Twórca Blue Eye Samurai chciał opowiedzieć nowy rodzaj historii o mieszanych rasach

Samuraj o niebieskich oczachMizu, mistrzyni szermierki rasy mieszanej w centrum serialu, chce zabić czterech białych mężczyzn, którzy byli w Japonii w czasie jej narodzin.

Akcja rozgrywa się w XVII-wiecznej Japonii Edo, w czasach izolacjonizmu kraju, który oznaczał brak obcokrajowców. Z tego powodu białe rysy Mizu – szczególnie jej uderzające niebieskie oczy – odstraszają ją. Chowa oczy za przyciemnianymi na żółto okularami i stara się uchodzić za w pełni Japonkę, by nie zostać nazwaną mieszańcem lub demonem. To przekonująca motywacja postaci, a także zgrabne odwrócenie tego, jak zwykle postrzegamy postacie dwurasowe: mianowicie Mizu jest postacią dwurasową zmagającą się ze swoją tożsamością w otoczeniu, które jest nie głównie biali lub europejscy.

Mimo że na ekranie jest więcej postaci wielorasowych niż kiedykolwiek wcześniej, nadal są w przeważającej mierze ukazana przez biały obiektyw. Często postacie będą w połowie białe i będą miały trudności z nawiązaniem kontaktu ze swoją białą rodziną w przeważnie białych środowiskach. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli chodzi o postacie dwurasowe w filmach i programach telewizyjnych o tematyce historycznej (a nawet w sceneriach fantasy inspirowanych historią). Obydwa z 2013 r Piękność i 2023 rok Kawaler skupia się na prawdziwych historiach pół-czarnych, pół-białych osób, które sprawdzają się przed swoimi białymi rówieśnikami – historie godne podziwu i inspirujące, ale rzadko widzimy, jak mogłaby rozegrać się odwrotna sytuacja. Jeśli w ogóle przedstawiane są postacie dwurasowe, zwykle dzieje się to w otoczeniu zamieszkanym w większości przez białą ludność, czy to w Europie, Ameryce Północnej, czy w jakimś świecie fantasy inspirowanym Europą.

[Ed. note: This post contains spoilers for Blue Eye Samurai.]

To tam gdzie Samuraj o niebieskich oczach podważa oczekiwania. W przeciwieństwie do tego, co zwykle widzimy, Mizu ukrywa swoje białe rysy. To przed swoimi japońskimi rówieśnikami musi udowodnić swoje umiejętności. I, och, powodem, dla którego chce zamordować czterech białych mężczyzn, jest zabicie każdego, kto mógłby być jej ojcem.

Amber Noizumi, która współtworzyła serial wraz ze swoim mężem Michaelem Greenem, mówi firmie Polygon, że podczas tworzenia serialu czerpała z własnych doświadczeń jako osoby rasy mieszanej. I specjalnie zdecydowała się unikać zachodniego otoczenia.

„Myślę, że wiele osób rasy mieszanej czuje się uwięzionych pomiędzy dwoma światami” – wyjaśnia. „Wyobraź sobie, że żyję w świecie, w którym mnie nie ma, i jak by to było, gdyby ludzie na mnie patrzyli biały funkcje i być zszokowanym. To po prostu eksploracja tego, eksploracja tożsamości.”

Osoby wielorasowe (łącznie ze mną) są aż za dobrze zaznajomione z ciągłymi przesłuchaniami innych na temat naszego wyglądu fizycznego. Obcy, przyjaciele i rodzina wskazują, które cechy „należą”, do której części naszej tożsamości, takiej jak nasze twarze i ciała, są kolażem, a nie jednym spójnym obrazem.

W przypadku osób wielorasowych, które są częściowo białe, chwalenie naszych białych cech kosztem innych jest niestety powszechnym „komplementem”. Noizumi przytacza swoje podniecenie na widok niebieskich oczu córki — i jej późniejsza refleksja na temat po prostu Dlaczego była zadowolona, ​​widząc białe rysy swojej córki – była to jedna z sił napędowych inspiracji serialu. A więc ona i twórcy za nią Samuraj o niebieskich oczach rozpakowałem to, próbując znaleźć wersję Mizu, która pasowałaby do tej historii.

„Było wiele, wiele, wiele, wiele rozmów na ten temat [how Mizu would look]”- wyjaśnia Noizumi. „Różni członkowie naszego zespołu również pochodzili z rasy mieszanej i wszyscy starali się znaleźć jej idealną wersję, która czytałaby azjatycko, biało, kobieco, ale też trochę męsko”.

Obraz: Netflix

Ostateczny projekt Mizu jest niejednoznaczny na wielu poziomach: zdaje egzamin z Japonii, dopóki tak nie jest; wygląda jak mężczyzna, dopóki tak nie jest. Nieważne, gdzie próbuje się dopasować – jako Japonka, biała, jako mężczyzna czy kobieta – nigdy nie może do końca należeć. Pragnienie zemsty Mizu i jej pragnienie zabicia białych mężczyzn, którzy mogliby być jej ojcami, reprezentują jej własną nienawiść do siebie, wstręt, jaki czuje do tej części siebie, która ją wyróżnia. Na pozór nie poniża się ani nie popada w rozpacz, ale jest oczywiste, że lata nazywania jej potworem i mieszańcem oraz życia w społeczeństwie, w którym nikt nie jest taki jak ona, zrobiły swoje. Odcina się od wszelkich znaczących relacji międzyludzkich i zamienia tę uwewnętrznioną urazę w swoją jedyną misję w życiu.

Jednak nadrzędne tematy serialu wydają się odwodzić Mizu od zemsty i wstrętu do siebie, nawet jeśli stanowczo temu zaprzecza. Są postacie, które spotyka, i które wydają się chcieć wyciągnąć do niej rękę, nawet jeśli ona ją odpycha. A bardziej metaforyczne elementy fabuły tylko jeszcze bardziej prowadzą Mizu do akceptacji: od ślepego wytwórcy mieczy, który ją przyjmuje, dowiaduje się, że najsilniejszy miecz to mieszanka metali. Styl walki Mizu jest eklektyczny i stanowi mieszankę różnych technik, których nauczyła się poprzez obserwację. Reżyserka nadzorująca i producentka Jane Wu mówi, że jest to styl celowo niewytrenowany — a mimo to jest w nim elastyczność i siła, dzięki którym Mizu może zaskoczyć swoich przeciwników. W ten sposób stopniowa droga Mizu do zaakceptowania tego, kim jest – nawet jeśli wolałaby rzucić się w zemstę – wydaje się jasno przedstawiona.

Dwurasowość Mizu również pomogła w ukształtowaniu wyglądu serii, wykraczając poza jedynie projekt jej postaci. Cała seria łączy w sobie elementy wizualne. Istnieje oczywiście hybrydowy styl 2D i 3D, ale mimo że serial był animowany, producenci w przypadku wielu elementów kreatywnych, takich jak projekty kostiumów i choreografia walk, kierowali się wrażliwością na akcję na żywo.

„To jest to, co nazywam animacją z nastawieniem na akcję na żywo” – mówi Wu. „Więc wszystko, co wyglądało przez obiektyw, należało rozpatrywać z punktu widzenia akcji na żywo, ale wykonanie jest w 100% animowane. To właśnie tam otrzymujesz zmiksowaną mieszankę.

„Chciałem, żeby ta produkcja – i kiedy na nią patrzysz – sprawiała wrażenie świetnego połączenia animacji i akcji na żywo. Chciałem pokazać, że w tej różnorodności jest siła.”

Samuraj o niebieskich oczach jest teraz transmitowany strumieniowo w serwisie Netflix.