W pierwszej dekadzie XXI wieku TiVo osiągnęło wyżyny, jakie osiąga niewiele firm. Podobnie jak Google i Xerox, jego nazwa stała się czasownikiem. Ludzie musieli „TiVo” nowy odcinek Battlestar Galactica lub czwartego meczu drużyny Red Sox vs. Cardinals, a nie „nagrywania” go. Chociaż TiVo nie wynalazło rejestratora DVR, spopularyzowało go i wiele funkcji, które w końcu uznaliśmy za oczywiste, takie jak możliwość wstrzymywania lub przewijania telewizji na żywo oraz oglądania jednego programu podczas nagrywania innego.
Funkcje te zostały uwzględnione w obecnie niesławnym Patent USA 6,233,389 — lepiej znany jako patent na zakrzywienie czasu. TiVo spędziło znaczną część pierwszej dekady XXI w. i na początku 2010 r., broniąc swojej własności intelektualnej w serii głośnych procesów sądowych, w szczególności przeciwko EchoStar. Ta konkretna historia trwała przez większą część dekady, a TiVo pierwotnie złożyło pozew w styczniu 2004 r., a ostateczna decyzja Ugoda w wysokości 500 milionów dolarów przyznane w kwietniu 2011 r.
Ale TiVo spędziło większość swoich najlepszych lat w bitwach sądowych główni gracze w telewizji i cyfrowej przestrzeni wideo. Motorola, Time Warner Cable, AT&TDish Network, Cisco i Verizon wszyscy znaleźli się w obliczu pozwu o naruszenie patentu złożonego przez TiVo. Niemal w każdym z nich TiVo zwyciężyło. Urząd Patentowy USA zgodził się nawet na ponowne zbadanie patentu przy dwóch różnych okazjach potwierdziła swoje twierdzenia.
Gdyby firma skupiła się na źródłach przychodów poza salą sądową, mogłaby znaleźć się w czołówce wdrażania inteligentnych telewizorów.
Licencjonowanie swojej technologii stało się głównym sposobem zarabiania pieniędzy przez TiVo na początku 2010 roku. Problem polegał na tym, że napis był już na ścianie. Netflix uruchomił swoją usługę przesyłania strumieniowego w styczniu 2007 r. Hulu wszedł w wersję beta pod koniec tego samego roku i został udostępniony publicznie w marcu 2008 r. W tym samym roku wprowadzono także na rynek pierwsze urządzenie Roku i najwcześniejsze modele nowoczesnych telewizorów Smart TV, takich jak Samsung PAVV Bordeaux TV 750.
Rejestratory DVR stały się standardowym wyposażeniem większości pakietów telewizji kablowej. Jasne, interfejs TiVo był bardziej przejrzysty i miał zaawansowane funkcje, takie jak zdalne planowanie nagrań za pośrednictwem TiVo Central Online lub przesyłanie ich do komputera za pomocą TiVoToGo. Jednak wydawanie w 2008 roku 200 dolarów lub więcej na oddzielny rejestrator DVR (przynajmniej jeśli ktoś chciał tunery HD) plus dodatkowy koszt abonamentu do rachunku za telewizję kablową, było coraz trudniej sprzedać, gdy Time Warner oferował wystarczająco dobry rejestrator DVR.
Roku oferowało proste w obsłudze dekodery do transmisji strumieniowej po impulsowych cenach zakupu – zaledwie od 100 zł 49,99 dolarów do 2011 r. Google obniżył ceny jeszcze bardziej Chromecasta w 2013 roku. Systemy operacyjne Smart TV stawały się coraz bardziej wydajne. TiVo dodało obsługę Netflix, Hulu i innych usług przesyłania strumieniowego, ale wydawało się, że wkraczając w nową dekadę, stale nadrabia zaległości.
Sprzęt TiVo uległ stagnacji. Marnowanie czasu na funkcje takie jak możliwość zamów Domino ze swojego telewizora. A jego największy generator pieniędzy – patent skupiający się na manipulowaniu telewizją nadawczą – stawał się coraz bardziej przestarzały w miarę wzrostu popularności przecinania sznurka.
Według nScreenMedia szczyt liczby abonamentów na tradycyjną płatną telewizję w USA w 2010 roku wynosił ok 103 milionylub około 89 procent gospodarstw domowych. W 2025 roku liczba ta spadnie do zaledwie 49,6 mlnczyli 37,6 proc. gospodarstw domowych. Najpopularniejsze usługi przesyłania strumieniowego z łatwością wyprzedziły linearną płatną telewizję, kopiując niektóre jej ruchy, opierając się na treściach na żywo zakotwiczonych w wydarzeniach sportowych i innych okularach, które przyciągają wzrok do reklam, których obecnie nie da się pominąć. Pod koniec 2024 roku Netflix miał 89,6 mln abonentów i Disney Plus 56,8 mln w USA i Kanadzie. (Firmy zgłaszają subskrypcje tylko według regionu, a nie kraju). Ponieważ TiVo nadal walczyło z takimi firmami jak Google i Time Warner w sądzie, baza klientów firmy wysychała.
Ostatecznie TiVo było zakupiony przez Rovifirmy, której głównym przedmiotem działalności jest gromadzenie patentów i jedno i drugie licencjonowanie ich do innych firm lub pozywa firmy aby zmusić ich do licencjonowania swojej technologii. Taki, niestety, miał być dalszy los TiVo. Kiedy w 2020 r. został zakupiony przez firmę Xperi licencjonującą technologię, w komunikacie prasowym ogłaszającym fuzję nie zachwalano najlepszego w swojej klasie sprzętu ani innowacyjnego oprogramowania dekoderów. Zamiast tego przechwalał się o posiadaniu „jednej z największych i najbardziej zróżnicowanych platform licencyjnych dotyczących własności intelektualnej (IP) w branży”.
Po połączeniu z Xperi TiVo nie wypuściło na rynek kolejnego dekodera. Ostatni model, tzw TiVo Edgezostał wydany w 2019 r. W tym miesiącu firma potwierdziła, że 30 września po cichu sprzedała ostatnie swoje akcje i odejście z branży sprzętowej.
TiVo twierdzi, że planuje skupić się na raczkującym rozwiązaniu system operacyjny inteligentnego telewizora — posunięcie, które jest prawdopodobnie o 15 lat za późno. Być może, gdyby firma skupiła się na źródłach przychodów poza salą sądową, znalazłaby się w czołówce wdrażania inteligentnych telewizorów. Być może mógłby opracować własne urządzenie do przesyłania strumieniowego, które byłoby czymś więcej niż leniwym (i spóźnionym) przebudowa Android TV. Interfejs użytkownika TiVo i kultowy pilot orzechowy cieszyły się dużym zainteresowaniem. Jej marka była powszechnie znana. Zamiast jednak budować platformę do zasilania telewizorów nowej generacji, wydawało się, że skupiono się na wydobyciu każdego dolara z firm wyraźnie zmierzających w stronę starzenia się.