Miłośnicy klawiatur mechanicznych — ci, którzy nie myślą o wydaniu stu dolarów na zestaw nakładek na klawisze lub indywidualnym rozbieraniu dziesiątek przełączników w celu zastosowania Tylko odpowiednią ilość ulubionego rodzaju lubrykantu – stosowali w przeszłości wyglądał w dół NA Klawiatury z duże marki gamingowe. Klawiatury do gier są postrzegane jako całkowicie rozsądny narkotyk, ale jest mnóstwo osób, które wmówią Ci, że nie są w stanie dotrzymać kroku „niestandardowym” klawiaturom skupiającym się na entuzjastach.
Duża część tego snobizmu jest żartobliwa i na szczęście większość ludzi w społeczności jest znacznie bardziej przyjazna. Ale jest w tym też ziarno prawdy. Połóż typową klawiaturę do gier na rynku masowym obok klawiatur typu „zrób to sam” sprzedawanych w limitowanych seriach lub nawet czegoś takiego jak seria Q firmy Keychron, a różnica w odczuciu będzie taka sama w dzień i w nocy. Entuzjastyczni producenci klawiatur kładą większy nacisk na redukcję nieprzyjemnych dźwięków, takich jak grzechotanie i metaliczne brzęczenie, dzięki czemu ich klawiatury często wydają się wyraźniejsze i płynniejsze podczas pisania.
Ale w tym roku para klawiatur Asusa i Razera próbuje przełamać ten trend. Przez ostatnie kilka tygodni próbowałem Razer BlackWidow V4 za 189,99 USD 75% i Asus ROG Azoth za 249,99 USDdwie klawiatury, które wykorzystują techniki konstrukcyjne i modyfikacje preferowane przez entuzjastów, nie tracąc przy tym funkcji, które czynią klawiatury do gier atrakcyjnymi.
Ich ceny mogą być wysokie, ale nie odbiegają od cen, jakie wcześniej widzieliśmy, jakie marki gier pobierały za swoje flagowe klawiatury. Nowy 75-procentowy BlackWidow jest wyceniony pomiędzy poprzednimi Razerami Czarna Wdowa V4 (169,99 USD) i BlackWidow V4 Pro (229,99 USD) i konkuruje z Q1 firmy Keychron, który obecnie kosztuje 170,10 dolarów z pokrętłem głośności. Nawet droższa ROG Azoth nie jest najdroższą klawiaturą, jaką kiedykolwiek wypuścił Asus — ROG Claymore II pojawił się na rynku dwa lata temu z ceną 269,99 dolarów.
Pomimo skupienia się na entuzjastach, zarówno ROG Azoth, jak i BlackWidow V4 75% nadal wyglądają jak tradycyjne klawiatury do gier. Nie ma tu wysokich, wielokolorowych nasadek na klawisze w stylu retro ani super grubych obudów popularnych wśród plakatów na r/MechanicalKeyboards. Zamiast tego otrzymujesz monochromatyczne schematy kolorów, kanciaste czcionki i mnóstwo oświetlenia RGB.
Ale są też pewne widoczne wpływy społeczności klawiszowej. Na przykład oba modele mają układy 75%, które mają bardziej kompaktową konstrukcję w stylu laptopa, bez klawiatury numerycznej. Jest to nietypowy układ jak na tradycyjne standardy klawiatur, ale szybko stał się jednym z najpopularniejszych układów wśród entuzjastów. Obaj mają także własne podejście do coraz bardziej powszechnego pokrętła głośności w prawym górnym rogu – BlackWidow ma pokrętło regulacji głośności, podczas gdy Merkuriusz ma trójdrożny regulator głośności obok fantazyjnego wyświetlacza OLED.
Układy to jedno, ale ważniejsze jest to, co dzieje się wewnętrznie, gdzie zarówno Razer, jak i Asus wyciągnęły wnioski z modów i technik konstrukcyjnych, które stały się popularne wśród hobbystów. Obie klawiatury mają konstrukcję z uszczelką, której płytki przełączników są umieszczone na miękkim materiale, dzięki czemu lekko podskakują podczas pisania, i lepiej uwierz, że obie klawiatury mają smarowane stabilizatory (mechanizm wbudowany w większe klawisze, takie jak spacja aby zapobiec ich kołysaniu, które może grzechotać, jeśli nie jest nasmarowane).
Być może najbardziej wymowne jest to, że Razer posunął się nawet do wstępnego nałożenia warstwy taśmy na spód płytki PCB BlackWidow V4 75%, emulując popularną metodę „zrób to sam”moda na taśmę”, którego entuzjaści często używają do poprawy brzmienia swoich klawiatur. Do tego dochodzą kolejne warstwy pianki tłumiącej dźwięk: dwie dla Razera i trzy dla Asusa. Ogólną ideą tych modów jest ograniczenie nieprzyjemnego pingowania lub pogłosu i stworzenie bardziej popowego lub bardziej „marmurkowego” dźwięku. Trwa wiele dyskusji na temat tego, która kombinacja modów jest najlepsza (a specyfika przełączników, których używasz, również będzie odgrywać rolę), ale fajne jest to, że masz swobodę eksperymentowania, usuwając warstwy tłumiące dźwięk, aby uzyskać usłysz różnicę dla siebie.
Obie klawiatury zaprojektowano tak, aby modyfikacje tego typu były stosunkowo bezbolesne. Na ich spodzie znajdują się łatwo dostępne śruby, dzięki którym można dostać się do środka, a klawiatury można także wymieniać podczas pracy, co oznacza, że można wyjmować i wymieniać przełączniki bez konieczności wyjmowania lutownicy. Obydwa obsługują nawet dodawanie bardziej wyszukanych, wkręcanych stabilizatorów do montażu na płytce drukowanej, jeśli nie interesują Cię stabilizatory montowane na płycie, z którymi są dostarczane.
Najbardziej urocza dla entuzjastów przesady funkcja ROG Azoth jest dostępna w pudełku z akcesoriami, które obejmuje nie tylko coraz bardziej standardowy przełącznik i ściągacz klawiszy (akcesorium, które otrzymujesz także z Razer BlackWidow), ale także narzędzia do majsterkowania przy wnętrzu przełączników klawiatury . Jest tam otwieracz do przełączników, za pomocą którego można je otworzyć, mały pędzelek, słoiczek lubrykantu Krytox, a nawet taca, na której można umieścić przełączniki podczas pracy nad nimi. Nie będę twierdził, że jestem ekspertem w dziedzinie smarowania przełączników i nie mam wątpliwości, że istnieją lepsze narzędzia do tego zadania, ale jest to zgrabny zestaw, który można znaleźć w pudełku i naprawdę podkreśla docelowy rynek Asusa dla tej klawiatury.
Chociaż klawiatury zostały zbudowane z myślą o modowaniu, nie powiedziałbym, że czułem natychmiastową potrzebę ich modyfikowania. Po wyjęciu z pudełka obie klawiatury świetnie się na nich pisze. Razer BlackWidow V4 jest wyposażony we własne, fabrycznie nasmarowane przełączniki Orange Tactile i chociaż dla ROG Azoth dostępnych jest kilka różnych opcji przełączników, ja wolałem firmowe, wstępnie nasmarowane, liniowe przełączniki NX Snow. Oto jak brzmią oba:
Asus (szczególnie z przełącznikami NX Snow) zapewnia zdecydowanie lepsze wyczucie i brzmienie z tych dwóch, ale jest też droższy, a Razer BlackWidow V4 75% to wciąż ogromny krok naprzód w porównaniu do poprzednich klawiatur Razera.
Co ważne dla graczy, Razer i Asus mogły czerpać ze społeczności graczy zajmujących się klawiaturami, jednocześnie wykorzystując swoje własne mocne strony. Na przykład Razer BlackWidow V4 75% obsługuje częstotliwość odpytywania do 8000 Hz, co teoretycznie raportuje naciśnięcia klawiszy do komputera około osiem razy szybciej niż większość innych klawiatur. (Tymczasem ROG Azoth oferuje bardziej typową częstotliwość odpytywania 1000 Hz, ale nadrabia to łącznością bezprzewodową — ta częstotliwość 1000 Hz jest dostępna przewodowo lub przy użyciu dołączonego klucza sprzętowego 2,4 GHz; ma także Bluetooth ze zwykłą częstotliwością odpytywania 125 Hz.)
Chciałbym także poświęcić chwilę, aby wspomnieć o zgrabnym, małym, dwucalowym wyświetlaczu OLED ROG Azoth, który spodobał mi się bardziej, niż się spodziewałem. Chociaż domyślnie większość czasu spędza na pokazywaniu zapętlonej animacji logo Asus ROG, jest to pomocne, gdy zaczniesz używać trójkierunkowego regulatora głośności do regulacji innych aspektów planszy, takich jak efekty świetlne. Doceniam także drobne elementy statusu, takie jak pokazywanie poziomu naładowania baterii klawiatury, stanu łączności czy ustawienia trybu PC lub Mac. Obie klawiatury są łatwo dostępne w układach klawiatur UK-ISO, co często nie jest możliwe w przypadku mniejszych producentów.
Chociaż obie klawiatury spełniają znacznie więcej wymagań dla entuzjastów klawiatur, istnieją pewne obszary, w których priorytety Asusa i Razera są sprzeczne z tym, czego szukają hardcorowi użytkownicy klawiatur. Obydwa urządzenia peryferyjne są wyposażone na przykład w przełączniki skierowane na północ, co jest lepsze ze względu na prześwitujące legendy RGB, ale może powodować problemy ze zgodnością z niektórymi grubszymi nasadkami klawiszy z rynku wtórnego.
Poza tym Razer i Asus mają własne, zastrzeżone oprogramowanie towarzyszące. Przypuszczam, że jest to nieuniknione, biorąc pod uwagę nacisk Razera na ekosystem Chroma RGB, nie wspominając o tym, że oprogramowanie Asus musi umożliwiać dostosowanie wyświetlacza OLED klawiatury, ale chciałbym mieć możliwość korzystania z wydajnego i znanego Aplikacja VIA.
Wydaje się niemal nieuniknione, że te klawiatury nie oferują wszystkiego, czego oczekują entuzjaści. Ale wciąż stanowią one duży krok naprzód w porównaniu z tym, co zazwyczaj oferują duże marki, a Asus i Razer osiągnęły to, zachowując jednocześnie to, co ludzie lubili w swoich urządzeniach peryferyjnych, co jest świetną wiadomością, jeśli jesteś na rynku klawiaturę do gier. Mam jednak nadzieję, że mniejsi producenci-entuzjaści będą mogli nadal wprowadzać innowacje i znajdować sposoby na wyprzedzenie większych konkurentów.
Fotografia: Jon Porter / The Verge
