Największym wyjątkiem od tej reguły jest trwająca seria V/H/S, antologia horroru zrodził własny boom w krótkim horrorze i utrzymywał snów znalezionych w siedmiu tematycznych ratach. Ósme z serii, 2025 V/H/S Halloweenzawiera pięć szortów, które odbywają się wokół Halloween, Stuff wraz z opowieścią („Diet Phantasma”), która ma brutalnie odłączonego naukowca prowadzącego serię testów produktów konsumenckich na dietetycznej coli, która zabija ludzi próbujących go w różne nieuporządkowane sposoby.
Na V/H/S HalloweenŚwiatowa premiera na edycji Fantastycznego Festiwalu Austin w 2025 roku, wszystkie siedem V/H/S Halloween Dyrektorzy zgromadzili się na pytania i odpowiedzi, podczas których reżyser Anna Zlokovic opisała horror znaleziony jako „trudny jak kurwa”. W odpowiedzi jej współreżyserzy wiwatowali. Polygon usiadł ze wszystkimi, aby rozpakować, dlaczego uważają, że strzelanie do projektu znalezionego stóp jest trudniejsze-lub w jednym przypadku łatwiej! – niż robienie konwencjonalnego horroru.
Ten wywiad został zredagowany pod kątem zwięzłości i jasności.
Polygon: Mam rozmawiałem wcześniej z reżyserami horrorów znalezionych O poszczególnych ujęciach lub momentach, które były trudne do zrobienia, ale po raz pierwszy usłyszałem, jak ktoś wprost powiedział, że gatunek jest powszechnie trudny. Co uważasz za główne wyzwania w horrorze znalezionych w stóp?
Micheline Pitt, współreżyser „Home Haunt”: Myślę, że najtrudniejszą rzeczą jako artystę jest ograniczona twórczymi pomysłami, ponieważ wszystko musi być motywowane przez osobę trzymającą aparat. Myślę więc, że to jest dla mnie trudne, że oddzielić się od mojej kreatywności i moich pomysłów i konieczność pozostania w pudełku.
Alex Ross Perry, dyrektor „Kidprint”: Powiedziałem jej to zeszłej nocy – zgadzam się z tym, ale nie zgadzam się z tym gwałtownie w bardzo konkretny sposób, ponieważ naprawdę uwielbiam otwarty zestaw, który ma 360 stopni. Uznałem, że jest to tak wyzwalające, ponieważ blokowanie i zasięg są takie same. W tradycyjnym tworzeniu filmów blokowanie i zasięg są diametralnie przeciwne. [Chorus of “Ooh!” “Hmm!”]
Jeśli postać musi patrzeć w lewo, pokrycie musi wyglądać w porządku. I fakt, że po zablokowaniu sceny [in a found-footage movie]wymyśliłeś swój zasięg – to było dla mnie takie niesamowite. Widziałem 500 filmów z znalezionymi stóp, ale dopóki nie nakręcisz swojego pierwszego projektu znalezionego stóp… dzień pierwszy, jesteś, jak, [realization] “Ohhh!“
Kiedy więc wiesz, gdzie porusza się postać, to jest pokrycie – kamera nie porusza się w lewo, gdy postać porusza się w prawo, kamera porusza się do przodu, gdy postać porusza się do przodu. Raz kręcisz się w scenie i to wszystko – nie musimy zdobywać jego linii, linii, linii. Porusza się w jednym kierunku, dochodzi do końca, a teraz poruszamy się w następnym kierunku. Jako sfrustrowany filmowiec narracyjny, który od lat nie nakręcił tradycyjnej sceny, pomyślałem: „To jest fajne, to ograniczenie jest wyzwalające, ponieważ musisz tylko raz wymyślić to samo”.
Anna Zlokovic, dyrektor „Coochie Coochie COO”: Myślę, że trudną częścią jest zawieszenie niedowierzania dla publiczności. Wszystko musi się wydawać prawdziwe. Dźwięk musi się wydawać, że tak się dzieje. Występy muszą czuć się uziemione. Jeśli masz coś takiego jak dorosły mężczyzna w pieluszce, jak sprzedajesz to jako realistyczne? To absurdalne, ale musisz sprawić, by poczuł się odpowiednio na świecie. Uznałem, że jest to trudne – w każdej chwili możesz stracić ludzi. Po prostu wymaga jednego pieprzenia.
Bryan M. Ferguson, dyrektor „Diet Phantasma”: Zgadzam się z Alexem – gdy tylko się blokujesz, jest świetnie. Ale kiedy masz tak wiele praktycznych efektów jednocześnie i starasz się upewnić się, że się na nim przesuwasz i nie pieprzyć, a następnie zajmuje konfigurację – masz tylko pewien czas, aby zrobić te wszystkie rzeczy.
Nasz zestaw miał na drodze wielkiej ściany i nikogo nie słyszałeś. Alex [shoot] Brzmi jak świetna zabawa. Nasz był bardzo trudny. Miałem tylko trzy dni. Jest to wyzwalające, ponieważ z znalezionym nagraniem możesz zabrać ze sobą pewne swobody. Nawet jeśli go pieprzysz, i tak wyglądałby to jak śmieci, ponieważ nakładasz na to filtry lub używasz kamery śmieci. Więc jest dobrze i źle.
RH Norman, współreżyser „Home Haunt”: Powiedziałbym, że znalezienie rytmu jest bardzo trudne, jeśli głównie strzelasz Oneers. Nasze podejście brzmiało: „OK, jest edytowane w kamerze. Jest ten facet, tata, a on włącza i wyłącza kamerę, a to nasze cięcia”. To pociągało za sobą wiele fałszywych Oneerów. Ale naprawdę musisz żyć chwilą. Naprawdę musisz dokładnie zobaczyć, jak się czuje twój strzał, ponieważ to, co trafia do aparatu, aw niektórych przypadkach nie ma go wokół.
Wiedzieliśmy, że mamy tylko dwa lub trzy ujęcia na strzał, ponieważ nasza była bardzo ambitna. Naprawdę staraliśmy się skupić na znalezieniu różnych rytmów między ujęciami, ponieważ nie wiedzieliśmy, co zamierzamy dostać w edycji. Prawdziwe wyzwanie związane z znalezionym materiałami jest to, że musisz ukryć te cięcia w ruchomej mgle, na wszelkiego rodzaju rzeczy, i naprawdę nigdy nie wiesz, gdzie będą żyć te cięcia, i czy zdradzą całe przedsiębiorstwo, próbując poczuć się jak bezproblemowy aparat przemieszczający się przez trójwymiarową przestrzeń.
Zlokovic: Chcesz uniknąć próby ukrycia go za pomocą usterki, ale czasami musisz, ponieważ gówno jest trudne.
Norman: Właściwie ma rację. To jest łatwe. Po prostu zerknij z tego gówno. [General laughter.]
Paco Plaza, dyrektor „Ut Supra Sic Infra”: Dla mnie najtrudniejszą rzeczą jest sprawienie, że publiczność uwierzyć, że ludzie prowadzący aparat będą kontynuowane, zamiast uciekać. To także najważniejsze. Istnieje kilka pola znalezionych w stopie, w których po prostu nie wierzę, że postacie będą kontynuować nagrywanie.
I myślę, że aparat powinien zawsze spóźnić się do tego, co się dzieje, ponieważ dzieje się tak w prawdziwym życiu. Dla mnie magia zostaje zniszczona, jeśli kamera już tam jest, oczekując, że coś się wydarzy. Jeśli jesteś tutaj, nagrywając i słyszysz hałas i patelnię, ten hałas już zniknął. I myślę, że daje to poczucie prawdy, że bardzo ważne jest zachowanie.
Jaki jest singiel w twoim filmie, z którego jesteś dumny?
Perry: Nasza postać siedzi na cztero-monitorowym talii oprogramowania do edycji, z czterema różnymi filmami w tym samym czasie. To wszystko analogowe. Kilka dni wcześniej kręciliśmy te filmy. Następnie redaktor je potraktował, a następnie umieściliśmy je na czterech komputerach podłączonych do czterech monitorów.
Ta rama postaci siedzącej z czterema różnymi kasetami wideo – pomyślałem: „To jest obraz, który chciałem z tego projektu”. Gdyby to był jedyny wciąż widziałem w tym filmie, naciskałbym teraz zagranie: „To wygląda fajnie!” Ale było to trudniejsze niż się wydaje, ponieważ jest jak czterech różnych ludzi sztuki naciskających przestrzeni w tym samym czasie. Wygląda to tak prosto, ale dotarcie do tego obrazu zajęło trzy dni.
Pitt: Lot wiedźmy dla nas. To była moja ulubiona scena – samolubnie, ponieważ musiałem ją wykonać, ale też to było niemożliwe ujęcie. To zajęło nam uderzenie wszystkich znaków. Zrobiliśmy dwa ujęcia i to wszystko, co mieliśmy. W tym momencie czułem się z nas naprawdę dumny i to był mój ulubiony.
Zlokovic: W moim strzale jest w moim strzale, w którym dziewczyny biegną po schodach, próbują otworzyć kolejne drzwi, wchodzą do pokoju zabaw, cheerleaderka rzuca bloki, idą do cheerleaderki, widzą mamę za drzwiami, wychodzą, schodzą po schodach, idą do pokoju poopa – to wszystko było jedno strzały, nie zrobili tam żadnych krojów. I jestem z tego dumny, ponieważ było to trudne, ale fajnie było zobaczyć, jak się łączy. Pierwsze pięć ujęć Suuuuuuckeda potem zaczęło się wydawać prawdziwe i to było fajne.
Ferguson: Mój był wtedy, gdy mały chłopiec eksploduje na szklance. [General cheers and whoops] To było jak ostatnie, zorganizowaliśmy armatę ze wszystkimi efektami, a my mieliśmy tylko pięć minut, aby to zrobić. To nie działało. A potem musieliśmy szybko go zresetować i dostaliśmy strzał w ostatniej części dnia. Ale się śmialiśmy, na które liczyłem.
Casper Kelly, dyrektor „Rozmiar zabawy”: Strzał na końcu filmu, kiedy znajdują się na pasku przenośnika pneumatycznego, a ona się zaproponuje, a ona czołga się do tyłu. Zawsze mnie rozśmiesza.
Plac: Dla mnie, kiedy chłopiec zaczyna wymiotować gałki oczne. To było bardzo, bardzo fajnie strzelać. Cały czas chichoczeliśmy. To było naprawdę miłe. Był bardzo wykwalifikowany z językiem – nie jest łatwo wyskoczyć czterech gałek ocznych z twoich ust, ale to zrobił. Więc jestem z tego bardzo dumny.
V/H/S Halloween jest teraz strumieniowo na shuddera.