Program Moon-to-Mars administracji Trumpa już uniknął losu wielu poprzednich prezydenckich programów kosmicznych: anulowania pod nowym kierownictwem. W zeszłym miesiącu sekretarz prasowy Białego Domu Jen Psaki ogłosił poparcie administracji Bidena dla Artemidy, flagowego programu księżycowego NASA.
Było to rzadkie przekazywanie pałeczki między dwiema administracjami sprzecznymi ze sobą praktycznie w każdym innym obszarze. I to stłumiło niektóre obawy branży, że Biden całkowicie odłoży plan lotu księżycowego. Będąc jeszcze w powijakach, program Artemis wyzwolił falę rozpędu przemysłu, częściowo dzięki energetyzującej, ale szalenie nierealistycznej dacie docelowej 2024 na sadzenie butów na Księżycu.
Aby zorientować się, co będzie dalej z Artemidą i NASA, The Verge rozmawiał z Bhavya Lal, pełniącym obowiązki szefa sztabu NASA, a obecnie najstarszym mianowanym przez agencję Bidenem.
Artemida przeżyła przekazanie władzy – co teraz?
Program przechodzi dokładną recenzję. Grupa ośmiu naukowców i ekspertów ds. Polityki kosmicznej, których zadaniem było dokonanie przeglądu NASA pod kątem zespołu przejściowego Bidena, podniosła maskę planu szybkiego księżyca Trumpa, ogłoszonego przez ówczesnego wiceprezydenta Mike’a Pence’a na początku 2019 roku. powinien zostać w i rzeczy, które powinny zostać na zewnątrz informować o recenzji zespołu NASA.
„Jedyną rzeczą, która była absolutnie niezbędna, była ciągłość celu”, mówi Lal, który doradzał poprzednim administracjom w zakresie polityki kosmicznej i był głównym ekspertem ds. Kosmosu w zespole Biden podczas transformacji. „Nie zamierzaliśmy po prostu wyrzucić wszystkiego, co wydarzyło się w ciągu ostatnich wielu lat i zacząć od nowa”.
Lal dołączyła do NASA w lutym i obecnie pomaga w prowadzeniu trwającego przeglądu Artemis wewnątrz agencji, wykonując wytyczne, które pomogła opracować podczas przejścia.
Ten przegląd obejmuje każdy filar Artemidy, w tym długo opóźniony i oszałamiająco nadmiernie budżetowy Space Launch System (SLS), rakieta gigant, która wyrzuci na Księżyc pierwsze załogi astronautów w kapsule Oriona. Obejmuje to również przegląd harmonogramu programu, partnerstwa międzynarodowe i ustalenie budżetu, który spodoba się Kongresowi. Przegląd pozwoli również doprecyzować planowane działania na Księżycu i zidentyfikować miejsca, w których można zaangażować więcej działań komercyjnych, mówi Lal.
Nic nie jest jeszcze osadzone w kamieniu. Przegląd trwa, a Biden, prawie dwa miesiące po swojej prezydencji, jeszcze nie wybrał swojego administratora NASA. Nic dziwnego – Trumpowi zajęło prawie osiem miesięcy nominowanie administratora, Jim Bridenstinei prawie osiem miesięcy na uzyskanie zatwierdzenia przez Senat. Było to cztery miesiące, zanim Barack Obama nazwał Charlesa Boldena i około dziesięć miesięcy, zanim George Bush złapał Seana O’Keefe.
Dotarcie na Księżyc – tylko nie do 2024 roku
NASA zamierza kontynuować swoje inwestycje w SLS i Orion, jednocześnie obserwując rakiety sektora prywatnego w celu uzyskania pomocy w razie potrzeby. „SLS i Orion zapewnią początkowy transport na orbitę księżycową iz powrotem poza Artemisę, a każdy sprawdzony transport komercyjny może nadrobić luki, jeśli takie istnieją” – mówi Lal.
Do czasu, gdy zbudowany przez Boeinga SLS leci po raz pierwszy (prawdopodobnie w przyszłym roku, prawie trzy lata później niż planowano), agencja wyda prawie 20 miliardów dolarów na program, poinformował w zeszłym roku inspektor generalny NASA, z każdym kolejnym startem. dochodząc do około 2 miliardów dolarów.
Tańsze komercyjne rakiety zbudowane przez firmy takie jak SpaceX, Blue Origin i United Launch Alliance istnieją, ale obecnie są gotowe do wystrzelenia w kosmos nieskręconych elementów programu Artemis. Rakieta Falcon Heavy SpaceX wystrzeli dwa pierwsze elementy Lunar Gateway, planowanej stacji kosmicznej krążącej wokół Księżyca.
Tam, gdzie to możliwe, NASA musi „utrzymywać wielu dostawców rakiet nośnych, lądowników i statków kosmicznych w całym przedsiębiorstwie, aby Stany Zjednoczone nie były nadmiernie uzależnione od jednego systemu lub dostawcy” – mówi Lal. To jest duch wprowadzony w System lądowania ludzi na Księżycu NASA program, centralny element Artemidy, który ma na celu wybranie dwóch różnych lądowników zdolnych do przewiezienia astronautów na powierzchnię Księżyca.
Ale Kongres, choć zdecydowanie popiera program Artemis, sprzeciwił się prośbie administracji Trumpa o 3,3 miliarda dolarów na sfinansowanie szybkiego rozwoju tych lądowników. Zamiast tego dał NASA 850 milionów dolarów na rozwój lądownika, wbijając ostatni gwóźdź do trumny dla celu Trumpa w 2024 roku, który wielu w przemyśle kosmicznym uważał za nieosiągalny.
Lal mówi, że NASA Bidena ustali bardziej przystępny harmonogram. „Jednym z ustaleń zespołu przejściowego było stwierdzenie, że 2024 r., Biorąc pod uwagę środki z Kongresu przynajmniej w ciągu ostatnich dwóch lat, rok 2024 nie był realistyczny”. Wyznaczenie nowej daty wiąże się z przygotowaniem rozsądnego budżetu na Kongres, co w tym momencie jest „znakiem zapytania”, mówi Lal.
Międzynarodowe partnerstwa, z Artemis i nie tylko
„Szanowanie zobowiązań podjętych wobec partnerów międzynarodowych” było kluczową zasadą ustaleń zespołu przejściowego, mówi Lal, czy to na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, czy w Porozumieniach Artemis, zestawie wielostronnych umów z sojusznikami USA, które mają na celu ustanowienie norm prawnych zachowania w przestrzeń. Wśród tych partnerów jest Rosja, przeciwnik Stanów Zjednoczonych, ale wieloletni partner NASA na ISS, gdzie wspólny cel, jakim jest utrzymanie laboratorium orbitalnego w dobrym stanie, zastępuje niechlujne napięcia na Ziemi.
Ale relacje NASA-Rosja się zmieniają. Roscosmos, rosyjska agencja kosmiczna, niechętnie rozszerza sojusz z NASA na Księżyc, aw zeszłym roku Stany Zjednoczone starały się wykluczyć Rosję z wczesnych rozmów w sprawie Porozumienia Artemidy. W tym tygodniu Rosja spełniła swoje roszczenia do porzucenia Artemidy, ogłaszając nowa umowa z Chinami zbudować konkurencyjną bazę księżycową i stację kosmiczną na orbicie księżycowej, cementując nowy front w coraz bardziej spolaryzowanej wyścigu w przestrzeń kosmiczną.
NASA zabiega o swoich sojuszników dla Artemidy, ale nie może współpracować z Chinami dzięki ustawie z 2011 r. Zwanej Poprawką Wilka, nazwanej na cześć obecnie emerytowanego przedstawiciela Franka Wolfa (R-VA). Ale gdy Pekin podnosi swoją grę na Księżycu, niektórzy doradcy Bidena sprzeciwiają się chińskiej polityce wykluczenia. „Uważam, że próba ich wykluczenia jest nieudaną strategią” – była astronautka Pam Melroy powiedział Politico w zeszłym roku, zanim dołączył do zespołu przejściowego Biden NASA.
Lal osłabia perspektywy współpracy między NASA a Chinami w ramach NASA Bidena: „Nie oczekuję współpracy Chin, przynajmniej w zakresie programu Artemis, w jakiejkolwiek formie lub formie”.
Z drugiej strony, mówi, że relacje NASA-Rosja powinny być kontynuowane w dającej się przewidzieć przyszłości. „Nie ma powodu, dla którego nie powinniśmy współpracować z nimi w działaniach w kosmosie”. Pomimo wycofania się Rosji z programu Lunar Gateway NASA, NASA oświadczyła w oświadczeniu skierowanym do The Verge w środę, że „zaproponowali dalsze badanie interoperacyjności i cieszymy się z takiej dyskusji”.
Stosunki międzynarodowe mogą rozszerzyć się na operacje klimatyczne NASA, spokojniejszą stronę agencji kosmicznej, która ma się rozwijać pod rządami Bidena. W zeszłym miesiącu pełniący obowiązki administratora NASA Steve Jurczyk rozmawiał telefonicznie z rosyjskim szefem kosmosu Dmitrijem Rogozinem, podczas którego Jurczyk omawiał „skupienie się NASA na badaniach zmian klimatycznych z pomocą technologii kosmicznej”, zgodnie z oświadczeniem Roscosmos. Rogozin „poparł ideę współpracy w tej dziedzinie” – czytamy w oświadczeniu.
Lal mówi, że jest za wcześnie, aby dyskutować, jakie konkretne plany są w trakcie prac nad zwiększeniem roli NASA w szeroko zakrojonej agendzie klimatycznej Bidena. Ale mówi, że nie chodzi tylko o rozszerzenie obecnych programów lub zwiększenie obciążenia istniejącej floty satelitów pogodowych NASA – chodzi również o rozpoczęcie nowych programów zarówno na froncie krajowym, jak i międzynarodowym.
„Klimat to obszar, w którym łączy nas biodro” – mówi. Podobnie jak stacja kosmiczna, gdzie bezpieczeństwo astronautów jest ważniejsze od geopolityki, „może być konieczna nawet współpraca z niektórymi z naszych przeciwników” nad porozumieniem dotyczącym udostępniania kluczowych danych klimatycznych.