Brytyjski minister policji Chris Philp naciska na wdrożenie technologii rozpoznawania twarzy przez siły policyjne w całej Anglii i Walii i prawdopodobnie będzie dążył do zintegrowania tej technologii z policyjnymi kamerami wideo noszonymi na ciele.
Według raportu, którego współautorami są naukowcy Pete Fussey i William Webster w imieniu Frasera Sampsona – komisarza ds. spotkanie za drzwiami.
Chociaż raport – którego tymczasową kopię widział Computer Weekly – został sporządzony niezależnie od biura Sampsona, komisarz powiedział Fusseyowi i Websterowi, że jego zdaniem jest „niezwykle prawdopodobne”, że osadzenie rozpoznawania twarzy w policji obejmie również „ badanie integracji tej technologii z policyjnym wideo noszonym na ciele”.
Zauważono ponadto, że istnieje poważne zaniepokojenie opinii publicznej w związku z wykorzystywaniem przez policję rozpoznawania twarzy oraz że wielu innych ekspertów i organów publicznych wzywa do bardziej szczegółowych zasad dla podmiotów wdrażających tę technologię.
Obejmuje to Dochodzenie Izby Lordów do wykorzystania przez policję zaawansowanych technologii algorytmicznych; the Były komisarz ds. biometrii w Wielkiej Brytanii, Paul Wiles; jakiś niezależna ocena prawna przez Matthew Rydera QC; the Brytyjska Komisja ds. Równości i Praw Człowieka; i Komitet Nauki i Technologii Izby Gminw którym już w lipcu 2019 r. wezwano do wprowadzenia moratorium na rozpoznawanie twarzy na żywo (LFR).
Ostatnio, w lutym 2023 r., Sampson wezwał również do stworzenia jasnych, kompleksowych i spójnych ram regulować wykorzystanie przez policję sztucznej inteligencji (AI) i danych biometrycznych w Wielkiej Brytanii.
Jednakże, rząd zachował że istnieją już „kompleksowe ramy”. W styczniu 2022 r — powiedział wówczas minister policji Kit Malthouse ponieważ istnieją już solidne ramy, każda nowa technologia policyjna powinna być testowana w sądzie, a nie stanowiona przez prawo, na podstawie tego, że nowe przepisy „zdławią innowacje”.
W tej chwili policja południowej Walii i Metropolitan Police Service są jedynymi siłami w Anglii i Walii, które do tej pory rozmieściły LFR, przy czym ta ostatnia wydała 2022 r. zwiększenie wykorzystania tej technologii pomimo ciągłych obaw o proporcjonalności i konieczności technologii, a także o jej wpływie na społeczności wrażliwe lub zmarginalizowane.
w kwietniu 2023 r. obie siły podwoiły wykorzystanie technologii LFR po badaniach, które zlecili, stwierdzili „znaczną poprawę” dokładności swoich systemów podczas korzystania z pewnych ustawień.
Odpowiadając na twierdzenie, że zamierza dążyć do szerszego wprowadzenia rozpoznawania twarzy, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych powiedziało: „Rząd jest zaangażowany w umożliwienie policji korzystania z nowych technologii, takich jak rozpoznawanie twarzy, w sprawiedliwy i proporcjonalny sposób. Rozpoznawanie twarzy odgrywa kluczową rolę we wspieraniu policji w zwalczaniu poważnych przestępstw, w tym morderstw, przestępstw z użyciem noża, gwałtu, wykorzystywania seksualnego dzieci i terroryzmu”.
Computer Weekly poprosił również o dane liczbowe dotyczące liczby osób aresztowanych za te przestępstwa w wyniku użycia rozpoznawania twarzy, ale nie otrzymał odpowiedzi.
Proponowane reformy danych ograniczają nadzór
Ogólny raport koncentruje się jednak w dużej mierze na proponowanej przez rząd Wielkiej Brytanii ustawie o ochronie danych i informacji cyfrowej (DPDI), argumentując, że jeśli zostanie uchwalona w obecnej formie, osłabi ona nadzór nad możliwościami inwigilacji policji.
„Możliwości zintegrowanej technologii nadzoru, napędzanej przez sztuczną inteligencję i wspieranej przez Internet, budzą prawdziwy niepokój opinii publicznej co do swobód obywatelskich… W obecnej formie projekt ustawy usunie kilka działań i mechanizmów nadzoru nadzoru, które są określone w przepisach i wynikają z spełnienia ustawowych obowiązków nałożonych na komisarzy” – czytamy w komunikacie.
„Najważniejszym z nich jest przedłożone zniesienie wymogów legislacyjnych Ustawy o ochronie wolności z 2012 r. (POFA) w zakresie (a) powołania komisarza ds. kwestie. Kod jest realizowany w ramach krajowej strategii dotyczącej kamer monitorujących, która również zniknęłaby”.
Raport krytykuje także tzw Decyzja Ministerstwa Spraw Wewnętrznych o połączeniu odrębnych funkcji statutowych funkcji komisarza ds. biometrii i kamer monitorujących w ramach jednego urzędu, co ogłoszono w lipcu 2020 r.
We wrześniu 2021 r. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zaproponowało ponadto przekazanie połączonej roli pod kompetencje Biura Komisarza ds. Informacji (ICO), które Sam Sampson opisał wówczas jako „niepomyślny”.
Zauważając, że nadzór nad inwigilacją był historycznie „przeciążony i niedofinansowany”, w raporcie dodano: „Ustawa nie zawiera przepisów dotyczących kontynuacji prac nad podnoszeniem standardów w zakresie rozwoju, zamówień, przyjęcia i użytkowania kamer monitorujących, programu pracy powszechnie oklaskiwany przez policję, praktyków i społeczności branżowe”.
Według jednego z rozmówców raportu, ustawa nie przewiduje również absorpcji ról Sampsona przez ICO i „po prostu zajmuje się wyginięciem”.
Oprócz sprowadzenia rozpoznawania twarzy do kwestii związanych wyłącznie z ochroną danych, w raporcie zwrócono również uwagę na kwestie związane z przekazaniem odcisków palców i DNA Komisarzowi ds. Uprawnień Dochodzeniowych (IPCO).
„Rozważanie skutków i szkód związanych z inwigilacją wyłącznie pod kątem ochrony danych jest powszechnie uznawane za wysoce restrykcyjne i selektywne ramy. Powszechnie uznaje się również, że obaw związanych z prawami wynikającymi z inwigilacji nie można zredukować wyłącznie do kwestii prywatności”, napisano, dodając, że rozszerzenie kompetencji IPCO również „grozi de facto segregacją w nadzorze nad różnymi technikami biometrycznymi, gdzie zarządzanie wszystkie inne formy spoczywają gdzie indziej.
„Usuwa wszelkie ustawowe obowiązki z interfejsu biometrii i nadzoru, podstawy polityki, na której ministrowie niedawno połączyli funkcje komisarza POFA. Co więcej, można by argumentować, że biorąc pod uwagę potencjalne wtargnięcie, zdalny nadzór biometryczny bardziej odpowiada kompetencjom IPCO niż odciski palców i DNA”.
Jednak w raporcie dodano, że większość luk powstałych w wyniku ustawy można by usunąć, gdyby odpowiedzialność za Kodeks kamer monitorujących została przeniesiona na IPOC, który, jak twierdzi, „zharmonizowałby wszystkie funkcje nadzoru nad tradycyjnymi i zdalnymi danymi biometrycznymi w policji w ramach jednego ustanowionego i organ nadzoru sądowego o międzynarodowej renomie”.
Stwierdzono, że chociaż jednym z określonych celów projektu ustawy jest uproszczenie nadzoru nad nadzorem, proponowane sposoby osiągnięcia większej prostoty mogą odbywać się kosztem skutecznego nadzoru, zwłaszcza biorąc pod uwagę „znaczącą niepewność wynikającą z pojawiających się technologii” i „mogą faktycznie skomplikować nadzór krajobraz” w praktyce.
Raport został złożony przez firmę Sampson as część jego zeznań do komisji projektowej DPDI, która analizuje proponowane przepisy przed trzecim czytaniem w parlamencie.
„Analiza luk pozostaje niekompletna, ale wstępne ustalenia sugerują, że mogą istnieć znaczne luki, gdyby projekt ustawy był kontynuowany w obecnej formie”, napisał w e-mailu do komisji, dodając, że jej autorzy są „dobrze przygotowani do przedstawienia obiektywnego , komentarz oparty na dowodach z korzyścią dla osób odpowiedzialnych za kształtowanie polityki i osób, które przyjdą po mnie, gdy odejdę z mojego biura”.
Z drugiej strony w Europie posłowie do PE rozszerzyli ostatnio listę zabronionych systemów AI – w szereg proponowanych zmian w ustawie Unii Europejskiej (UE) o AI – aby uwzględnić wykorzystanie LFR w miejscach publicznie dostępnych i masowe pobieranie danych biometrycznych z mediów społecznościowych lub nagrań z kamer przemysłowych w celu stworzenia baz danych dotyczących rozpoznawania twarzy.
Chwila retrospektywne systemy zdalnej identyfikacji biometrycznej są obecnie zakazane, posłowie zachowali wyjątki dla organów ścigania, ale stwierdzili, że będzie to dotyczyć wyłącznie ścigania poważnych przestępstw i tylko po uzyskaniu oficjalnego zezwolenia sądu.