To już koniec wpływowego festiwalu XOXO dla twórców internetowych

Chociaż słyszałem, że ten festiwal XOXO będzie ostatnim, wiele osób, z którymi rozmawiałem, zdawało się w to nie wierzyć. Poprzedni uczestnicy mówili mi, że organizatorzy festiwalu Andy Baio i Andy McMillan — czule nazywani „Andys” — „zawsze tak mówią”. Jednak od początku festiwalu wydawało się jasne, że Andys nie planują tego robić wiecznie.

W każdym razie tegoroczne XOXO wydało mi się irlandzkim stypem. To było tak, jakbyśmy wszyscy zebrali się nad ciałem konkretnego okresu w internecie, aby oddać mu hołd.

XOXO powstało w 2012 roku, narodziło się na platforma crowdfundingowa Kickstartergdzie pracował Baio. Podstawowym pomysłem było świętowanie „kreatywności przełomowej” — to znaczy zebranie wszystkich artystów, którzy zarabiają na życie w sieci i połączenie ich z technologami. Kickstarter był częścią tego: miejscem, w którym ludzie mogli finansować swoje projekty kreatywne bez konieczności, powiedzmy, oferowania ich VC lub imponowania facetowi od A&R. W tamtym czasie pomysł był taki, że internet umożliwi ludziom zarabianie na życie bez kompromisów związanych z kulturą korporacyjną. Mój były kolega Casey Newton uczestniczył w 2014 roku i napisał o festiwalu: „To miejsce, w którym idee są niebezpieczne, w którym kultura ma znaczenie i w którym sztuka, a nie handel, jest w centrum wszystkiego”.

Dziesięć lat po wizycie Caseya po raz pierwszy wziąłem w nim udział. Festiwal, który odbył się w Revolution Hall w Portland w stanie Oregon, wydawał się być zredukowany do minimum wykonalnego produktu. Był krótszy niż poprzednie edycje, a murali, wypożyczanych dronów, koncertów rockowych i innych gadżetów sprzed dekady nigdzie nie było widać. Ale rok 2024 jest gorszym czasem dla niezależnych twórców niż rok 2014.

„Z czasem coraz bardziej zrozumiano, że platformy nie są twoimi przyjaciółmi” – mówi Baio w wywiadzie po festiwalu. „Są twoimi partnerami, ale niewygodnymi partnerami, a im bardziej na nich polegasz, tym bardziej jesteś narażony na to, że zmienią się lub zmienią w jakiś niewygodny sposób”.

Te zmiany dotknęły również XOXO. Festiwal zmniejszył się, ponieważ było mniej sponsorów. Firmy technologiczne, które były ważne dla gospodarki twórców, przestały wydawać pieniądze na niezależne wydarzenia, takie jak XOXO. Zamiast tego skupiły się na własnych wydarzeniach, które mogły kontrolować. „W ciągu ostatnich pięciu lat obcięli swoje, jak sądzę, budżety marketingowe” — mówi Baio. „Zacisnęli pasa”.

Mimo wszystko, to była w zasadzie impreza. Były duże namioty na zewnątrz, gry planszowe, dwa dni programowania i spotkań towarzyskich, karaoke — SkrajSarah Jeong z ‘s zrobiła „Enter Sandman” — i mnóstwo jedzenia i picia. Darius Kazemi, artysta internetowy, był na każdym festiwalu oprócz pierwszego i powiedział mi, że ten ostatni był jego ulubionym. „Myślę, że mniejsze wydarzenia są generalnie lepsze” — mówi Kazemi. „Są bardziej produktywne pod względem nawiązywania dobrych rozmów i emocjonalnych więzi z ludźmi, tego typu rzeczy”.

Ponadto, jeden tor wykładów oznaczał, że wszyscy uczestnicy skupiali się na tych samych rzeczach. W piątek odbył się „Indie Media Circus”, w którym wystąpili przedstawiciele 404 Media, Casey, teraz PlatformówkaI Ryan Broderick z Dzień ŚmieciSekcja „Sztuka i kod” prezentowała prace artystów niezależnych, takich jak Julia Evans z Ziny czarodziejówTeresa Ibarra z „Analizuję moje wiadomości tekstowe z moim byłym chłopakiem,” I Shelby Wilson z Przegląd HTML.

Wieczorami prezentowane były nowe i nadchodzące gry wideo, takie jak Czas leci — wyróżniam się wśród moich przyjaciół — Despelotei tradycja XOXO Johann Sebastian Turniejgra bez grafiki, w której poruszasz się w rytmie koncertów brandenburskich. Był też wieczór przy stole, który przegapiłem, bo byłem na imprezie zorganizowanej przez Skraj, Gdzie, znowu upiłem się z Caseyem.

Jeśli to wszystko wydaje się dość dziwaczne, to masz rację. XOXO to spotkanie osób nieuleczalnie online, z których wiele poznało się na Twitterze. Jedną z powtarzających się puent podczas dwóch dni wykładów było to, że kiedykolwiek ktoś chciał przywołać degradację platformy, na jego slajdach pojawiało się zdjęcie Elona Muska. „Jakie trudności nasiliły się dla nas w ciągu ostatnich pięciu lat?” – mówi McMillan. „To wszystko ma związek z pieprzonym Elonem”.

„Cóż, nie wszystko” – mówi Baio.

„To na pewno nie pomogło w poprawie sytuacji” – mówi McMillan.

„To takie bolesne, gdy zanika coś, co było niczym nić łącząca całą społeczność” – mówi Baio.

Na początku XOXO nazywano „spotkaniem wzajemnych kontaktów”, czyli osób, które obserwowały się nawzajem na Twitterze. Ale kiedy Musk przejął platformę i zaczął to niszczyćoznaczało to, że wielu użytkowników odeszło do Bluesky, Mastodon i „ciemny społeczny” przestrzenie na Slacku i Discordzie.

Festiwal XOXO powstał pierwotnie jako odpowiedź na komodyfikację festiwali, które kiedyś skupiały się na dziwakach, takich jak Południe przez południowy zachódStopniowo wydarzenia te zostały zalane rodzaje marketinguwypychając dziwaków, którzy sprawili, że festiwale były interesujące. Frekwencja na tegorocznym XOXO była ograniczona do 1000 płacących uczestników, a aby się dostać, obowiązywał system loterii. Ale aby w ogóle dostać się do loterii, trzeba było wypełnić kwestionariusz, który przejrzeli Andysowie. Priorytetowo traktowali osoby, które uczynią festiwal interesującym.

Po pierwszym roku „wszyscy ci ludzie pojawili się w naszej skrzynce odbiorczej i pytali: ‘Jak zrobić jakąś ukrytą aktywację marketingową, jakieś gówno’”, mówi Baio. Podkreślił, że celem loterii nie było osądzanie, czy ludzie są wystarczająco fajni, żeby przyjść — „jesteśmy dwiema najmniej fajnymi osobami na planecie, przepraszam” — ale raczej, czy są członkami społeczności, wokół której zbudowano festiwal. „Każdy, kto jest na tyle głupi, żeby powiedzieć: ‘Uwielbiam kryptowaluty, to cała moja istota, chcę tu przyjść i dużo rozmawiać o kryptowalutach’, okej, świetnie, znienawidzi to”, mówi Baio. „Nie będziesz już tak priorytetowo traktowany w loterii”.

Nawet nazwa jest sposobem selekcji uczestników. Jeśli jesteś osobą, którą odrzuca festiwal o nazwie, funkcjonalnie rzecz biorąc, „przytulanki i pocałunki”, nie zgłosisz się.

Gdy XOXO zaczynało, Cards Against Humanity wyrosło na megahit z kampanii Kickstarter. Ale z upływem czasu wyzwania związane z próbami zarabiania na życie jako twórca indie stały się coraz bardziej głównym tematem festiwalu. W 2014 r. był jednym z największych hitów festiwalu. Kazemi parodiował w nim archetyp wykładów wygłaszanych przez odnoszących sukcesy ludzi kreatywnych i zasugerował, że ważniejsze jest kontynuowanie rygorystycznego tworzenia (czyli „kupowanie większej liczby losów na loterię”) niż próby opracowywania strategii wyboru właściwych liczb.

W swoim ostatnim wystąpieniu Kazemi powrócił do tematów z 2014 r. Rzucił pracę, przeprowadził się do Portland i zaczął żyć marzeniem indie. Okazało się jednak, że życie marzeniem indie oznaczało po prostu inne problemy. Kazemi opisał zostanie właścicielem nieruchomości jako część utrzymania się na powierzchni i zauważył również, że jego liczba projektów kreatywnych spadła w porównaniu do 10 lat temu. Inni twórcy idą na inne kompromisy — na przykład podcasterzy robiący reklamy dla niezbyt smaczych firm — aby móc dalej tworzyć.

Andysowie powiedzieli mi, że planowali, aby 2020 był ostatnim festiwalem — ale ich plany zostały przerwane przez covid-19. „Podjęliśmy decyzję w 2019 roku” — mówi McMillan. „Pomyśleliśmy sobie: ‘Myślę, że zostało nam jeszcze jedno’”. Ten ostatni festiwal, pięć lat po poprzednim, zajmował się niedokończonymi sprawami. Ale Andysowie chcą, żebyś wiedział: XOXO się skończyło. „Nie wrócimy w przyszłym roku” — mówi McMillan. „To był koniec XO”.

Ludzie nadal tworzą niezależne projekty, wykorzystując zasoby w sposób, w jaki może to zrobić tylko internet. Erin Kissane na przykład mówiła o przetwarzaniu danych dotyczących COVID-19 z Projekt śledzenia COVID. Molly White omówiła „Web3 idzie po prostu świetnie”, oś czasu różnych kryzysów kryptograficznych. Praca Kazemiego w Tiny Subversions obejmowała rozwidlenie Mastodona i nauczanie ludzi, jak prowadzić własne serwisy społecznościowe.

Nie zdziwiłbym się — ani zresztą Andys — gdyby ta grupa ludzi miała tworzyć spotkania spin-off z kontaktów nawiązanych w XOXO; to ściśle powiązana grupa. „Dużo myślałem o Dariuszu, jak jego przemówienie pyta: »Co dalej? Co zrobimy dalej?«” — mówi McMillan. Nie ma odpowiedzi i nie spodziewa się, że będzie odpowiedzialny za cokolwiek to będzie. „To ważne, aby o tym pomyśleć, a odpowiedź na to pytanie w niedalekiej przyszłości będzie ważna”.