Zanim przybyłem, nabrzeżny park w centrum Portland w stanie Oregon był już zalany ludźmi, jak okiem sięgnąć. W czerwcowym proteście No Kings w całym mieście wzięło udział około 10 000 osób; w tym przypadku w samym centrum miasta liczba uczestników była kilkakrotnie większa, a tysiące innych zdecydowało się dołączyć do lokalnych protestów w swoich dzielnicach lub na przedmieściach.
Nie mogąc dokładnie oszacować liczby uczestników, zamiast tego spróbowałem policzyć nadmuchiwane kostiumy żab. Dałem sobie z tym spokój jakieś dwadzieścia minut później: żab było po prostu za dużo.
W zeszłym miesiącu prezydent Donald Trump podpisał dekret uznający tak zwaną „antifę” za krajową grupę terrorystyczną – określenie, które nie istnieje. Po EO wydano memorandum prezydenckie dotyczące bezpieczeństwa narodowego, w którym nakazano członkom jego gabinetu użycie siły ścigać i ścigać tajemnicze siły Antify i jej rzekomo zamożnych sponsorów. Kilka dni później prezydent nakazał Gwardii Narodowej udać się do „wyniszczonego wojną Portland”, aby „chronić” ICE przed Antifą, zamieniając średniej wielkości miasto w jedno z epicentrów walki.
Nastąpił pozew, a także stan Oregon i miasto Portland poszedł do sądu aby oskarżyć Trumpa o halucynacje dotyczące strefy wojny, w której jej nie było, narodził się nowy symbol oporu. Wirusowe wideo uchwyciło protestującego w nadmuchiwany kostium żaby wpatrując się – że tak powiem – w stado zmilitaryzowanych agentów ICE i nagle pojawiły się nadmuchiwane kostiumy rygorystycznie nie tylko podczas protestów w Portland, ale w całym kraju.
W Portland czerwcowe protesty zdominowały amerykańskie flagi i symbol przekreślonej korony. Z kolei październikowe protesty dotyczyły żaby. Tłum miał nadmuchiwane kostiumy żab różnej jakości — głównie zielone, z kilkoma różowymi żabami i żabami szkieletowymi z motywem Halloween. Było też wiele innych dmuchańców – jednorożce, rekiny, dinozaury, kurczaki, wiewiórki, flamingi, kosmici, Garfield – ale żaba stała się wszechobecna pod każdą postacią. Byli ludzie w żabich kombinezonach kigurumi, ludzie w żabich maskach i żabich czapkach oraz w małych papierowych wycinankach żab przyklejonych do czapek. Na szyldach i koszulkach widniały żaby i słowa takie jak „ribbet” i „hop”. Trzy nadmuchiwane żaby pozowały do zdjęć przy szlaku na nabrzeżu; protestujący tłoczyli się wokół nich ze swoimi telefonami, niecierpliwi niczym dzieci w Disneylandzie czekające na zrobienie zdjęć z Myszką Miki.
Poza oznakowaniem sam tłum nie wyglądałby strasznie nie na miejscu w Disneylandzie. Wiele z tych znaków było powtórzeniami haseł „Stop faszyzmowi”, „Pieprzyć ICE” lub „Pieprzyć Trumpa”. Kobiety przechadzały się po parku w bluzach i t-shirtach ozdobionych błyszczącymi literami „Ciocia Tifa”. Kilka tabliczek nawiązywało do zarządzenia wykonawczego i memorandum prezydenckiego dotyczącego bezpieczeństwa narodowego, które przedstawiało Antifę jako zorganizowany, scentralizowany ruch opłacany przez George’a Sorosa. „Nie jestem płatnym protestującym, któremu zapłaciłbym, żeby protestować przeciwko tym bzdurom” – głosił jeden z napisów; „Hej, Cankles-McTaco-Tits! Nikt mi nie zapłacił za to, żebym tu był” – przeczytał kolejny. Nadmuchiwana zebra niosła tabliczkę z napisem „Soros: Venmo me @AntifaZebra”.
„Administracja uważa, że Antifa płaci nam wszystkim za bycie tutaj” – powiedział Ralph Christiansen, który całe życie mieszkał w Portland. Miał przy sobie tabliczkę z napisem „Nadal czekam na czek z Antify”, a na siwych włosach nosił czapkę z daszkiem, która identyfikowała go jako weterana wojskowego.
„Jeszcze tego nie zrozumiałem” – zażartował Christiansen. „Może nie wypełniłem odpowiednich dokumentów czy coś.”
„Jestem weterynarzem i myślę, że wiele osób zaangażowanych obecnie w tworzenie polityki nie jest dla nas przychylnych” – powiedział, kiedy Krawędź zapytał go, dlaczego protestuje. “Każdego dnia budzę się i zadaję sobie pytanie: co on teraz zrobił? Co oni teraz zrobili?” Opisał strajki na łodziach u wybrzeży Wenezueli. “Każdego dnia jest to coś nowego i jestem tym naprawdę zmęczony. Mam nadzieję, że takie rzeczy mogą to zmienić. “
„Kłamstwa się starzeją, są bardzo stare” – stwierdziła Connie Copeland, starsza kobieta, która miała przy sobie tabliczkę z napisem „Jestem ciotką Tifa”. Mieszkanka urodzona w Oregonie powiedziała, że przez cały rok była na każdym protestze No Kings w okolicy.
„Ludzie są porywani z ulic bez żadnego względu na to, kim są, i jest po prostu oczywiste, że mamy kłopoty i że musimy wstać i zabrać głos” – powiedział Copeland, który miał na sobie koszulkę z żabą.
Zapytana o klip, w wyniku którego spłodził milion żab, potwierdziła, że go widziała i bardzo mu się podobała. “Och, to po prostu fantastyczne. Ponieważ znowu jest to spokojna rzecz, a Portland jest najlepszy w historii w zachowywaniu spokoju, kochaniu i akceptowaniu wszystkich. “
„Rozglądam się i nie widzę nigdzie strefy działań wojennych” – powiedział na scenie radny miasta Sameer Kanal, chwaląc następnie pogodę, parki, rzekę Willamette i różne drużyny sportowe z Portland. „Mamy terapeutyczne lamy na lotnisku i przejażdżki na gołych rowerach, a także mamy kurczaki i żaby broniące demokracji”.
Nadbrzeżny park wokół pomnika Battleship Oregon Memorial znajduje się prawie dwie mile od obiektu ICE, gdzie oryginalna Żaba walczyła z ubranymi w kamuflaż federalnymi; niewielka, ale oddana grupa protestujących pojawia się regularnie każdego wieczoru od miesięcy. Weekendowy protest No Kings może przyciągnąć ludzi w każdym wieku; tłum w obiekcie ICE ma tendencję do wypaczania się. Istnieje wiele powodów, dla których tak się stanie, a najważniejszym z nich jest to, że federalne organy ścigania wciąż strzelają do ludzi kulkami pieprzu. Wielokrotne trafienie mniej śmiercionośnymi to zabawa młodych ludzi.
„Ci młodzi, pokojowi protestujący są podstawą naszego ruchu” – powiedział jeden z mówców wiecu, rysując linię łączącą i oddzielającą protesty No Kings od protestu w obiekcie ICE. Było jednak jasne, że protest dotyczący obiektu ICE ustalił porządek obrad przynajmniej pod jednym względem. „Odpowiemy na faszyzm absurdem, tak jak potrafi to tylko Portland” – powiedział mówca, słysząc okrzyki publiczności.
Później inny mówca wziął mikrofon i skandował: „Pokaż Trumpowi, jak wygląda demokracja!”
„Tak wygląda demokracja!” odpowiedział tłum.
„Pokaż Trumpowi, jak wygląda Portland!”
Tłum, cały w brokacie, futrze i kiwających się dmuchańcach, krzyczał: „Tak wygląda Portland!”
Kiedy udałem się do obiektu ICE, pogoda stała się bardziej sezonowa. Nabrzeże w centrum miasta ukazuje uroki Portland — lśniącą rzekę, mosty wznoszące się łukiem nad głową i drzewa obecnie najeżone złotymi jesiennymi liśćmi. Tymczasem placówka ICE jest wtłoczona pomiędzy zjazdem z autostrady a salonem dealerskim Tesli, nawiązując do budynku w sąsiedztwie szpitala OHSU.
Około tuzina agentów federalnych – w kamuflażach, kamizelkach kuloodpornych, hełmach i maskach – ustawiono na dachu budynku, patrząc na tłum liczący 500 osób, wielu z nich w kostiumach. Były jednorożce, dinozaury, aksolotle, homary i oczywiście mnóstwo żab. Trzy nadmuchiwane bieliki kręciły się wokół, niosąc tabliczkę z napisem „Prawdziwi Amerykanie to antifa”. Inni przyszli ubrani w piankowe kostiumy na Halloween – banan i Patryk SpongeBob Kanciastoporty (ale w kabaretkach) zaczął wściekle tańczyć, gdy zaczęła grać składanka EDM Britney Spears.
Kontrprotestujący i prawicowi streamerzy – tak regularna obecność na tym portaluale na razie ich obecność została przyćmiona masowym wzrostem widowiskowości. Spotkałem kilku ludzi poza bezpośrednim sąsiedztwie – parę mężczyzn krzyczących przez głośnik w moją stronę „Heil Hitler” i „Hitler powinien cię wsadzić do więzienia”. Zamierzony efekt został przyćmiony faktem, że jeździli na hulajnogach Lime, a także tym, jak gorączkowo uciekali, gdy rozpędzony motocykl zaczął ich ścigać po całej przecznicy.
Jeśli No Kings przypominało trochę Disneyland, protesty ICE przypominały karnawał na parkingu, a może paradę dumy w sekcji rozliczeniowej REI. Stosy gigantycznych głośników odtwarzały wszystko, od dubstepu po Lily Allen. W pewnym momencie głośniki puściły „Bella Ciao”, piosenkę spopularyzowaną przez włoski antyfaszystowski ruch oporu przeciwko dyktatorowi Benito Mussolinim, bez reakcji tłumu. (Nigdy nie słyszałem tej piosenki podczas protestu w Portland zanim aresztowano rzekomego zabójcę Charliego Kirka; jeden z lokalnych dziennikarzy potwierdził, że też tego nie słyszał.) Kolejna wybrana piosenka – „YMCA” zespołu Village People – została lepiej przyjęta, a protestujący zaczęli energicznie wykonywać taniec YMCA w stronę pochylających się nad nimi agentów ICE.
Około jedna trzecia protestujących nosiła maski przeciwgazowe lub maski oddechowe; opary z kulek pieprzu i buławy wciąż unosiły się na chodnikach, przez co nieprzyjemnie było stać tam bez jakiejś osłony twarzy.
„ICE to jedyny pieprzony terroryzm w Portland” – powiedział federalnym przez głośnik protestujący, drwiąc z ich wojskowego zestawu. „Rozejrzyj się. Twoim wrogiem jest barista imieniem River.”
„Rozejrzyj się. Twoim wrogiem jest barista imieniem River.”
Podczas gdy federalni ustawiali się na szczycie budynku, policjanci stanowi przejechali przez tłum na rowerach bez przeszkód. Funkcjonariusze łącznikowi lokalnej policji przechadzali się tam i z powrotem. Znaki i okrzyki nadal wyszydzały policję, ale faktyczna policja nie wydawała się szczególnie przejmować nikogo. Zamiast tego wszystkie oczy były zwrócone na ICE.
“Skok!” tłum skandował na dachu federalnych. “Skok!”
Kiedy federalni skierowali w ich stronę oślepiająco jasny reflektor, w tłumie wyrosły środkowe palce. Kiedy spojrzałem za siebie, zobaczyłem morze zwróconych ku górze twarzy w deszczu, a oczy lśniły w świetle.