Recenzja Belle: bajka anime Mamoru Hosody znajduje moc w połączeniu online

Morał przyjazny dzieciom Piękna i Bestia (lub przynajmniej wersja Disneya z 1991 roku) jest prosta: „Nie oceniaj książki po okładce”. Z ambitnym, zdecydowanie niecynicznym nowym filmem anime Piękność, scenarzysta i reżyser Mamoru Hosoda dodaje do długiej listy adaptacji, aktualizując historię na miarę ery Internetu. Starannie sfabrykowane postaci online zastępują magiczne klątwy, a zaklęte śpiewające świeczniki przekształcają się w miauczące SI. Ale dyrektor Mirai oraz Dziewczyna, która skoczyła w czasie posuwa główne przesłanie o krok dalej, podkreślając, że połączenie jest ulicą dwukierunkową. Nie wystarczy rozpoznać czyjeś prawdziwe ja bez oferowania w zamian wrażliwości. Ta bujna, spektakularnie animowana wizja, wyprodukowana przez Studio Chizu firmy Hosoda, przekonuje do zmieniających życie więzi, które mogą powstać, gdy ludzie porzucą swoją cyfrową obronę.

Piękność toczy się w niedalekiej przyszłości, w której platforma wirtualnej rzeczywistości o nazwie U dominuje nad globalną świadomością. Piosenkarka Kaho Nakamura gra Suzu, nieśmiałą nastolatkę z prowincji, która wciąż opłakuje śmierć swojej matki, która utonęła, ratując dziecko z wylewu rzeki. Suzu i jej mama dzieliły miłość do muzyki, a od czasu traumatycznego incydentu Suzu ma ataki paniki, gdy próbuje śpiewać. Odzyskuje pewność siebie i głos dopiero, gdy wchodzi do U jako awatar o imieniu Belle. Z pomocą swojego psotnego przyjaciela hakera, Hiro (Lilas Ikuta), nieumyślnie staje się wirusową idolką popu.

Dla Suzu urok U to zdolność do odkrywania na nowo — wirtualny świat obiecuje eskapizm w formie anonimowości. (Ostateczną karą platformy za wykroczenie jest „Odsłonięcie”, w którym awatar zostaje odsunięty, a użytkownik znajdujący się za nim zostaje wystawiony na świat.) Kiedy niegrzeczny użytkownik znany jako Smok (Takeru Satoh) rozbija jeden z koncertów Belle, ścigany przez Grupa wojowników zdeterminowanych, by go odsłonić, Belle postanawia odkryć swój sekret.

Historia nieśmiałej dziewczyny, która znalazła swój głos, brzmi przewidywalnie, ale Piękność przenosi pomysł na surrealistyczne terytorium. To jest film, który zawiera: pływająca diva pop zrzucająca kryształy ze szczytu neonowego wieloryba pokrytego głośnikami. Animacja stanowi żywą ucztę dla oczu przez cały czas, a płynna integracja stylów pogłębia się Pięknośćbudowanie świata. Glossy 3D CG animuje U, podczas gdy prawdziwy świat jest ilustrowany w znanym tradycyjnym stylu Hosody.

Zaprojektowana przez znanego animatora Disneya, Jin Kima, Belle przypomina typową księżniczkę studia, z bladą twarzą i niewiarygodnie dużymi niebieskimi oczami. Z drugiej strony Suzu wygląda jak typowa kreskówkowa bohaterka anime, sygnalizując napięcie między nią a prawdziwymi ja. Smok tnie poskręcaną postać. Cechą sprzedażową U jest wykorzystanie danych biometrycznych do łączenia rzeczywistych ciał użytkowników z ich cyfrowymi awatarami, a siniaki związane z jego prawdziwym odpowiednikiem pojawiają się na jego zgarbionych plecach jak neonowe grzyby.

Koncerty Belle eksplodują kolorem i spektaklem, ale kiedy muzyka się wyłącza, U czuje się nieograniczony, ale samotny. Zaprojektowane przez londyńskiego architekta Erica Wonga, wielokierunkowe miasto żyje w niemal nieustannym zmierzchu. Ekspansywny PoczątekUłożone w stylu budynki przytłaczają ekran, ale wszystkie ich żółte okna są puste. Dodając do połączenia pomysłów U, irlandzkie studio animacji Cartoon Saloon (Wędrowcy Wilków) przyczynił się do opracowania tła w baśniowych krainach otaczających rozpadający się zamek Smoka.

Wiele szczegółów zamku jest narysowanych białymi konturami, dzięki czemu ten drażliwy budynek wygląda, jakby miał zniknąć w każdej chwili. Wirtualna platforma to fascynująca ciekawostka w Piękność, chociaż nigdy nie wyjaśniono, w jaki sposób niewirusowe gwiazdy spędzają czas w U lub jak jeden z obsesyjnych na punkcie kontroli strażników porwał uprawnienia twórców, aby ujawnić tożsamość użytkowników. Być może celowo jednak prawdziwy świat oferuje bardziej atrakcyjne miejsce na pobyt. Długie ujęcia świata przyrody i ciepły wachlarz szczegółów, takich jak wyblakłe, inspirujące karteczki samoprzylepne na ścianie Suzu lub jej trójnożny pies, sprawiają, że życie Suzu wydaje się zamieszkane.

Obraz: GKIDS

A Suzu zmaga się z tym życiem. Jej imię oznacza „dzwonek” po angielsku, ale jak wskazuje stary chór jej mamy, bardziej przypomina krykieta chowającego się w cieniu. Z trudem łączy się z tatą i kolegami z klasy. Ten ostatni dystans emocjonalny oddaje fizycznie długa podróż autobusem i pociągiem, którą Suzu codziennie pokonuje, by dotrzeć do szkoły. Całą podróż otaczają ją puste krzesła. Samotność jest częścią jej rutyny. Hosoda wyraźnie podkreśla tę kwestię przestrzeni, z częstymi szerokimi ujęciami Suzu idącego samotnie do domu. Podobnie jak Suzu wspomina śmierć swojej matki, młoda dziewczyna, którą jej mama ratuje, po raz pierwszy pojawia się w kolejnym szerokim ujęciu przeciw całkowitej czerni. Zwrócenie uwagi na izolację dziewczyny prowadzi do paraleli między decyzją Suzu o pomocy Smokowi w wyborze jej mamy.

Takie kompozycje ujęć mogą zaczynać czuć na nosie, ale Hosoda oferuje punkt kontrastu, używając tej samej techniki, aby podkreślić bliskość. Umyte rozmytymi pociągnięciami pędzla, wspomnienie Suzu z jej obrońcą z dzieciństwa Shinibou (Ryō Narita) pokazuje parę skupioną razem, otoczoną delikatnym żółtym kolorem. Kiedy Belle później łączy się ze Smokiem podczas tanecznego hołdu dla filmu Disneya, para płynie razem na przestrzeni pustego nieba. Te dwa momenty mają całkowicie przeciwne palety kolorów, co pozwala na myśl, że te załączniki mogą tworzyć się zarówno w trybie offline, jak i dalej.

Prace Hosody często zastanawiają się, co to znaczy istnieć w dwóch różnych przestrzeniach, bawiąc się odrębnymi liniami czasu i rzeczywistościami. Nawet jego film Wilcze Dzieci przeplatał ten temat, rozważając podwójne tożsamości swoich wilkołaków. Z niemal identycznymi sekwencjami otwierania, Pięknośćzałożenie wygląda jak zaktualizowana wersja Hosody Letnie wojny, kolejna historia rzeczywistości wirtualnej, która ostrzega przed nadmierną integracją technologii w apokaliptycznym scenariuszu. w Piękność, jednak stawka jest znacznie bardziej intymna i ugruntowana w rozwoju charakteru. Los wszechświata nie spoczywa na barkach Suzu; liczy się tylko to, czy uda jej się dotrzeć do jednej osoby, która potrzebuje pomocy. Punkt kulminacyjny filmu zależy od tego, jak pogodzi się z rozłąką między jej dwojgiem ja, aby móc naprawdę się otworzyć.

Obraz: GKIDS

Pomysł, że ludzie w Internecie reklamują tylko te części siebie, które chcą, aby inni widzieli, nie jest nowy. Nie jest też objawieniem, że anonimowość rodzi złośliwość. Czasami, PięknośćPrzedstawienie oceny online za pomocą nakładających się dialogów i dymków czatu wydaje się banalne. Hosoda wie jednak, że nie należy przypisywać wszystkich naszych najgorszych instynktów wyłącznie internetowi. Jedna z najbardziej pomysłowych scen filmu pokazuje Suzu tłumiącą złośliwe szkolne plotki poprzez ukierunkowane reakcje, które Hosada wyobraża sobie, jakby podbijała kraje w Ryzyko-esque sześciokątna plansza do gry. Przesłanie jest jasne: pogłoski krążą w każdy możliwy sposób. „Świat jest wszędzie taki sam”, wzdycha Suzu.

Hosoda uzasadnia również ostateczne ujawnienie smoka w prawdziwym życiu, co prowadzi do nagłej zmiany tonalnej w ostatnim akcie, której nie całkiem udaje. To, co wydaje się być przesłaniem odwagi, okazuje się błędnym stwierdzeniem o pokonywaniu niemożliwych sytuacji poprzez odporność. Biorąc pod uwagę delikatną tematykę, historia kończy się niepokojącą nutą.

Jednak sednem filmu jest empatia, a sentymentalizm Hosody jest zniewalający, nawet w najbardziej przesadzonym i poważnym. Piękność nie stroni od toksyczności online, ale opowiada się za pełnym nadziei spojrzeniem na sposoby, w jakie Internet może łączyć ludzi w znaczący, wspierający sposób. Hosoda głęboko chce wierzyć, że interakcje online można wykorzystać na dobre. Bo jeśli nie, to po co jeszcze ta nieustająca nędza w sieci?

Piękność otwiera się w amerykańskich kinach 14 stycznia. Bilety do lokalnych teatrów znajdziesz tutaj.