Ten wstępny raport dot Prawdziwy ból pochodzi od naszego zespołu po premierach na Festiwalu Filmowym w Sundance w 2024 roku. Zaktualizujemy ten artykuł, gdy pojawi się więcej informacji na temat premiery filmu.
Logika
Prawdziwy ból to słodki dramat o dwóch kuzynach (Jesse Eisenbergu i Kierana Culkina), którzy podróżują do Polski w ramach wycieczki po Holokauście, aby odwiedzić dom swojej babci kilka miesięcy po jej śmierci. Eisenberg napisał i wyreżyserował – to jego drugi projekt reżyserski po 2022 roku Kiedy skończysz ratować świat.
Dłuższa linia
W filmie David wraz ze swoim kuzynem Benjim wyrusza do Polski, aby połączyć się z ich korzeniami, dołączając do wycieczki po Holokauście i odwiedzając dawny dom ich niedawno zmarłej babci, która przeżyła obozy i uciekła z Europy. Kuzyni byli kiedyś sobie bliscy, ale jasne jest, że czas i okoliczności potoczyły różne ścieżki ich życia.
David (Eisenberg) nie jest już takim nerwowym dzieckiem, jak kiedyś, ale nadal jest powściągliwy i nieco cichszy niż Benji (Culkin). Mieszka w pięknym mieszkaniu w Nowym Jorku z żoną i małym dzieckiem i zarabia na życie, sprzedając reklamy internetowe, dzięki którym darmowe strony internetowe utrzymują się na rynku, jak wyjaśnia Benjiemu. (Polygon dziękuje ci, David.)
Tymczasem Benji nadal jest w zasadzie kochającym zabawę, beztroskim dzieckiem, jakim zawsze był, może z pewną wadą. Kiedy ludzie spotykają go po raz pierwszy, od razu go kochają. Nadal rozświetla każde pomieszczenie, do którego wchodzi. I nadal ma wybuchowy temperament, którego nawet on tak naprawdę nie rozumie.
Podróżując po Polsce ze swoją grupą koncertową, znacznie lepiej rozumieją siebie, swoją rodzinę i przeszłość, z którą nadal są głęboko związani.
Co próbuje zrobić A Real Pain?
Stosunkowo niska stawka filmu w większości opiera się na historii dwóch rozłączonych ze sobą kuzynów, którzy wyraźnie tęsknią za przyjaźnią, jaką łączyli ich z dzieciństwa, i chcą do niej wrócić. David nie może zrozumieć, dlaczego Benji nie dorasta w taki sam sposób jak David. Benji nie może przyznać, że czuje się pozostawiony w tyle. Wszystko to rozgrywa się na tle skutecznej i delikatnie prowadzonej wycieczki po Holokauście, która powoduje, że wszyscy w grupie reagują na różne, głębokie i trudne reakcje.
Czy „A Real Pain” spełnia swoje założenia?
Dzieje się tak w dużej mierze dzięki zręcznemu scenariuszowi Eisenberga i fantastycznej kreacji. Zwłaszcza Culkin jest fenomenalny w swojej roli. Jest jednocześnie drażniący i nieskończenie czarujący, przełączając się między nimi w mgnieniu oka. Jest to pod każdym względem kontynuacja wersji Romana Roya, jego Dziedziczenie postaćale z o wiele większym patosem i człowieczeństwem w oczach.
Benji jest sarkastyczny, dowcipny, troskliwy, miły i okropnie samolubny, często nie zdając sobie sprawy, że w ogóle jest kimkolwiek. To dokładnie ten rodzaj postaci, którą filmy zwykle definiują za pomocą innych postaci, o której więcej dowiadujesz się z tego, jak ludzie o niej mówią, niż z tego, co faktycznie widzisz na ekranie. Ale w rękach Culkina i ze scenariuszem Eisenberga Benji nigdy nie potrzebował, żeby ktoś mówił w jego imieniu.
Podkreślanie wdzięku Culkina w jego roli nie ma na celu umniejszania występu Eisenberga. Film niemal w całości opiera się na centralnej relacji, co nie sprawdziłoby się, gdyby istniała choć cień wątpliwości, że ta dwójka dorastała razem i kochała się. I nie ma. Są imponująco i wiarygodnie rodzinni. Każda część ich wyrazu twarzy, spojrzenia, obelgi, uściski, ból i zrozumienie wydają się wynikać z głęboko wspólnej historii i dzieciństwa spędzonego z każdym dzieckiem w poczuciu, że goniło się za drugim.
Prawie równie imponujące, jak to, jak dobrze oddaje dynamikę rodzinną, jest to, jak dobrze pasuje do tego wszystkiego wokół tak wielu przemyślanych, interesujących reakcji na trasę koncertową ich grupy po Holokauście. Film bada różnorodne rodzaje żalu i powiązania z okropnościami przeszłości, ale nie pozwala, aby Holokaust był wykorzystywany jako emocjonalna podpora dla głównych bohaterów. Jest to coś niezachwianego i większego od nich, przeciwko czemu mogą zareagować, ale nigdy nie jest to wykorzystywane w ich stosunkowo małej historii.
Cytat, który mówi wszystko
Jest taki moment przy stole, kiedy David, wspominając wycieczkę grupy po obozie koncentracyjnym i rozmowę o Benjim, gdy jest w łazience, mówi w zasadzie: „Jak produkt tysiąca cudów może okazać się taki jak on?” To moment, do którego David najwyraźniej przygotowywał się od lat, ale świadectwem wdzięku filmu jest to, że jego obserwacja nie rozpoczyna bójki – po prostu wywołuje niekomfortową ciszę, gdy odwraca uwagę od faktu, że powiedział to na głos.
Najbardziej zapadający w pamięć moment
Pomimo całej swojej wrażliwości i bólu Kieran Culkin z pewnością w swoim filmie nadal zachowuje się jak Roman Roy, a to oznacza, że wszystkie jego drobne obelgi i bezceremonialne komentarze są nieskończenie okropne i godne cytowania. Jeśli chcesz pociąć ten film na post-Dziedziczenie finałowy fancam Romana, to nie byłoby trudne.
Czy prawdziwy ból jest dobry?
Jest świetny, choć nie szczególnie imponujący. Prawdziwy ból to nie jest film o prawdziwych wnioskach czy wielkich stwierdzeniach, ale o głęboko osobistych relacjach oraz o tym, jak ból i historia mogą na nie wpłynąć. Pod tym względem jest mocny, a jednocześnie głęboko zabawny i wzruszający.
Kiedy możemy to zobaczyć?
Searchlight Pictures zakupiło prawa do filmu wkrótce po premierze w Sundance, choć studio nie ogłosiło jeszcze daty premiery.