletnia praktyka, ale programy, do których dziś można uzyskać dostęp, mogą mieć jeszcze większy wpływ dzięki globalnemu zasięgowi podcastów. Wtedy Zaburzony wyemitowano w styczniu historię Hammada, uderzał on w mur, wyciągając żonę i pięcioro dzieci z Gazy. Ponieważ jego syn jest obywatelem irlandzkim, istniała możliwość uzyskania wizy umożliwiającej łączenie rodzin dla części, choć nie wszystkich, członków jego rodziny.
Hammad udostępnił w podcaście, że jego syn w Irlandii cierpi na porażenie mózgowe. Poruszyło to słuchacza z Irlandii, który również ma dziecko z niepełnosprawnością niewerbalną. Po wysłuchaniu odcinka skontaktowała się z Hammadem, lobbowała u lokalnych polityków i współpracowała z irlandzkim rządem, aby w marcu uwolnić go i jego rodzinę. Obecnie przebywają razem w Dublinie i czekają, aż będzie można bezpiecznie wrócić do Gazy.
„Od tak dawna nie wydawało się, że ludzie w ogóle zwracają uwagę na to, co dzieje się w Izraelu i Palestynie” – powiedział Levinson. „W tej chwili ludzie naprawdę zwracają na to uwagę i jestem pod wrażeniem, że dziennikarstwo może mieć taki wpływ”.