Keanu Reeves „wierzy, że jest Johnem Wickiem podczas kręcenia Johna Wicka”

Kiedy scenarzysta Shay Hatten otrzymał zadanie pisania John Wick: Rozdział 4, mówi, że nie było konkretnego planu, jak film powinien wyglądać. “To jest spoko. To naprawdę ekscytujące” – powiedział Polygon w wywiadzie przed premierą filmu. „Ponieważ nie ma planu, jesteś po prostu jak, Och, to naprawdę pusta strona, na której możesz zadawać naturalne pytania: gdzie John poszedłby po ostatnim filmie? A potem wymyślasz i składasz to w całość.

„Jest to w pewnym sensie męczące, ponieważ wypróbowujesz 100 różnych wersji, ale jest też naprawdę satysfakcjonujące, gdy w końcu zaczynasz łamać pomysł, który ostatecznie trafia do filmu”.

Oznaczało to również, że nie było konkretnych wytycznych dla nowych postaci umieszczonych na orbicie Keanu Reevesa‘bohater w Johna Wicka 4w tym ślepy szermierz Kaine, grany przez Donniego Yena, oraz pyszniącego się złoczyńcę znanego jako Marquis, granego przez Billa Skarsgårda. Współscenarzysta Hatten, Michael Finch, mówi, że obaj scenarzyści „mieli naszą listę życzeń” ludzi, którzy mieli nadzieję zagrać postacie, które pisali, co wpłynęło na ich scenariusz. Ale nie kazano im pisać z myślą o konkretnych aktorach, więc ludzie, którzy skończyli w rolach, często zmieniali swoje postacie.

Finch, który spotkał reżysera serialu Johna Wicka Chada Stahelskiego przy filmie z 2015 roku Hitman: Agent 47mówi, że został zatrudniony do pomocy przy scenariuszu po tym, jak „Shay zmęczył się pracą nad nim Johna Wicka 4i trochę rozłożył ręce!” Hatten wcześniej pracował w podobnej roli dla John Wick: Rozdział 3 – Parabellum: „Byłem typem faceta, który przychodził, kiedy już się toczyło” — przypomniał Finchowi podczas wywiadu. Obaj mężczyźni byli zaskoczeni ostatecznym castingiem do filmu, ale podekscytowani tym, jak zmieniło to historię.

„To wspaniałe i satysfakcjonujące, kiedy piszesz postać, a potem dostajesz aktora, który naprawdę to rozumie” — powiedział Finch. „I myślę, że ta część systemu polega na tym, że Keanu wierzy, że jest Johnem Wickiem, kiedy robi Johna Wicka [movies]. Musi, z różnych powodów, głównie z powodu fizycznego bicia, które otrzymuje. W jakiś sposób udaje mu się to sprzedać innym aktorom. Ci ludzie pojawiają się i po dwóch dniach wierzą, że są postacią, jak sądzę. To właśnie pozwala im czuć się tak bezproblemowo. Są właścicielami tych postaci. A dla nas to ogromna wygrana.”

Finch mówi, że dynamika pozwala aktorom wcielić się w postacie i zmienić ich kształt — na przykład to, co Donnie Yen zrobił z Cainem. „Oryginalna postać, tak jak została napisana, była nieco szorstka na brzegach” — mówi. „Donnie to niesamowicie wytworny facet, niesamowicie elegancki. Nie tylko to, jest niesamowicie chrupiący. Ruchy bojowe, które wykonuje, są przedłużeniem sposobu, w jaki się porusza. Są niewiarygodnie precyzyjne, niewiarygodnie ostre. I wniósł to do tej postaci. Wniósł pewien poziom intensywności lasera, intensywności rekina, co niekoniecznie było wpisane w postać.

„Keanu skończył przeżuty, pobity do srania. I jakimś cudem Caine’owi udaje się zachować wyrazistość, ostrość, okulary przeciwsłoneczne zawsze pozostają na miejscu. I to właśnie wniósł do tej postaci, tę precyzję”.

Hatten mówi, że chemia między Yen i Reevesem „wnosi ogromną wartość do filmu”. Ich występy sugerują większą zażyłość i wygodę niż było to koniecznie w scenariuszu. „Dzięki charakterowi występów, jakie dają ci dwaj faceci, za każdym razem, gdy pojawiają się razem na ekranie, ty jako widz masz prawdziwe poczucie wspólnej historii, którą mogą mieć razem” — mówi. „Możesz sobie wyobrazić przygody, jakie ci faceci przeżywali 20 lat temu w filmie Johna Wicka, którego nigdy nie widzieliśmy. Więc wnosi tonę do tekstury franczyzy.

Hatten uważa, że ​​aktorzy z serii John Wick często wykorzystują swoje występy, aby sugerować tego rodzaju bogate, skomplikowane powiązania, i że jest to znacząca część sukcesu serialu.

„Po prostu pozwala stwórz w swojej głowie całą tę mitologię za tysiące przygód, które prawdopodobnie przeżył ten facet” — mówi. „To sprawia, że ​​wydaje się o wiele bardziej epicki. Gdybyśmy kiedykolwiek dokładnie zdefiniowali, jaka jest specyficzna historia Johna Wicka, uczyniłoby go to mniej mitem, ponieważ miałbyś wszystkie odpowiedzi. Nie chcesz odpowiedzi. Myślę, że fajniejsze jest to, że jest to rzecz nieograniczona, w której możemy po prostu wyciągać nowe, niewypowiedziane fragmenty przeszłości, aby eksplorować je w nowych filmach”.