Architektura Intela „Bartlett Lake-S”, wcześniej oferowana tylko dla wdrożenia Edge i Networking, może się odrodzić
Wariant 12 P-Core Dla graczy, którzy całkowicie eliminują rdzenie wydajności. Ta pełna konfiguracja konfiguracja byłaby w szczególności ukierunkowana na aplikacje, które korzystają ze spójnej wydajności jednoosobowej i deterministycznego podstawowego zachowania, zajmującego się segmentem rynku niedocenianym od czasu przejścia Intela na architektury hybrydowe. Ostatnie rozwój obsługi oprogramowania wzmacniają tę spekulacje, a diagnostyczna użyteczność AIDA64 wyraźnie dodaje „Ulepszone wsparcie dla procesora Intel Bartlett Lake-S” w notatkach wersji wersji wersji 7.65.7404 z 13 kwietnia 2025 r.. Ta aktualizacja poprzedza każde ogłoszenie o uruchomieniu konsumentów, sugerując możliwe rozszerzenie platformy. Przekręcający misje MS Toppc wzmocnił te plotki, podkreślając zmiennik AIDA64, odnosząc się do nieujawnionego rozwoju w ramach NDA, wzorca historycznie poprzedzającego produkty konsumenckie.
Plotki procesora zorientowane na gry wykorzystałby kompatybilność platformy LGA 1851, umożliwiając aktualizacje dla istniejących właścicieli płyt głównych z serii 800. W przeciwieństwie do obecnego flagowego Core 7 251E z konfiguracją 8p+16e, implementacja czystej wydajności wyeliminowałaby komplikacje systemu Windows Scheduler, które czasami wpływają na czas ramki w grach wrażliwych na opóźnienie. Obecne projekty hybrydowe zmuszają silniki gier do poruszania się z skomplikowanym harmonogramem wątków w heterogenicznych rdzeniach, z wątkami krytycznych wydajności, czasami migrującymi do rdzeni wydajności podczas intensywnych scen. Jednorodna architektura 12 p-rdzeniowych wyeliminowałaby to zachowanie, zapewniając stabilne przypisanie wątków i potencjalnie zmniejszając wariancje czasowe 99. percentyla, które wpływają na postrzeganą gładkość w tytułach związanych z procesorem.
