Nigdy nie trzeba było tak długo czekać, aż Hollywood zaadaptuje kolejną powieść Stephena Kinga, ale w ciągu ostatnich kilku lat pojawiło się mnóstwo filmów i seriali opartych na twórczości płodnego autora. Niektóre z ostatnich projektów, jak np Carrie, Dzieci KukurydzyI ‘Działka Salem byli niewypałami, którzy nie potrafili odtworzyć przerażającej magii, która stworzyła wcześniejsze adaptacje tych klasyków horroru. Ale inni, jak Życie Chucka I Długi spacerto (w większości) krytyczne hity, które przypomniały widzom, jak potężną siłę mogą mieć narracje Kinga w rękach właściwych filmowców.
Tę nową falę adaptacji Kinga zapoczątkowała stosunkowo niedawna para filmów Warner Bros. Discovery To funkcje, które wykonały niesamowitą robotę, sprawiając, że klasyczna historia dzieci walczących z przedziwnym potworem wydaje się świeża. Nowość HBO To: Witamy w Derry seria prequeli ma potencjał; prawie widać, jak To prequel zagłębiający się w przeszłość Pennywise’a mógłby stanowić fascynujące rozwinięcie tego fragmentu twórczości Kinga. Zamiast jednak uzupełniać historię Derry nowymi, ekscytującymi i niepokojącymi szczegółami, serial głównie powtarza oryginał To‘s z niższym budżetem produkcyjnym, przez co wszystko wydaje się zbyt tandetne, żeby było przerażające.
To może nie być tak ogromny problem, jeśli Witamy w Derryhistoria była bardziej wciągająca, jeśli jej występy były mocniejsze lub jeśli momenty grozy były naprawdę przerażające. Ale najbardziej niepokojącą rzeczą w tym programie jest to, ile czasu zajmuje zabójczemu klaunowi pojawienie się i przejście do rzeczy.
Akcja rozgrywa się kilka dekad przed wydarzeniami z To, Witamy w Derry przybliża fikcyjne miasto Maine w czasach Ruchu Praw Obywatelskich. W 1962 roku życie w Derry jest równie spokojne, co proste dla przeważnie białej populacji miasta. Rodziny nuklearne są normą i nikt tak naprawdę nie zastanawia się, dlaczego wojsko niedawno utworzyło w pobliżu tajną bazę.
Choć rdzenni mieszkańcy Derry już dawno zostali wysiedleni, białym mieszkańcom łatwo jest przekonać samych siebie, że w mieście nie ma rasizmu, ponieważ lokalny operator Hank Grogan (Stephen Rider) jest czarnym mężczyzną. Wielu mieszkańcom Derry łatwo jest zapomnieć, jak wiele dzieci zniknęło na przestrzeni lat w tajemniczych i niewytłumaczalnych okolicznościach.
Ale kiedy pewnego wieczoru po wyjściu z kina młody chłopak znika, mieszkańcy Derry szybko zrzucają winę na Hanka i zakładają, że zrobił mu coś niegodziwego. Inne miejscowe dzieci, takie jak córka Hanka Ronnie (Amanda Christine) i jej koleżanka z klasy Lilly (Clara Stack), wiedzą, że oskarżony jest niewinny. Wiedzą jednak również, że nikt im nie uwierzy, jeśli spróbują wyjaśnić nieziemską obecność, którą uznali za prawdziwe niebezpieczeństwo.
Po Witamy w Derry najpierw rzuca okiem na jedną z wielu form, jakie Pennywise (Bill Skarsgård, który jest także producentem wykonawczym), przybiera, aby straszyć ludzi, staje się bardzo jasne, że showrunnerzy Jason Fuchs i Brad Caleb Kane nie są specjalnie zainteresowani opowiadaniem historii, która w istotny sposób różni się od oryginału To‘S. Każdy z młodych bohaterów serialu przeżywa niepokojące spotkania z potworem na długo przed tym, zanim poznają jego imię, czego chce i jak uwielbia zabijać dzieci. Bycie ściganym przez Pennywise’a jest dla nich czymś nowym, ale jeśli czytaliście powieść Kinga lub widzieliście jej adaptacje, z łatwością możecie zobaczyć, ilu z nich Witamy w DerryBity pochodzą z niedawnych utworów To kino.
Potwór szepcze do dzieci z umywalek w łazienkach i pojawia się po mieście przebrany za dorosłych, którzy wyglądają normalnie, dopóki nie zaczną się uśmiechać z obłąkanym wyrazem twarzy. To, co wydaje się tutaj nieco wyraźne, to sposób, w jaki Pennywise faktycznie udaje się zabić sporo dzieci, które początkowo wydają się być gotowe zostać Witamy w Derrygłówni bohaterowie. Ale te niespodzianki szybko ustępują miejsca liczbowej fabule, która wydaje się nadmiernie skupiona na wyczerpującym opisaniu tego, co się dzieje.
Serial stara się utrzymać prawdziwe poczucie napięcia, przesuwając punkt ciężkości pomiędzy proto-Klubem Przegranych a dorosłymi postaciami, takimi jak major Sił Powietrznych Leroy Hanlon (Jovan Adepo), jego żona Charlotte (Taylour Paige) i generał Shaw (James Remar). Jako nowicjusze w Derry, wszyscy mogą wyczuć, że jest coś bardzo dziwnego w mieście i sposobie, w jaki długoterminowi mieszkańcy zachowują się wobec obcych. Można odnieść wrażenie, że serial próbuje wykorzystać swoje historyczne tło do zbadania, w jaki sposób obecność Pennywise może uczynić życie wyjątkowo niebezpiecznym dla kolorowych ludzi, którzy nie mieli szczęścia mieszkać w Derry.
Czasami to kadrowanie (i kilka odniesień do komiksów DC) sprawia wrażenie, jakby HBO było przeznaczone dla Witamy w Derry rozwijać się podobnie do jego Strażnicy szereg. Ale w porównaniu do Strażnicykomentarz społeczny w tym prequelu dotyczący rasizmu jest stosunkowo cienki i zaczyna sprawiać wrażenie pustego, gdy serial zaczyna próbować riffować niektóre tropy który ukształtował Królewskie Smętarz dla zwierząt.
Jak Witamy w Derry wprowadza postacie drugoplanowe, takie jak młodsza wersja Lśnieniepsychicznego szefa kuchni Dicka Halloranna (Chris Chalk) i znanych miejsc, takich jak więzienie Shawshank, można odnieść wrażenie, że HBO może postrzegać serial jako początek nowej serii. Te szczegóły sprawiają, że serial wydaje się poligonem doświadczalnym dla połączonego wszechświata adaptacji Kinga. Wszystko byłoby o wiele ciekawsze, gdyby Witamy w Derry nie podzielił się z nią zbyt dużą częścią swojego narracyjnego DNA Dziwniejsze rzeczy i gdyby scenografia horroru serialu była nieco bardziej inspirowana wizualnie. Jednak najczęściej w serialu strach pojawia się w pośpiechu, z konieczności, a wypaczenie jest bardziej krwawe niż naprawdę przerażające i czasami trudno jest zorientować się, kto Witamy w Derrydocelową grupą odbiorców jest.
Do czasu, gdy Pennywise pojawia się w swoim charakterystycznym przebraniu klauna, Witamy w Derry już dawno przesłał telegraficznie, jak to wszystko się skończy, i wyczerpał swoją zdolność wyczarowania czegokolwiek, co mogłoby cię naprawdę zaskoczyć. Serial potrzebuje odpowiedniej tajemnicy i większej liczby wątków fabularnych, które nie od razu oddają obraz tego, jak skazani są mieszkańcy Derry, dopóki za kilka lat nie pojawi się nowa grupa nieustraszonych pogromców potworów. Ale w pierwszym sezonie Witamy w Derry po prostu nie ma tego, czego potrzeba, aby opowiedzieć historię, w którą naprawdę można się wciągnąć.
To: Witamy w Derry w rolach głównych występują także Madeleine Stowe, Rudy Mancuso, Mikkal Karim-Fidler, Kimberly Norris Guerrero, Joshua Odjick i Morningstar Angeline. Premiera serialu 26 października.