Najsilniejsze postacie z gier walki MUGEN mogą zepsuć komputer

Podczas gdy większość bitew „kto wygra” toczy się w nieskrępowanej krainie wyobraźni, w 1999 roku grupa anonimowych programistów wypuściła mały program o nazwie MUGEN, który pozwala uczynić je trochę bardziej realnymi.

Na pierwszy rzut oka MUGEN wygląda jak jeden z milionów parszywych Uliczny wojownik 2 zdzierstwa, które zatykały arkady w latach 90. Ale kiedy go uruchomisz, odkryjesz, że gra ma tylko jedną postać: nieokreślonego mistrza sztuk walki o imieniu Kung Fu Man. To dlatego, że MUGEN nie jest dokładnie grą — to zestaw konstrukcyjny do gier walki, składający się z narzędzi do tworzenia postaci od podstaw. I chłopcze, każ ludziom tworzyć postacie.

Wystarczy kilka darmowych pobrań, aby Peter Griffin zmierzył się z Jake’iem Awataralub Jake z Czas przygodylub Jake z State Farm. Istnieją dziesiątki tysięcy postaci MUGEN, obejmujących każdą franczyzę, o której możesz pomyśleć. Wszyscy Power Rangersi? Jasne. Wszystkie Żółwie Ninja? Oczywiście. Kajtuś? Jest jakieś osiem różnych wersji Caillou.

Wiesz, kiedy kłócisz się „kto by wygrał”, zawsze znajdzie się ktoś, kto próbuje nagiąć zasady, aby uzyskać pożądany rezultat? MUGEN daje tym ludziom czas na zabłyśnięcie, pozwalając im tworzyć coraz bardziej obezwładniające postacie, które mogą zniszczyć twojego codziennego Kung Fu Mana bez załamania potu. Społeczność ma nazwę dla tych kreacji: „tanie”.

Stworzenie silnej postaci w bijatyce jest dość łatwe. Daj im potężne, szybkie, dalekosiężne ataki i pozwól im się ugotować. I jest mnóstwo postaci MUGEN, które pasują do tego opisu. Edycja Ronalda McDonalda o nazwie „Dark Donald” jest jedną z najbardziej znanych, podobnie jak przerażający „Omega Tom Hanks”, który może wypełnić ekran niszczącymi DVD ze słynnymi filmami aktora. Ale tandeta przenosi sprawy na zupełnie inny poziom. Nie jesteś w stanie w ogóle grać przeciwko nim, nie mówiąc już o wygranej.

Pierwszy strzał został oddany przez projektanta postaci, który przechodzi przez „Ironcommando” wraz z wydaniem „A-Bomb” w 2008 roku. Ta postać jest tak prosta, jak to tylko możliwe — to tylko statyczny obraz bomby z kreskówek, najwyraźniej narysowany w MS Paint. Naciśnięcie dowolnego przycisku ataku lub otrzymanie ciosu uruchamia jego jedyny ruch ofensywny — potężną, wypełniającą ekran eksplozję, której nie można zablokować i która zabija każdego wroga.

Wydawałoby się, że to całkiem ostateczna gra dla najpotężniejszej postaci w grze walki. Ale to, co stało się znane jako tanie wojny, dopiero się zaczynało, a od tego momentu sprawy stałyby się jeszcze bardziej absurdalne.

Jak to pokonać? Nie trwało długo, zanim twórcy postaci znaleźli sposób. MUGEN obsługuje ruchy „odwrócone” — polecenia, które, jeśli są odpowiednio zgrane w czasie, negują ruch przeciwnika i kontrują go własnym atakiem. Tak więc odwrócona postać po prostu wywoła eksplozję bomby atomowej, odwróci ją automatycznie i wygra.

Jednym z kolejnych uczestników rozpoczynających się Wojen o Tanie Wojny był „F1”, nazwany na cześć klawisza, który po naciśnięciu w trybie debugowania MUGEN natychmiast zabijał wojownika po stronie drugiego gracza. Kiedy runda się rozpoczęła, sztuczna inteligencja F1 miała dostęp do konsoli i wykonała to polecenie, natychmiast wygrywając walkę bez martwienia się o odwrócenie. Potem oczywiście inni twórcy znaleźli sposoby, aby uniemożliwić rozpoznanie klawisza F1, usuwając tę ​​lukę z własnych tanich.

Jedną z rzeczy, która odróżnia MUGEN od innych gier z narzędziami do tworzenia postaci, jest to, jak mało jest poręczy. Kiedy tworzysz zapaśnika w grze WWE 2K, nie możesz sprawić, by miał 50 stóp wzrostu i był w stanie zmiażdżyć cały pierścień pod butami. Twój Mroczne dusze poszukiwacz przygód nie będzie tak umięśniony, że gra ugnie się przed nim. Ale MUGEN nie ogranicza kreatywności, aby zachować poczucie równowagi. A to doprowadziło do szalonych decyzji w wyścigu o stworzenie najpotężniejszej postaci wszechczasów.

Gdy nowe techniki zostaną odkryte, tani twórcy natychmiast wykorzystają je do zdziesiątkowania poprzednich najpotężniejszych postaci i staną na szczycie góry. Te techniki kodowania i hacki zostały wykorzystane do podziału tanich na „poziomy”. Poziom początkowy został nazwany „nuke” na cześć bomby atomowej — postaci, które nie robią nic poza podstawowym zestawem zasad gry, aby natychmiast uszczuplić życie przeciwnika.

Zdjęcie: K. Thor Jensen dla Polygon

Wkrótce potem pojawiły się tandety „zerowego poziomu”, które jako pierwsze wykorzystały sam kod MUGEN. Twórcy postaci odkryli błąd, który umożliwiał kodowi postaci dostęp do zmiennych i właściwości poza nim poprzez przepełnienie bufora pustymi „zerowymi” kontrolerami. Przez celując w określony punkt przelewuci łajdacy mogliby po prostu zmienić „żywą” właściwość przeciwnika na „fałszywą”, zabijając go natychmiast i kończąc rundę.

Ponieważ omijają podstawową mechanikę interakcji MUGEN, tania bitwa jest z chwilą, gdy się zaczyna. Walki te odbywają się w ułamku sekundy pomiędzy „Rundą 1 — walka” a „KO”. Aby stworzyć nowe i potężniejsze tandety, projektanci musieli znaleźć metody, które można zastosować przed przeciwnikami. Przedsiębiorczy hakerzy zagłębili się w sposób, w jaki MUGEN pakował i ładował postacie, aby znaleźć szybsze i lepsze exploity.

Dziki Zachód charakter tego procesu doprowadził do pewnych skrajnych koncepcji. Tania kategoria zwana „poziomem sekretariatu” obejmowała postać ukrywającą plik prog.exe w folderze tymczasowym w celu manipulowania danymi przychodzącymi i wychodzącymi z MUGEN. Tanie „listonosze” robią coś podobnego, ale z plikiem .bat. Oprócz wygrywania rund, niektóre z tych postaci używają niestandardowego kodu do nadpisywania danych swoich przeciwników, sprawiając, że natychmiast umierają przyszły walki.

Coraz więcej metod wychodziło na jaw w przypadku tanich konstrukcji. „Poziom Omeda”. „Poziom wielorybów”. „Poziom hipernull”. Wojny toczyły się szybko i wściekle na forach fanów MUGEN, a niektóre nawet ustanowiły nowe zasady, aby zablokować udostępnianie szczególnie nikczemnych postaci.

Więc gdzie to wszystko się kończy? Teoretycznie wraz z wprowadzeniem „taniaków smoczego poziomu”, które rzekomo wykorzystują MUGEN nie tylko do uruchamiania zewnętrznego kodu, ale także rzeczywistego złośliwego oprogramowania, powodując, że komputer, na którym są uruchamiane, sam się blokuje i staje się bezużyteczny. To dość definitywny warunek wygranej i trudno sobie wyobrazić jakąkolwiek postać, która mogłaby go przewyższyć.

Chciałem osobiście przetestować tych potężnych wojowników niszczących PC, więc wziąłem starego laptopa i zainstalowałem na nim MUGEN. Potem przekopałem się przez fora i archiwa, aby pobrać jak najwięcej tanich programów o dziwacznych nazwach, takich jak „END_White-Day” i „Undefined Universe”. Kiedy już stworzyłem listę, zorganizowałem turniej mistrzów z tylu różnych poziomów, ile mogłem znaleźć.

To było pouczające i trochę denerwujące. Nie mogłem dostać w swoje ręce żadnych tanich smoczych poziomów, a niektórzy w społeczności twierdzą, że nie istnieją. W końcu oferowanie zainfekowanych złośliwym oprogramowaniem plików do pobrania jest generalnie mile widziane przez większość hostów internetowych. Udało mi się zdobyć tanie pieniądze z wielu innych poziomów — listonosz, null, sekretarz — i ci wojownicy zrobili numer zarówno MUGEN, jak i sobie nawzajem, kiedy kazałem im rozgrywać mecze. Rundy kończyły się, zanim się zaczęły, lub rozciągały się w nieskończoność, a liczniki kombinacji rosły trzycyfrowo, ale żaden z zawodników nie spadał. Menu i wyświetlacze były pomieszane i zepsute, program kilka razy się zawiesił lub zawiesił na pulpicie, a cały turniej zawalił się w wulkanie koszmarnego kodu.

Do 2023 r. system Windows załatał większość luk, które umożliwiły eskalację tanich wojen do takiego stopnia. Sam MUGEN jest jednak nadal powszechnie używany, a przedsiębiorczy hakerzy wciąż opracowują nowe i ozdobne sposoby jego złamania. Więc może następnym tandetą będzie sam Skynet, który będzie w stanie zyskać świadomość i ostatecznie rozstrzygnąć kwestię „kto wygra” raz na zawsze.